چکیده
زمینه و هدف: تعارض زناشویی نوعی فقدان توافق مداوم و معنیدار بین دو همسر است که پیامدهای ناگواری را برای زوجین و خانوادهها ایجاد میکند و زمینه فروپاشی خانواده را به وجود میآورد. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر روش فعال حل مسئله بر تعارضات زناشویی در شهر یاسوج بود.
روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی از همسران دارای تعارض در شهر یاسوج که به مرکز مشاوره خانواده یاسوج مراجعه کرده بودند، تعداد نمونه 40 نفر(20 زوج) به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و به دو گروه مساوی مورد و شاهد تقسیم شدند. برای افراد گروه مورد 6 جلسه 45 دقیقهای حل مسئله برگزار شد. ابزار اندازهگیری پرسشنامه تعارضات زناشویی بود. برای تحلیل معنیدار بودن تفاوت میانگینها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری(مانوا) استفاده شد.
یافتهها: میانگین نمرات تعارض زناشویی گروه مورد(4/104)، کمتر از میانگین گروه شاهد(14/119) بود، همچنین در سایر مقیاسهای فرعی (همکاری، رابطه جنسی، واکنش هیجانی، حمایت فرزندان، رابطه با خویشان خود، رابطه با خویشان همسر و امور مالی) میانگین نمرات تعارض گروه مورد کمتر ازمیانگین گروه شاهد بود(01/0p<).
نتیجهگیری: آموزش به شیوه حل مسئله باعث کاهش تعارضات زناشویی در زوجها میشود. در شیوه حل مسئله، با شناخت و بررسی دقیق اختلافات، شیوه های رویارویی و کنترل تعارضات در نظر گرفته میشود و در نهایت عملیترین و کارآمدترین راه حل، انتخاب و اجرا میگردد.
واژه های کلیدی: روش فعال، حل مسئله، تعارضات زناشویی