|
ترکیب داروهای اگزالی پلاتین و دیکلوفناک بر بیان ژن‌های کاسپاژ 8 و 9 در رده سلولی سرطانی کولورکتال(SW480)
|
مونا هاشم زاده1    ، طاهره ناجی 2، رحیم احمدی3 |
1- گروه علوم پایه، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه علوم پایه، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، tnaji2002@gmail.com
3- گروه فیزیولوژی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران |
|
|
چکیده: (1475 مشاهده) |
زمینه و هدف :القای آپوپتوز یکی از اهداف اساسی در تولید داروهای ضدسرطان است. ارزیابی ارتباط بین داروهای ضدالتهاب غیر استروییدی(NSAID) و آپوپتوز در سلول‌های سرطانی امیدوار کننده است. لذا هدف از این مطالعه تعیین ترکیب داروهای اگزالی پلاتین و دیکلوفناک بر بیان ژن‌های کاسپاژ 8 و 9 در رده سلولی سرطانی کولورکتال(SW480) با استفاده از دستگاه Real Time PCR بود.
روش بررسی: در این تحقیق تجربی که در سال 1399 انجام شد، سلول‌های سرطانی کولورکتال رده SW480 با غلظتهای مختلف از اگزالی پلاتین و دیکلوفناک و هم‌چنین ترکیبی توأم از دیکلوفناک و اگزالی پلاتین تیمار شدند. جهت بررسی زنده مانی سلول‌ها از روش MTT استفاده شد و غلظت مهار میانه(IC50 ) برای هر گروه به دست آمد و جهت ارزیابی بیان ژن‌های Caspase8و caspase9 از روش ریل تایم پی‌سی‌آر استفاده شد. داده‌های جمع‌اوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری روش واریانس یک طرفه و آزمون تی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در تیمار اگزالی پلاتین بر سلول‌های SW480، غلظتهای 25، 50، 100 و 200 میکروگرم بر میلی‌لیتر به طور معنی‌داری باعث کاهش زندهمانی این رده ﺳﻠﻮﻟﯽ نسبت به کنترل شدند(001/0p<) و غلظت مهار میانه 65 میکروگرم بر میلی‌لیتر محاسبه شد. در تیمار سلول‌ها با دیکلوفناک نیز غلظتهای 250، 500 و 1000 میکروگرم بر میلی‌لیتر به طور بسیار معنی‌داری باعث کاهش زندهمانی این رده ﺳﻠﻮﻟﯽ نسبت به کنترل شدند (001/0p<). غلظتهای 5، 12، 25، 50، 100 و 200 میکروگرم بر میلی‌لیتر از اگزالی پلاتین در ترکیب با 250 میکروگرم از دیکلوفناک به طور بسیار معنی‌داری باعث کاهش زندهمانی این رده ﺳﻠﻮﻟﯽ نسبت به کنترل شدند(001/0p<) و غلظت مهار میانه اﮔﺰاﻟﯽ ﭘﻼﺗﯿﻦ همراه شده با دیکلوفناک، معادل با 32 میکروگرم بر میلی‌لیتر محاسبه شد. هم‌چنین تیمار توام دیﮑﻠﻮﻓﻨﺎک و اﮔﺰاﻟﯽ ﭘﻼﺗﯿﻦ منجر به افزایش بسیار معنیدار بیان ژن ﮐﺎﺳﭙﺎز 8 و9 شد(001/0p<). به طوری که بیان ژن ﮐﺎﺳﭙﺎز 8 حدود 7/3 و ﮐﺎﺳﭙﺎز 9 حدود 8/1 برابر نسبت به کنترل در این آزمایش افزایش یافت.
نتیجه‌گیری: دیکلوفناک به همراه اگزالی پلاتین می تواند موجب اثرات سایتوتوکسیک بیشتری در مقایسه با استفاده از اگزالی پلاتین به تنهایی در سلول‌های سرطانی SW480 شود. ترکیب توأم دیکلوفناک و اگزالی پلاتین با افزایش بیان ژن کاسپاز 8 و9 همراه بوده و بر این اساس بررسی احتمالی کاربرد داروی دیکلوفناک به همراه اگزالی پلاتین در درمان سرطان کولون حایز اهمیت است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: آپوپتوز، اگزالی پلاتین، دیکلوفناک، سرطان کولورکتال، کاسپاز |
|
|
متن کامل [PDF 1032 kb]
(487 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/11/10 | پذیرش: 1401/2/27 | انتشار: 1401/2/28
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
