مقایسه تأثیر ایندومتاسین وسولفات منیزیوم در تأخیر زایمان زودرس
|
شهین تاج آرامش ، حمید رضا غفاریان شیرازی ، پروین غفاری ، خیراله نوریان ، زهرا حسینیان ، مسعود مقیمی |
|
|
چکیده: (4417 مشاهده) |
زمینه و هدف: تولد نوزاد نارس شایعترین علت مرگ و میر نوزادان است. هدف این مطالعه مقایسه اثر ایندومتاسین و سولفات منیزیوم در به تأخیر انداختن زایمان زودرس بود.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 60 بیمار مبتلا به زایمان زودرس به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول با شیاف ایندومتاسین و گروه دوم با سولفات منیزیوم وریدی درمان شدند. موفقیت درمان به صورت به تأخیر افتادن زایمان به مدت کمتر از 72 ساعت و بیشتر از 72 ساعت در نظر گرفته شد. دادهها با آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: از بیماران درمان شده با ایندومتاسین 10 نفر(37 درصد) طی 72 ساعت اول بعد از شروع درمان، زایمان نمودند و در 17 بیمار(63 درصد) زایمان بیشتر از 72 ساعت به تأخیر افتاد. در گروه دریافت کننده سولفات منیزیوم 20 بیمار(9/76 درصد) طی 72 ساعت اول زایمان کردند و 6 بیمار(1/23 درصد) بعد از 72 ساعت زایمان کردند، که اختلاف بین دو گروه معنیدار بود(05/0p<).
نتیجهگیری: ایندومتاسین در به تأخیر افتادن زایمان مؤثرتر از سولفات منیزیوم میباشد. ضمن اینکه روش استفاده از ایندومتاسیون نسبت به روش استفاده از سولفات منیزیم، کمتر تهاجمیبوده و هزینه کمتری بر بیمار تحمیل میکند. |
|
واژههای کلیدی: زایمان زودرس، سولفات منیزیوم، ایندومتاسین |
|
متن کامل [PDF 425 kb]
(1311 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1394/2/2 | پذیرش: 1394/2/2 | انتشار: 1394/2/2
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|