|
تأثیر یک دوره ورزش هوازی بر مقادیر بافت چربی اپیکاردی، مقاومت به انسولین و برخی آنزیمهای کبدی رتهای نر ویستار چاق شده با رژیم غذایی پرچرب
|
ابراهیم مصلحی نجف آبادی1    ، وازگن میناسیان 2، هیبت الله صادقی3 |
1- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، v.minasian@spr.ui.ac.ir
3- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران |
|
|
چکیده: (6015 مشاهده) |
زمینه و هدف: شیوع چاقی و پیامدهای اجتماعی ـ اقتصادی ناشی از آن در افزایش مرگ و میر و بیماریهای قلبی ـ عروقی و کبدی مؤثر است. هدف از این مطالعه تعیین و تأثیر یک دوره ورزش هوازی بر مقادیر بافت چربی اپیکاردی، مقاوت به انسولین و برخی آنزیمهای کبدی رتهای نر ویستار چاق شده با رژیم غذایی پرچرب بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال 1397 در شهر یاسوج انجام شد، 32 سر رت نر ویستار با میانگین وزنی 200ـ180 گرم و 6 هفته سن به طور تصادفی به 4 گروه مساوی شامل: تغذیه نرمال، چاق شده با رژیم غذایی پرچرب، تغذیه نرمال بعد از چاقی با رژیم پرچرب و تمرین هوازی و تغذیه نرمال بعد از چاقی با رژیم پرچرب تقسیم شدند. نمونهگیری در گروه چاق شده با رژیم غذایی پرچرب پس از ایجاد چاقی و در گروههای دیگر 48 ساعت پس از هشت هفته تمرین هوازی (هفته‌ای چهار جلسه با 60 درصد حداکثر ظرفیت تمرین) انجام شد. شاخص لی، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی، انسولین، مقاومت به انسولین، قندخون ناشتا، لیپوپروتئین پرچگال، لیپوپروتئین کم چگال، کلسترول و تریگلیسرید تام و آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد رژیم غذایی پرچرب بهطور معنیداری موجب افزایش شاخص لی، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی، قندخون ناشتا، مقاومت به انسولین، پروفایل چربی‌های خونی و آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز و کاهش معنیدار لیپوپروتئین پرچگال در مقایسه با گروه تغذیه نرمال می‌شود (001/0≥p). انجام هشت هفته تمرین هوازی نیز موجب اصلاح معنیدار مقادیر شاخص لی(34/18 درصد)، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی(19/76 درصد)، انسولین(01/4 درصد)، مقاومت به انسولین(48/37 درصد)، قند خون ناشتا(28/32 درصد)، لیپوپروتئین پرچگال (65/23 درصد)، لیپوپروتئین کم چگال (37/41 درصد)، کلسترول (68/24 درصد) و تریگلیسرید تام (55/49 درصد) و هم‌چنین آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینو ترانسفراز (9/45 درصد)، آلانین آمینو ترانسفراز (34/44 درصد) و آلکالین فسفاتاز (5/11 درصد) به سمت مقادیر پایه شد(001/0≥p).
نتیجه‌گیری: تمرین هوازی موجب کاهش مقادیر بافت‌های چربی اپیکاردی، شاخص‌های توده چربی بدنی، مقاومت به انسولین، شاخص‌های کبد چرب و عوامل خطر بیماریهای قلبی‌ـ عروقی در پی چاقی شد. از این رو تمرین هوازی می‌تواند به عنوان یکی از راههای تغییر در متابولیسم کبدی و سلامت سیستم قلبی عروقی در درمان بیماریهای مرتبطه متابولیکی و قلبی ـ عروقی ناشی از بیتحرکی و چاقی مورد توجه قرار گیرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: چاقی، تمرین هوازی، مقاومت به انسولین، بافت چربی اپیکاردی، بیماری های قلبی عروقی، آنزیم های کبدی. |
|
|
متن کامل [PDF 2262 kb]
(821 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1398/5/9 | پذیرش: 1398/6/11 | انتشار: 1398/12/14
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
