:: دوره 27، شماره 2 - ( 1-1401 ) ::
جلد 27 شماره 2 صفحات 169-155 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با بره موم بر برخی نشانگر های بیوژنز میتوکندریایی در بافت قلب موش های صحرایی اورکتومی شده مبتلا به دیابت
فاطمه حسن زاده دولت آبادی1 ، خسرو جلالی دهکردی 2، فرزانه تقیان1 ، سید علی حسینی3
1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان، ایران ، khosrojalali@gmail.com
3- گروه فیزیولوژی ورزش، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران
چکیده:   (1437 مشاهده)
زمینه و هدف: یائسگی با بروز اختلالات قلبی و متابولیکی همراه است. اگرچه نقش مطلوب فعالیت بدنی و آنتی­اکسیدان­ها در سلامت افراد گزارش شده است؛ ولی اثر همزمان تمرین هوازی و بره­موم در بیوژنز میتوکندریایی در بافت قلب به خوبی شناخته نشده است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با بره موم بر پروتئین کیناز فعال شده توسط AMP (AMPK) و گیرنده گامای فعال شده با کواکتیویتور 1-آلفا (PGC1α) در قلب موش­های صحرایی اورکتومی شده مبتلا به دیابت بود.
روش بررسی: در این کارآزمایی تجربی، 30 سر موش صحرایی ماده اورکتومی شده مبتلا به دیابت (تزریق صفاقی mg/kg 40) با سن 12-16 هفته و وزن 220-250 گرم به گروه­های (1) کنترل اورکتومی شده مبتلا به دیابت، (2) شم، (3) بره­موم، (4) تمرین هوازی و (5) تمرین هوازی+بره موم تقسیم شدند. جهت بررسی اثر مدل­سازی بر متغیر­ها 6 سر موش صحرایی سالم در گروه کنترل سالم قرار گرفتند. گروه­های 4 و 5 به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته با 55-75 درصد VO2max تمرین کردند؛ گروه­های 3 و 5 بره­موم را mg/kg/day 100 به صورت تزریق صفاقی دریافت کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون آنالیز واریانس یک­راهه و آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار GraphPad Prism 8.3.3 استفاده شد (05/0≥P).  
یافته­ها: AMPK و PGC1α در گروه AT به طور معنی­داری بالاتر از کنترل اورکتومی شده مبتلا به دیابت و شم بود (05/0≥P)؛ مقادیر بیان­ژنی PGC1α در گروه بره­موم به طور معنی­داری بالاتر از گروه شم بود (05/0≥P). همچنین سطوح بیان­ژنی AMPK و PGC1α در گروه تمرین هوازی+بره موم به طور معنی­داری بالاتر از کنترل اورکتومی شده مبتلا به دیابت و شم بود (05/0≥P).
نتیجه­گیری: به نظر می­رسد تمرین هوازی و بره­موم هم به تنهایی و هم به طور تعاملی در بهبود بیوژنز­میتوکندریایی در بافت قلب متعاقب شرایط دیابت و نبود استروژن موثر باشند. لذا استفاده از بره­موم توام با تمرین هوازی در شرایط اورکتومی و دیابت توصیه می­شود. 
واژه‌های کلیدی: تمرین، بره موم، بیوژنز میتوکندریایی، قلب، اورکتومی، دیابت
متن کامل [PDF 1066 kb]   (424 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1400/7/14 | پذیرش: 1400/9/10 | انتشار: 1400/12/9



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 27، شماره 2 - ( 1-1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها