گزارش موردی اسکلروز امیوتروفیک کناری
|
پرویز یزدان پناه  |
|
|
چکیده: (4540 مشاهده) |
مقدمه: اسکلروز امیو تروفیک کناری نشانه بیماری های نرون حرکتی بوده و دارای دو حالت؛ فلج پیشرونده بولبار و اتروفی پیشرونده ماهیچه ای است. فرم کلاسیک این بیماری شایعترین بیماری نرون حرکتی می باشد. میزان بروز آن 6/1 تا4/2 مورد در 100000 نفر می باشد و بروز آن با سن متغیر است. میانگین سن بیماران 55 سال می باشد. ضعف غیر قرینه انتهایی اندام در شروع بیماری به وجود می آید . معمولاً به یک اندام محدود بوده و با پیشرفت بیماری عضلات تنه و عضلات مربوط به اعصاب مغزی درگیر می شوند . در این بیماری حس معمولا درگیر نمی شود. تشخیص آن به وسیله یک بیماری پیشرونده همراه با ترکیب گرفتاری نرون حرکتی بالایی و پایینی می باشد و به وسیله مطالعات الکترودیاگنوستیک تایید می گردد .
معرفی بیمار: بیمار مردی 54 ساله است که با ضعف و اتروفی پیشرونده اندامهای فوقانی مراجعه کرده که در اندام فوقانی راست از 3 سال و در چپ از 4 ماه پیش شروع شده بود. در معاینه، قدرت عضلات اندام های فوقانی راست 5/1 و چپ 5/3 بود .حس و راه رفتن بیمار طبیعی بود، رفلکس های کششی ماهیچه ای اندامهای فوقانی 2/0 و اندامهای تحتانی 2/3 بود ، رفلکس های بابینسکی و هافمن مثبت بوده و فاسیکولاسیون در زبان وجود داشت . همچنین اسپاستیسیتی خفیفی در اندامهای تحتانی وجود داشت. ام آر آی مغز و نخاع گردنی در این بیمار طبیعی بود.در مطالعه هدایت عصبی ، ارتفاع پتانسیل عمل ترکیبی ماهیچه ای اندامهای فوقانی یا دارای کاهش بود و یا اصلاً وجود نداشت و در الکترومیوگرافی سوزنی علایم دنرواسیون در عضلات اندامها و فاسیکولاسیون در عضلات زبان مشاهده شد .
نتیجه گیری: شناخت بیماری های نرون حرکتی باعث درمان مناسب و جلوگیری از انجام روش های تشخیصی غیر لازم می شود . |
|
|
|
متن کامل [PDF 187 kb]
(1446 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1394/3/26 | پذیرش: 1394/3/26 | انتشار: 1394/3/26
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|