هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش خشونت زناشویی و میل به جدایی در زوجین متقاضی طلاق بود.
روش : روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. نمونه آماری شامل 40 نفر، از بین کلیه زوجین متقاضی طلاق شهر یاسوج که در سه ماهه نخست سال 1402 به مراکز مشاوره خانواده ارجاع داده شدند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی به وسیله قرعه کشی در دو گروه ۲۰ نفره، گروه زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (10 زوج)، گروه کنترل (10 زوج)، که درمانی دریافت نمیکند) قرار گرفتند. قبل و پس از اجرای مداخلات درمانی، آزمودنی ها به سوالات مقیاس میل به طلاق زارعی، پرسشنامه همسرآزاری قهاری و همکاران پاسخ دادند.
یافته ها : نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) نشان دادزوج درمانی مبتنی بر (ACT) در کاهش خشونت زناشویی و ابعاد خشونت جسمانی و خشونت عاطفی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه تاثیر مثبت دارد (05/0P<) ولی بر کاهش خشونت جنسی تاثیر معنی داری ندارد. میزان تاثیر آن در کاهش خشونت زناشویی (281/0) بوده که بر خشونت جسمانی تأثیر بیشتری داشته است. همچنین زوج درمانی مبتنی بر (ACT) بر کاهش میل به جدایی و ابعاد آن ( تمایل به خارج شدن از رابطه و تمایل به مسامحه) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه تاثیر مثبت دارد (05/0P<) و میزان تاثیر آن (773/0) میباشد.
نتیجه گیری:زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش خشونت زناشویی و میل به جدایی در زوجین متقاضی طلاق موثر است و می توان از آن به عنوان مداخله ای موثر در اصلاح و بهبود تعاملات زناشویی استفاده کرد.
Sadeghi M, Bagholi H, Rezaei A, Javidi H. The effectiveness of couple therapy based on acceptance and commitment of ACT on the desire for separation and marital violence in couples applying for divorce in Yasouj city. armaghanj 2024; 29 (5) URL: http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-3580-fa.html
صادقی مجید، بقولی حسین، رضایی آذرمیدخت، جاویدی حجت اله. اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر میل به جدایی و خشونت زناشویی در زوجین متقاضی طلاق شهر یاسوج. ارمغان دانش. 1403; 29 (5)