چکیده
زمینه و هدف: ارتقاء کیفیت خدمات درمانی از دغدغه‌های اصلی سازمان‌های ارایه دهنده خدمات سلامت است. امنیت بیمار به معنای فقدان هرگونه آسیب ناشی از ارایه خدمات بهداشتی و درمانی است. در بخش مراقبت‌های ویژه به دلایلی چون پیچیدگی شرایط بیمار و فرایند درمان، امکان بروز خطا و رویدادهای ناخواسته به حداکثر می‌رسد و نیازمند توجه جدی است. هدف از این مطالعه تعیین میزان مطابقت مراقبت‌های پرستاری مرتبط با ایمنی بیمار با استانداردها در بخشهای مراقبت ویژه بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 1998 مراقبت پرستاری مرتبط با ایمنی بیمار طی عملکرد شیفت صبح 54 پرستار در سه
بخش مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در زمستان سال
1394 با استفاده از چک لیست پژوهشگر ساخته که شامل 37 عبارت و 6 حیطه بود، ارزیابی شد. این حیطه‌ها شامل پذیرش و ارزیابی اولیه بیمار، انجام پروسیجر صحیح در محل صحیح از بدن بیمار، اجتناب از اتصالات نادرست لوله‌ها و سوند بیمار، پیشگیری از سقوط بیمار، پیشگیری از زخم بستر و پیشگیری از عفونت‌های بیمارستانی بود. چک لیست پس از تعیین روایی صوری و محتوا(96 درصد=CVI) و پایایی به روش محاسبه ضریب توافق بین مشاهده گران(99 درصد= ICC)، با مشاهده عملکرد توسط پژوهشگر در شیفت‌های صبح، برای 54 پرستار تکمیل و داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی بررسی شد.
یافته‌ها: در مشاهده عملکرد 54 پرستار بخشهای مراقبت ویژه ، متوسط میزان مطابقت مراقبت‌های پرستاری مرتبط با ایمنی بیمار در مقایسه با چک لیست مورد نظر از 100 امتیاز، نامطلوب(75/46)ارزیابی شد. بیشترین میزان مطابقت مربوط به حیطه پیشگیری از سقوط بیمار نسبتاً مطلوب(25/50) و کمترین میزان مربوط به حیطه پیشگیری از زخم بستر نامطلوب(87/1) ارزیابی گردید.
نتیجه‌گیری: میزان مطابقت مراقبت‌های پرستاری مرتبط با ایمنی بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه، با استانداردها فاصله دارد. مدیران حوزه درمان در راستای ارتقای کیفیت خدمات درمانی ارایه شده به بیمار به وسیله پرستار در رابطه با شاخص های ایمنی بیمار در بخش مراقبت ویژه و به دنبال آن افزایش ایمنی بیماران جهت جلوگیری از آسیب رسیدن به آنها در نتیجه ارایه این مراقبت‌ها، باید بر حسابرسی و نظارت منظم در مراقبت‌های پرستاری و برنامه‌های آموزش مداوم، تأکید بیشتری نمایند.
ارزیابی، ایمنی بیمار، بخش مراقبت‌های ویژه، مراقبت پرستاری، |
