زمینه و هدف: گیاهان دارویی با داشتن مواد مؤثر طبیعی، می‌توانند با عوارض جانبی کمتر از داروهای با ترکیب‌های شیمیایی در کاهش علایم سندرم ترک و در نتیجه درمان اعتیاد موثر باشند. در سال های اخیر اثرات ضد التهابی، ضد دردی و ضد اضطرابی گیاه شوید گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر عصاره اتانولی گیاه شوید بر تعداد پرش‌ها، ایستادن روی دو پا اختلالاتو صعود از دیوار، ناشی از قطع مصرف در موش‌های نر معتاد به مورفین بود.

روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 21 سر موش کوچک نر نژاد NMRI انجام شد. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند؛ گروه 1 به عنوان دریافت کننده سالین+ نالوکسان(SN)، گروه2 دریافت کننده مورفین + سالین+ نالوکسان(MSN)، گروه 3 دریافت کننده مورفین+عصاره اتانولی شوید (500 میلی گرم بر کیلوگرم داخل صفاقی) + نالوکسان(MDN) در نظر گرفته شدند. هم‌زمان با هر بار تزریق مورفین، یک بار تزریق عصاره شوید انجام می‌شد. به منظور القای وابستگی و ایجاد اعتیاد به مورفین به مدت چهار روز و برای ده نوبت، حیوانات دوزهای افزاینده از مورفین را دریافت کردند( به ترتیب روزهای اول تا سوم 10، ،20، 40 میلی گرم بر کیلوگرم و تک دوز 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز چهارم). جهت القای سندروم ترک، دو ساعت پس از آخرین تزریق مورفین، نالوکسان با دوز 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی، تزریق شد. تعداد پرش‌ها، ایستادن روی دو پا و صعود از دیواره ظرف به مدت 30 دقیقه شمارش شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار گراف پد پریزم تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: تزریق عصاره اتانولی گیاه شوید به صورت معنی‌دار موجب کاهش تعداد پرش ناشی از تزریق نالوکسان در موش‌های معتاد شد(001/0p<)، اما در رفتارهای ایستادن روی دو پا و صعود از دیواره ظرف، اختلاف معنی‌داری با گروه دریافت کننده مورفین مشاهده نشد. 

نتیجه‌گیری: یافته ها نشان می‌دهد که عصاره اتانولی شوید می‌تواند موجب کاهش تعداد پرش ناشی از تزریق نالوکسان شود، بنابراین عصاره اتانولی شوید  ممکن است در کاهش علائم قطع مصرف مورفین  تاثیر داشته باشد.