زمینه و هدف: لایه گیرنده نورقسمت مهمی از شبکیه چشم است. آلوئه‌ورا دارای اثرات آنتی اکسیدانی، آنتی باکتریالی و ضد دیابتی است. هدف از این مطالعه، بررسی ریزبینی لایه گیرنده نور در موش‌های صحرایی نر تحت تأثیر مسمومیت با متانول و اثرات جلوگیری کننده عصاره آلوئه ورا بر مسمومیت با متانول بود.

روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 30 سر موش صحرایی‌نر نژاد ویستار در سه گروه 10 تایی؛ کنترل، مسمومیت با متانول و مسمومیت با متانول و دریافت کننده دهانی عصاره آلوئه‌ورا به میزان 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت 30روز، انجام شد. مسمومیت با متانول به وسیله تزریق داخل صفاقی متانول به میزان 4 گرم بر کیلوگرم به مدت 30 روز انجام گرفت. در پایان آزمایش، چشم‌ها خارج شده و شبکیه چشم نزدیک به دیسک بینایی جدا شده و در گلوتر آلدئید 4 درصد غوطه ور شد. بافت شبکیه با بافر شستشو و در اسمیوم تتراکسید 1 درصد ثابت شده و در درجات مختلف الکل آبگیری شدند. سپس، بافتها در مخلوط پروپیلن اکساید و رزین قرار گرفته و در رزین خالص قالب‌گیری شدند. بعد، از قالب‌ها برش‌های نیمه نازک و نازک تهیه و به وسیله میکروسکوپ‌های الکترونی ترانس میشن و نوری مطالعه شدند. داده ها با آزمون‌های آماری آنووای یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج، کاهش آشکار اثرات پاتولوژیک در گروه آلوئه ورا ـ متانول در مقایسه با گروه مسمومیت با متانول را نشان داد. فقدان قطعه خارجی، واکوئله شدن زیاد در قطعه داخلی و هسته‌های تیره و پیکنوزه در گروه مسمومیت با متانول دیده شدند. اما، فقدان محدود قطعه خارجی، واکوئله شدن کم در قطعه داخلی و هسته‌های تیره در گروه آلوئه وراـ متانول مشاهده گردید. مشاهدات مورفومتریک نشان داد که ضخامت لایه گیرنده نور در گروه مسمومیت با متانول کاهش داشته و در گروه آلوئه وراـ متانول کاهش خیلی کمی داشته است. کاهش ضخامت این لایه در گروه مصرف کننده متانول دارای اختلاف معنی دار با گروه کنترل بود، اما در گروه آلوئه وراـ متانول کاهش ضخامت لایه گیرنده نور نسبت به گروه کنترل فاقد اختلاف معنی‌دار بود.

نتیجه‌گیری: این مشاهدات نشان دادکه متانول باعث آسیب به لایه گیرنده نور شده و آلوئه ورا می تواند آسیب به لایه گیرنده نور را بهبود دهد.