:: دوره 21، شماره 6 - ( 6-1395 ) ::
جلد 21 شماره 6 صفحات 616-605 برگشت به فهرست نسخه ها
تعیین ارتباط فیلوژنی ویبریو پاراهمولیتیکوس های جدا شده از خلیج‌فارس و ارزیابی حساسیت آنها به آنتی‌بیوتیک‌ها
سارا حق نگهدار 1، مجید باصری صالحی2
1- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، شیراز، ایران،
2- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کازرون، کازرون، ایران
چکیده:   (4991 مشاهده)

زمینه و هدف: ویبریو پاراهمولیتیکوس باکتری نمک دوست گرم منفی است که در محیط‌های آبی یافت می‌شود. این باکتری از عوامل حاد بیماری روده‌ای پس از مصرف غذاهای دریایی نپخته و یا خام محسوب می‌گردد. علایم  بیمار ویبریو پاراهمولیتیکوس اسهال آبکی، درد شکم، تهوع، استفراغ، تب، سردرد و اسهال همراه با خون می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر جداسازی و شناسایی ویبریو پاراهمولیتیکوس از خلیج‌فارس و تعیین ارتباط فیلوژنی آن‌ها می‌باشد. به علاوه حساسیت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها برای رسیدن به اطلاعات جهت انتخاب داروی مناسب جهت درمان انجام گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی به‌طور کل  89  نمونه آب، رسوبات، ماهی و میگو از مناطق مختلف خلیج‌فارس جمع‌آوری و مورد ارزیابی جهت جداسازی و شناسایی فنوتیپی و مولکولی ویبریو پاراهمولیتیکوس مورد استفاده قرار گرفتند. سپس جدایه‌های ویبریو پاراهمولیتیکوس‌های کاناگوا مثبت و منفی بر اساس تولید همولیزین شناسایی و ارتباط فیلوژنی آن‌ها با استفاده از  نرم‌افزار مگا6  تعیین گردید. هم‌چنین حساسیت جدایه های ویبریو پاراهمولیتیکوس های کاناگوا مثبت به آنتی‌بیوتیک‌ها با استفاده از روش انتشار دیسک و کمترین غلطت ممانعت کننده از رشد مؤثرترین آنتی‌بیوتیک با استفاده از روش رقت سریالی دوبل محاسبه شد.

 یافته‌ها: در مجموع 9 جدایه ویبریو پاراهمولیتیکوس شناسایی گردیدند. از این جدایه ها 5 سویه ویبریو پاراهمولیتیکوس کاناگوا مثبت و 4 سویه کاناگوا منفی بودند. تمامی جدایه‌های ویبریوپاراهمولیتیکوس کاناگوا مثبت و کاناگوا منفی به ‌غیر از یک سویه NSP1  ارتباط قیلوژنی داشتند.  آزمون حساسیت جدایه‌های ویبریو پاراهمولیتیکوس بیماری‌زا(کاناگاوا مثبت) به آنتی‌بیوتیک‌ها نشان داد که تمامی جدایه‌ها نسبت به وانکومایسین، اگزاسیلین وآمیکاسین مقاوم و به تریمیتوپریم سولفامتوکسازول حساسیت داشتند. کمترین غلظت ممانعت کننده از رشد مربوط به  تریمیتوپریم سولفامتوکسازول و بیشترین غلظت ممانعت کننده از رشد مربوط به آنتی‌بیوتیک نیتروفورانتین بوده است.

 نتیجه‌گیری: ویبریو پاراهمولیتیکوس‌های بیماری‌زا و غیربیماری‌زا در خلیج‌فارس وجود دارند. از طرف دیگر این باکتری‌ها تقریباً با یکدیگر ارتباط فیلوژنی دارند که می‌تواند تسهیل کننده انتقال افقی ژن‌ها در بین آن‌ها باشد. به علاوه آنتی‌بیوتیک تریمتو پریم سولفامتوکسازول می‌تواند به‌عنوان گزینه اول درمان عفونت‌های ناشی از ویبریو پاراهمولیتیکوس در این منطقه محسوب گردد.

واژه‌های کلیدی: ویبریو پاراهمولیتیکوس، رابطه فیلوژنی، حساسیت آنتی‌بیوتیکی، rRNA 16S، خلیج فارس
متن کامل [PDF 268 kb]   (1794 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: میکروبیولوژی
دریافت: 1394/10/29 | پذیرش: 1395/6/8 | انتشار: 1395/6/13


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 21، شماره 6 - ( 6-1395 ) برگشت به فهرست نسخه ها