زمینه و هدف: ترومای انگشت یکی از آسیبهای شایع ارتوپدی میباشد که اغلب میتوان به وسیله بیحسی موضعی آن را مورد بررسی و درمان قرار داد. روش مرسوم بیحسی موضعی همان بلوک انگشتی مرسوم است که اعصاب انگشت را در دو طرف بیحس میکند. دو روش دیگر که کمتر مورد استفاده قرار میگیرد؛ یکی بلوک انگشت به طریق ترانستکال (پولی) که نیاز به مقادیر کمتر لیدوکائین دارد و عوارض عصبی عروقی هم ندارد و دیگری بلوک زیر جلدی که از نظر عملی راحتتر میباشد. هدف از این مطالعه مقایسه سه روش مختلف بلوک انگشت از نظر اثربخشی و زمان بیحسی بود.
مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که روی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان کاشانی اصفهان که به نحوی به علت آسیب یکی از انگشتها نیاز به عمل جراحی پیدا کرده بودند در سال 1385 انجام گرفت. بیماران به صورت تخصیص تصادفی بلوکی در سه گروه قرار گرفته و با یکی از سه روش ذکر شده عمل جراحی شدند. مقایسه سه روش در سه گروه 50 نفری بر حسب زمان بیحسی و نیاز به بیحسی مجدد یا استفاده از روش دیگر بیحسی انجام شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزارSPSS و آزمونهای آماری تی و دقیق فیشر آنالیز گردید.
یافتهها: متوسط زمان بیحسی در گروه اول (ترانستکال) 2/34 دقیقه، در گروه دوم (مرسوم) 8/33 دقیقه و در گروه سوم (زیرجلدی) 34 دقیقه بود که تفاوت معنیداری بین سه گروه وجود نداشت. در گروه اول در هیچ موردی نیاز به بیحسی مجدد یا کمکی از نظر میزان بیحسی نبود، ولی در گروه دوم در 5 مورد (7انگشت) و در گروه سوم در 9 مورد (11 انگشت) نیاز به بیحسی مجدد یا کمکی شد که تفاوت معنیداری مشاهده گردید (05/0(p<.
نتیجهگیری: روش بلوک ترانستکال با توجه به نیاز به حجم کمتر لیدوکائین و تعداد تزریق کمتر و با توجه به یکسان بودن زمان بیحسی و ایجاد بیحسی مؤثرتر و احتمال آسیب شریانی عصبی در روش مرسوم، جایگزین مناسبی برای روش مرسوم وتزریق زیرجلدی میباشد.