چکیده:
مقدمه و هدف: استئوآرتریت شایعترین بیماری مفصلی انسان است که میتواند مفاصل مختلف بدن را درگیر سازد. طب سوزنی میتواند به عنوان یکی از درمانهای این بیماری به کار رود. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه اثربخشی طب سوزنی با ایبوپروفن در کاهش درد استئوآرتریت زانو انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده که در درمانگاههای طب فیزیکی و توانبخشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1386 انجام گردید. 46 بیمار دچار استئوآرتریت زانو پس از بررسیهای لازم به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند و به ترتیب؛ تحت درمان ایبوپروفن (1200 میلیگرم روزانه) و طب سوزنی (2 جلسه در هفته) به مدت 2 هفته متوالی قرار گرفتند. سپس بیماران بر اساس شدت درد بر حسب مقیاس بصری درد، دامنه حرکتی بر حسب درجه و خشکی صبحگاهی مفصل زانو مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSSو آزمون مجذور کای آنالیز شدند.
یافتهها: میزان شدت درد در زمانهای قبل از شروع درمان، پس از درمان و 3 هفته بعد از آن به ترتیب؛ در گروه ایبوپروفن 61/0±29/7، 93/0±20/4 و 32/1±20/5 سانتیمتر و در گروه طب سوزنی؛ 82/0±35/7، 96/0±43/3 و 31/1± 93/4 سانتیمتر بود (005/0 < p ). هم چنین دامنه حرکتی مفصل زانو به ترتیب در زمان های یاد شده در گروه ایبوپروفن؛ 46/7±54/21، 60/5±08/13 و 2/3±38/15 درجه و در گروه طب سوزنی؛ 19/7±36/20، 78/5±40/12 و30/5±36/10 درجه بود (003/0=p). میزان خشکی صبحگاهی مفصل زانو در گروه طب سوزنی، بیشتر از گروه ایبوپروفن بهبود داشت.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که هر دو درمان به طور معنیداری درد زانو و دامنه حرکتی آن را کاهش دادهاند، اما اثرات طب سوزنی در کاهش خشکی صبحگاهی مفصل زانو بیشتر از ایبوپروفن بوده است.
واژههای کلیدی: استئوآرتریت زانو، طب سوزنی ، ایبوپروفن، درد