|
اثر تستوسترون و گنادکتومی‌بر احساس درد و بروز بی دردی ناشی از مورفین با استفاده از تست فرمالین درموش کوچک نر
|
نامدار یوسف‌وند   1، سیمین خانی ، سیما نصری |
| 1- ، yousof_namdar@yahoo.com |
|
|
چکیده: (4647 مشاهده) |
| مقدمه و هدف: در خصوص تأثیر جنسیت و هورمون‌های جنسی بر واکنش به درد و یا بر بی‌دردی حاصل از مورفین اختلاف نظر زیادی وجود دارد، لذا هدف از این تحقیق تعیین تأثیر متفاوت تستوسترون و گنادکتومی‌بر پاسخ به درد و بروز بی دردی ناشی از مورفین با استفاده از تست فرمالین بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در سال 1388 در دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شد. تعداد 63 سر موش نر نژاد NMRI به صورت تصادفی به9 گروه مساوی تقسیم شدند. در 5 گروه اول اثر تستوسترون و گنادکتومی بر احساس درد و در 4 گروه دیگر اثر این عوامل بر بی دردی ناشی از مورفین بررسی گردید. هر گروه بسته به نوع گروه‌بندی، نرمال سالین، تستوسترون و یا مورفین دریافت کردند و بعضی از گروه‌ها گنادکتومی شدند. در نهایت از همه گروه‌ها تست فرمالین گرفته شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار گراف پد پریزم و آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در تمام گروه‌ها پاسخ به محرک دردزا در 5 دقیقه اول (درد حاد) دارای تفاوت معنی‌داری نبود(05/0p>). تستوسترون در 5 گروه اول، پاسخ به محرک دردزا را در مرحله محیطی شدن درد (زمان30ـ10 دقیقه) و مرحله مزمن درد (60ـ 15دقیقـــه) افزایش داد، به نحوی که اختلاف گروه دریافت کننده تستوسترون با گروه گنادکتومی معنی‌دار بود(05/0p<). بی‌دردی ناشی از مورفین در گروهی که تستوسترون و مورفین دریافت کردند در مقایسه با گروه گنادکتومی شده‌ای که فقط مورفین دریافت کرده بودند کاهش معنی‌داری یافت(05/0p<).
نتیجه‌گیری: تستوسترون پاسخ به محرک دردزا را در مرحله محیطی شدن درد و مرحله مزمن درد افزایش می‌دهد. هم‌چنین تستوسترون موجب کاهش بی دردی ناشی از مورفین در این مراحل از درد می‌شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: گنادکتومی، درد، بی دردی، مورفین، تستوسترون، تست فرمالین |
|
|
متن کامل [PDF 209 kb]
(1254 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1394/2/15 | پذیرش: 1394/2/15 | انتشار: 1394/2/15
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
