مقدمه و هدف: امروزه انجماد اسپرم انسان به عنوان تکنیک رایجی برای درمان ناباروری به کار میرود. انجماد به روشهای مختلف کم و بیش سبب کاهش تحرک و قابلیت حیات اسپرم در مردان بارور میشود، اما هنوز اثر روش انجماد شیشهای بر روی پارامترهای اسپرم مردان بارور و نیز میزان آپوپتوز آنها بررسی نشده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر انجماد شیشه ای بر روی پارامترهای اسپرم (تحرک، مورفولوژی، قابلیت حیات و شمارش) و میزان آپوپتوز آن در مردان بارور است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی که در سال 1388 در مرکز تحقیقاتی ـ درمانی ناباروری یزد انجام شد، نمونه های سیمن 17 نفر مراجعه کننده به مرکز، به وسیله خود انزالی جمعآوری و آنالیز آن طبق استانداردهای سازمان بهداشت جهانی انجام گرفت. سپس از نمونهها اسمیر تهیه شد و لامها برای رنگآمیزی تانل و تعیین درصد مرگ سلولی فیکس شدند. مقداری از سیمن با کرایو لوپ برداشته شد و مستقیماً در نیتروژن مایع منجمد شد. پس ازگذشت حداقل 7 روز از انجماد، نمونهها طی مراحلی ذوب شده و پارامترهای اسپرمیآن بررسی شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزاز SPSS و آزمونهای آماری تی زوجی و ویل کاکسون تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: درصد تحرک پیشرونده بعد از انجماد شیشهای به طور معنیداری کاهش یافت(05/0p<). همچنین کاهش معنیداری در قابلیت حیات و مورفولوژی اسپرم و افزایش معنیداری در میزان آپوپتوز مشاهده شد(05/0p<)، اما پارامتر شمارش اسپرم تغییر معنیداری نداشت (05/0p>).
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که انجماد شیشهای بر روی پارامترها و میزان آپوپتوز اسپرم مردان بارور اثر سوئی دارد. هر چند میزان آپوپتوز نسبت به سایر روشهای انجماد کمتر است.