|
شناسایی جایگاه‌های چند شکلی مهم بر روی ژن MSH2 در نمونههای سرطان کلورکتال با استفاده از آنالیز نقطه ذوب با وضوح بالا
|
محسن نعمتی1    ، سید عبدالحمید انگجی 2، سعید آیریان1 ، عباس بهاری3 |
1- گروه زیست سلولی و مولکولی ، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2- گروه زیست سلولی و مولکولی ، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، ershad110@yahoo.com
3- گروه بیوتکنولوژی، پژوهشکده فناوری‌های نوین زیستی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران |
|
|
چکیده: (3452 مشاهده) |
چکیده
زمینه و هدف: سرطان کلورکتال(CRC) دومین سرطان شایع در کشورهای توسعه یافته است. بیشتر از 10 درصد CRC به صورت ارثی می‌باشد و شامل سندرم لینچ HNPCC وFAP می‌باشد. ژن MSH2 بر روی کروموزم 2(p21) قرار دارد و از 16 اگزون تشکیل شده است. MSH2 پروتئینی است که در فرایند ترمیمیMMR بعد از همانندسازیDNA نقش دارد. پروتئین MSH2 به MSH6 یا MSH3 متصل شده و کمپلکس‌های MutSα و MutSβ را تشکیل می‌دهد که به ترتیب ناجورجفت‌های deletion/insertion کوچک و بزرگ را شناسایی می‌‌کنند. هدف اصلی این تحقیق بررسی کارایی و توانایی HRMA در تشخیص جهشهای حذفی سه نوکلئوتیدی و تعیین فراوانی این جهش‌ها در حالت هموزیگوس وهتروزیگوس در نمونههای سرطان روده بزرگ نسبت به گروه کنترل می‌باشد.
روش بررسی: در پژوهش موردـ شاهدی که در سال 1396ـ 1395 انجام شد، به منظور ردیابی جهش حذفی سه نوکلئوتیدیGTG در موقعیت اگزون 12 ژن MSH2 از تکنیک HRMA استفاده شد. بدین منظور50 نمونه سرطان کلورکتال به همراه 50 نمونه سالم مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا DNA ژنومی از نمونههای بافت پارافینه سرطانی استخراج شد و سپس با تکنیک HRMA و تعیین توالی یابی مستقیم جهش حذفی سه نوکلئوتیدی GTG مورد بررسی قرار گرفت. کنترل‌های به کار گرفته شده شامل توالی 96 جفت بازی در حالت تیپ وحشی و 93 جفت‌بازی در حالت موتانت بود. نسبت مساوی از این دو برای حالت هتروزیگوس این جایگاه به کار گرفته شد. در نهایت تعداد نمونههای به دست آمده در هر گروه در آزمون تجزیه واریانس یک‌طرفه و مقایسه میانگین LSD مورد مقایسه آماری قرار گرفتند.
یافته‌ها: تعداد نمونههای هتروزیگوس برای این جایگاه در نمونههای سرطان روده بزرگ به طور معنی‌داری نسبت به دو گروه هموزیگوس حاوی توالی و هموزیگوس حذف کامل بیشتر بود. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که تکنیک HRMA قابلیت تفکیک حذف و الحاق جفت بازها به صورت هموزیگوس و هتروزیگوت را با توجه به اختلاف دمای ذوب(Tm) آنها را دارد
نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر با توجه به نتایج به دست آمده فراوانی حذف سه نوکلئوتیدی GTG در نمونههای سرطانی نسبت به افراد سالم به صورت معنی‌داری بیشتر بود.
سرطان کلورکتال، HNPCC، تکنیکHRMA، ژن MSH2 |
|
| واژه‌های کلیدی: سرطان کلورکتال |
|
|
متن کامل [PDF 2640 kb]
(755 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
دریافت: 1396/6/5 | پذیرش: 1397/5/26 | انتشار: 1397/7/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
