زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن و ناتوان کننده دستگاه عصبی است که اغلب در بالغین جوان آغاز شده و از نظر پاتولوژی با از بین رفتن میلین و ایجاد اسکار گلیال مشخص میشود. با توجه به ایجاد مشکلات روحی ـ روانی پس از ابتلا ء، هدف این مطالعه بررسی تأثیر مقابله مذهبی بر پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 43 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکروزیس از میان مراجعه کنندگان به مراکز مغز و اعصاب بیمارستان علی بن ابی طالب شهرستان زاهدان در سال 1392 به صورت در دسترس انتخاب شدند. متغیرها با استفاده از پرسشنامههای شیوه مقابله مذهبی و کیفیت زندگی سنجیده شدند. دادهها با آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: بین مقابله مذهبی منفعل با بعد ایفای نقش ناشی از مشکلات هیجانی (از ابعاد کیفیت زندگی) و فعالیتهای مذهبی و ارزیابیهای خیر خواهانه با بعد روانی کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنیداری وجود داشت. بین مقابله مذهبی منفعل با بعد روانی کیفیت زندگی رابطه معکوس و معنیداری وجود داشت(05/0p<). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که فعالیتهای مذهبی در گام اول به تنهایی 07/0 بعد روانی کیفیت زندگی و در گام دوم فعالیتهای مذهبی با مقابله مذهبی منفعل روی هم 2/0 بعد روانی کیفیت زندگی را پیش بینی میکند.
نتیجهگیری: افزایش فعالیتهای مذهبی و معنوی میتواند منجر به ارتقای کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکروزیس شود.
Askari N, Nikmanesh Z. The Role of Religious Coping in Predicting Quality of Life in Patients with Multiple Sclerosis. armaghanj 2014; 19 (5) :470-479 URL: http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-184-fa.html
عسگری ناهید، نیکمنش زهرا. نقش ابعاد مقابله مذهبی در پیشبینی ابعاد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. ارمغان دانش. 1393; 19 (5) :470-479