چکیده

زمینه و هدف: درمان با آینه مداخله درمانی نسبتاً جدیدی است که بر حرکت دادن عضو معیوب در مقابل آینه متمرکز است و ابزار مهمی‌برای بهبود ثبات در طول توانبخشی به شمار می‌آید. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 12جلسه برنامه منتخب آینه درمانی بر متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر افراد قطع عضو در شرایط دستکاری اطلاعات حسی بود.

روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون، گروه‌های تصادفی 14(7 نفرکنترل و 7 نفر آینه درمانی) قطع عضو شرکت کردند. آزمودنی‌های حاضر در گروه کنترل صرفا فعالیت‌های روزانه و آزمودنی‌های گروه آزمایش علاوه بر انجام فعالیت‌های روزانه، تحت انجام یک مداخله درمانی تمرین‌های تعادلی که رو به روی آینه انجام می‌شد، قرار گرفتند. جهت ارزیابی کنترل پاسچر آزمودنی‌ها از آزمون سازماندهی حسی به وسیله دستگاه پاسچروگرافی که نمره تعادل را بر اساس متغیرهای هم راستایی، جابجایی مرکز ثقل و استراتژی نشان می‌دهد، استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس عاملی ترکیبی با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی  جهت تحلیل داده ها استفاده شد. 

یافته‌ها: نتایج نشان داد کنترل پاسچر در پس آزمون گروه آینه درمانی نسبت به گروه کنترل در هر شش وضعیت ارزیابی حسی افزایش داشته است. هم‌چنین نمره هم راستایی و استراتژی در وضعیت اول (وجود سه حس بینایی، دهلیزی و عمقی) و دوم (حذف بینایی و دستکاری حس دهلیزی و عمقی) در مرحله پس آزمون برای گروه آینه درمانی بیشتر و نمره جابه جایی مرکز ثقل کمتر از وضعیت‌های دیگر بود. در وضعیت ششم(دستکاری حس دهلیزی و عمقی) در پس آزمون گروه کنترل، نمره هم راستایی و استراتژی کمتر و نمره جابه جایی مرکز ثقل بیشتر از وضعیت‌های دیگر بود.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد 12 جلسه برنامه منتخب آینه درمانی باعث بهبود تعادل در افراد قطع عضو زیر زانو می‌شود. هم‌چنین انجام یک دوره برنامه آینه درمانی باعث کاهش دامنه نوسان، افزایش هم راستایی و استراتژی می‌شود که نشان دهنده افزایش تعادل در افراد قطع عضو می‌باشد.