زمیته و هدف: سرطان پروستات یک بیماری پیچیده به شمار می آید که عوامل ژنتیکی و محیطی بسیاری در ایجاد و پیشرفت آن نقش دارد. نقش پلی مورفیسم ژنی به خصوص ژنهای مربوط به هورمون ها مانند گیرنده هورمونهای استروئیدی که در سرطان پروستات تاثیر مهمی دارند مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفته است. یکی از این ژن ها، ژن CYP17 است که نقش مهمی در هیدروکسیلاسیون مواد دارد. ژن SRD5A2نیز که یک &alpha-5 ردوکتاز ایزوزیم در پروستات است باعث تبدیل تستوسترون به دی هیدروتسترون (DHT) می شود که این ماده برای رشد و توسعه نرمال غده پروستات مورد نیاز است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم T→C در ژن CYP17و پلی مورفیسم V89L در ژن SRD5A2 با سرطان پروستات می باشد. روش بررسی: برای این منظور، آنالیز PCR-RFLP بر روی ژن های CYP17 و SRD5A2 بر روی 150 بیمار مبتلا به سرطان پروستات مراجعه کننده به بخش اورولوژی، انستیتوی علوم پزشکی و تحقیقاتی واقع در چندیگر، هندوستان و همچنین 150 بیمار از بیمارستان امام خمینی، تهران، صورت گرفت و با همان تعداد فرد سالم از هر گروه مراجعه کننده به مراکز فوق به عنوان کنترل مقایسه گردید. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS (version 19) و آزمون رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعهcase-control ، نتایج نشان داد که ارتباط معناداری بین خطر ابتلا به سرطان پروستات در جمعیت ایرانی (OR, 2.10 95% CI, 1.03-4.27 P=0.041) و هندی (OR, 2.16 95% CI, 1.08-4.33 P=0.029) در افرادی که یک کپی از آلل A2 ژن CYP17 را حمل می کنند وجود دارد، در حالیکه این احتمال در حاملین دو آلل A2 کاهش یافته است. در مقایسه با افراد دارای ژنوتیپ VV از ژن SRD5A2، حاملین آللVL در جمعیت ایرانی، افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات را نشان نمی دهند (OR, 0.87 95% CI, 0.49 -1.56 P=0.661). همچنین این ژنوتیپ در جمعیت هندوستان رابطه معناداری با این بیماری نشان نمی دهد ((OR, 0.99 95% CI, 0.54-1.81 P=0.989. از طرفی، تفاوت قابل ملاحظه ای در فراوانی ژنوتیپ LL بین بیماران و افراد کنترل در دو جمعیت موورد مطالعه مشاهده نشده است، در نتیجه ارتباط مستقیمی بین این ژنوتیپ و احتمال بروز سرطان پروستات وجود ندارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که در هر دو جمعیت مورد مطالعه، در بیماران دارای ژنوتیپ A1A2 از ژنCYP17 احتمال بروز سرطان پروستات افزایش یافته است در حالیکه ارتباط مستقیمی بین هیچ یک از آللهای ژن SRD5A2 با خطر ابتلا به این بیماری مشاهده نشده است.