ناهید عسگری، زهرا نیک‌منش،
دوره ۱۹، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن و ناتوان کننده دستگاه عصبی است که اغلب در بالغین جوان آغاز شده و از نظر پاتولوژی با از بین رفتن میلین و ایجاد اسکار گلیال مشخص می‌‌شود. با توجه به ایجاد مشکلات روحی ـ روانی پس از ابتلا ء، هدف این مطالعه بررسی تأثیر مقابله مذهبی بر پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ۴۳ بیمار مبتلا به مولتیپل اسکروزیس از میان مراجعه کنندگان به مراکز مغز و اعصاب بیمارستان علی بن ابی طالب شهرستان زاهدان در سال ۱۳۹۲ به صورت در دسترس انتخاب شدند. متغیرها با استفاده از پرسشنامه‌های شیوه مقابله مذهبی و کیفیت زندگی سنجیده شدند. داده‌ها با آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: بین مقابله مذهبی منفعل با بعد ایفای نقش ناشی از مشکلات هیجانی (از ابعاد کیفیت زندگی) و فعالیت‌های مذهبی و ارزیابی‌های خیر خواهانه با بعد روانی کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشت. بین مقابله مذهبی منفعل با بعد روانی کیفیت زندگی رابطه معکوس و معنی‌داری وجود داشت(۰۵/۰p<). هم‌چنین نتایج رگرسیون نشان داد که فعالیت‌های مذهبی در گام اول به تنهایی ۰۷/۰ بعد روانی کیفیت زندگی و در گام دوم فعالیت‌های مذهبی با مقابله مذهبی منفعل روی هم ۲/۰ بعد روانی کیفیت زندگی را پیش بینی می‌کند.
نتیجه‌گیری: افزایش فعالیت‌های مذهبی و معنوی می‌تواند منجر به ارتقای کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکروزیس شود.
