---

زمینه و هدف: موفقیت در روابط خانوادگی و رضایت زناشویی تا حدود زیادی به بر خورداری هر یک از زوجین به پاره‌ای آگاهی‌ها و مهارت‌های مرتبط با نقش زن و شوهری یا پدر و مادری وابسته است. هدف این مطالعه تعیین میزان تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت زناشویی زنان متأهل و شاغل بود. روش بررسی: این مطالعه شبه آزمایشی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۵۰ نفر از زنان متأهل شهر دو گنبدان انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و اطلاعات جمعیت‌شناختی در دو مرحله پیش از آموزش و یک سال پس از آموزش استفاده شد. داده ها با استفاده آزمون از آماری تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سن شرکت کنندگان ۳۵ سال، میانگین تعداد فرزندان ۸/۱نفر و میانگین مدت ازدواج ۳۶/۱۰سال بود. میانگین کلی نمرات در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون معنی دار بود(۰۰۲/۰p<). تفاوت کلی نمرات زیر مقیاس‌های موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارضات و نظارت‌های مالی واقتصادی معنی‌دار بود(۰۵/۰p<). در زیر مقیاس‌های روابط با بستگان و دوستان، فعالیت‌های مربوط به اوقات فراغت، ازدواج و فرزندان تفاوت معنی‌داری دیده نشد(۰۵/۰p>). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش مهارت‌های زناشویی در بهبود وضعیت زندگی زناشویی و رضایت زناشویی تأثیر دارد و باعث ارتقای کیفیت زندگی زنان متأهل می‌شود.

---

زمینه و هدف: مسئله خیانت زناشویی در جامعه ایران به عنوان یک نگرانی رو به رشد مطرح است که با ناپایداری در روابط و نرخ بالای طلاق همراه است. هدف از این مطالعه بررسی میزان سازگاری زناشویی و کیفیت عشق در متقاضیان طلاق دارای سابقه خیانت زناشویی و فاقد سابقه خیانت زناشویی بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی ـ مقطعی که در سال ۱۳۹۰، بر روی مراجعین مراکز بهزستی استان فارس انجام شد، تعداد ۹۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس در سه گروه مساوی با سابقه خیانت زناشویی و متقاضی طلاق، متقاضی طلاق بدون سابقه خیانت زناشویی و گروه شاهد انتخاب شدند. افراد هر سه گروه پرسشنامه های مقیاس سازگاری اسپاینر و مقیاس مثلث عشق اشترنبرگ را تکمیل نمودند. افراد گروه دارای سابقه خیانت زناشویی مقیاس مثلث عشق را مجددأ درباره رابطه فرازناشویی خود تکمیل نمودند.داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تی وابسته تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین گروه‌های متقاضی طلاق با گروه شاهد از نظر ابعاد مختلف مثلث عشق و میزان سازگاری زناشویی تفاوت معنی‌داری وجود داشت(۰۰۱/۰p<). یافته‌ها هم‌چنین حاکی از تفاوت معنی‌داری بین متقاضیان طلاق با و بدون سابقه خیانت زناشویی از نظر میزان صمیمیت تفاوت معنی داری وجود داشت(۰۰۱/۰p<)، شور و اشتیاق، تعهد و تصمیم دررابطه بود(۰۰۱/۰p<). بررسی کیفیت عشق در افراد دارای سابقه خیانت زناشویی نشانگر تفاوت در تمام ابعاد مثلث عشق اشترنبرگ در رابطه باهمسر و روابط فرازناشویی بود(۰۰۱/۰p<)). نتیجه گیری: ناسازگاری زناشویی به تنهایی پیش بین قوی برای خیانت زناشویی در شرایط دشوار زندگی نیست و با توجه به نتایج این پژوهش عامل مهم‌تر در گرایش به روابط فرازناشویی، کیفیت رابطه و عشق میان زوجین و میزان تخریب ابعاد مختلف آن است.

---

زمینه و هدف: یکی از جنبه‌های مهم هر نظام زناشویی رضایتی است که هر یک از زوجین در ازدواج تجربه می‌کنند. با توجه به اهمیت کاربرد رویکرد‌‌های التقاطی در این زمینه، این پژوهش به منظور بررسی تأثیر روش روانی ـ آموزشی تحلیل تعاملی ـ شناختی بر رضایت زناشویی انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه مداخله‌ای با استفاه از روش نمونه‌گیری در‌ دسترس با جایگزینی تصادفی در سال ۸۹ـ۱۳۸۸ در ۱۰ زوج در گروه آزمایشی و ۱۰ زوج در گروه گواه انجام شد. آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی از بین زوج‌هایی که به مراکز مشاوره‌ تحت نظارت سازمان بهزیستی شهرستان یزد مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. گروه آزمایش تحت آموزش تحلیل تعاملی ـ شناختی قرار گرفتند و بر روی گروه گواه مداخله‌ای اعمال نشد. رضایت زناشویی با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ، قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد. در نهایت داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: دوره روانی ـ آموزشی روش تحلیل تعاملی ـ شناختی به‌طور معنی‌دار(۰۵/۰>p) موجب افزایش رضایت زناشویی در خرده مقیاس‌های ویژگی‌های شخصیتی، فعالیت‌های مربوط به اوقات فراغت و نقش‌های مربوط به برابری زن و مرد در پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ شد.

نتیجه‌گیری: تحلیل تعاملی ـ شناختی با آموزش در مورد تنظیم روابط، هم‌چنین تغییر شناخت‌های ناکارآمد که در نتیجه روابط زناشویی مخرب ایجاد یا تشدید شده، با تغییر عوامل درون فردی و میان فردی باعث افزایش میزان رضایت زناشویی می‌شود.

---

زمینه و هدف: خانواده مهم‌ترین نهاد اجتماعی است که با ازدواج آغاز می‌شود. ازدواج در زمره پیچیده‌ترین روابط انسانی است که برخوردی شگفت می‌ان فرهنگ، مذهب، طبیعت یا قواعد اجتماعی و کشش جنسی است. رضایت زناشویی و رضایت از زندگی از عوامل مؤثر در ثبات و پایایی ازدواج‌ها و در عین حال بهداشت روانی همسران و فرزندان هستند، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گلاسر بر رضایت زناشویی، رضایت از زندگی و مهارت ارتباطی زوجین انجام شد.
 
روش بررسی‌: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با گروه کنترل و پیش‌آزمون پس‌آزمون بود. جامعه آماری کلیه زوجینی که به مرکز مشاوره بهار شهر شیراز مراجعه داشته‌اند را تشکیل می‌‌دادند. ۳۰ زوج به شیوه در دسترس انتخاب شدند و بر حسب تصادف در یکی از دو گروه کنترل و آزمایش گمارده شدند که حجم هر گروه ۱۵ زوج بود. جهت آموزش واقعیت درمانی گلاسر از پکیج آموزش واقعیت درمانی گلاسر استفاده گردید که شامل ۱۰ جلسه آموزشی یک ساعته می‌باشد و برای جمع‌آوری داده‌ها نیز از مقیاس‌های رضایت زناشویی(اولسون،۱۹۹۸) رضایت از زندگی( دینر، ۱۹۸۵) و مهارت‌های ارتباطی(نوران،۱۹۶۷) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس و مانکوا تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش واقعیت درمانی گلاسر بر رضایت از زندگی در سطح(۰۰۱/۰p<) و بر رضایت زناشویی در سطح(۰۰۱/۰p<) و بر مهارت‌های ارتباطی در سطح(۰۰۱/۰p<) معنی‌دار است. میانگین ترس متغییر در پس‌آزمون بیشتر از گروه کنترل است.
 
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌ها می‌توان بیان کرد که واقعیت درمانی گلاسر روشی مناسب برای افزایش سازگاری و میزان افزایش رضایت از زندگی و رضایت زناشویی زوجین است.
 
 

---

زمینه و هدف: روابط فرازناشویی موضوع تکـان­دهنـده­ای بـرای زوجـین و خانواده است که نقشی عمده­ای در کشمش­های زناشویی و گرایش زوجین به سمت طلاق دارد. هدف از این پژوهش تعیین و پیش­بینی رضایت زناشویی بر اساس ویژگی­های شخصیت و سبک­های مقابله­ در افراد متأهل با روابط فرازناشویی در استان کهگیلویه وبویراحمد بود.
 
روش بررسی: این مطالعه، مطالعه‌ای توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد که در سال۱۳۹۸ـ۱۳۹۷ انجام شد. جامعه مورد مطالعه کلیه افراد متأهلی بودند که به دلیل روابط فرازناشویی در این سال‌ها به مراکز اورژانس اجتماعی بهزیستی استان کهگیلویه و بویراحمد، مراکز مشاوره استان، دادگاه­ها و سایر موارد مربوطه مراجعه کرده بودند. گروه نمونه شامل ۲۳۴ نفر بودند که به روش نمونه­گیری در دسترس و بنا بر رضایت افراد برای همکاری در پژوهش انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­های پژوهش از سه پرسشنامه­؛ شخصیتی نئو، مقیاس رضایت زناشویی پرسشنامه انریچ و سبک­های مقابله ایندلر و پارکر استفاده شد. داده­های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته­ها: نتایج نشان داد ویژگی­های شخصیت و سبک­های مقابله با رضایت زناشویی رابطه معنی‌داری دارند. هم‌چنین نتایج نشان داد ویژگی­های برونگرایی، توافق­پذیری، مسئله­مدار و هیجان­مدار در مجموع ۲۹ درصد از واریانس رضایت زناشویی را تبیین می‌کنند. به علاوه، متغیر برونگرایی، توافق­پذیری، مسئله­مدار و هیجان­مدار به ترتیب با بتای ۲۱/۰، ۱۰/۰ و ۰۹/۰- سهم معنی­داری در پیش­بینی رضایت زناشویی داشتند.
 
نتیجه­گیری: نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که ویژگی برونگرایی قوی­ترین پیش­بینی­کننده رضایت زناشویی است. هم‌چنین، ویژگی­های شخصیتی و سبک­های مقابله زیربنای روانشناختی روابط پایدار افراد با دیگران است و بنابراین پیش­بینی کننده کلیدی برای رضایت زناشویی هستند.