۳ نتیجه برای بازداری
احمد علی پور، مجید برادران، محمد الوندی سرابی،
دوره ۲۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: امروزه نقش و اهمیت عوامل روانی ـ اجتماعی بر سلامت جسمانی افراد و نیز تأثیر ویژگی‌های شخصیتی در ابتلا به بیماری‌های روان‌تنی از جمله سرطان، موضوعاتی هستند که در حیطه روانشناسی سلامت مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته‌اند. علی‌رغم افزایش سرطان سینه در کشور، مطالعه‌های بسیار اندکی به عوامل خطر که به سرطان سینه می‌انجامند، پرداخته‌اند. هدف این مطالعه بررسی تطبیقی سیستم بازداری، فعال‌ساز رفتاری، تیپ D و خوشبینی در افراد مبتلا به سرطان سینه و افراد سالم بود.
روش بررسی: در این بررسی علی ـ مقایسه‌ای،۱۹۰نفر(۹۵ بیمار و ۹۵ نفر سالم) در شهرستان رشت انتخاب شدند. سپس گروه‌ها از نظر ویژگی‌های جمعیت‌شناختی (سن، جنس و تحصیلات) همتاسازی شدند و به همه افرادی که به عنوان سرطان سینه تشخیص داده شده بودند و نیز افراد سالم، پرسشنامه شخصیتی گری ـ ویلسون، مقیاس تیپ D و آزمون جهت‌گیری زندگی داده شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: بین دو گروه بیماران مبتلا به سرطان سینه و افراد سالم در زمینه سیستم بازداری، فعال‌ساز رفتاری، تیپ D و خوشبینی تفاوت معنیداری وجود داشت(۰۵/۰=p). در این راستا، گروه مبتلا به سرطان سینه در مؤلفه‌های عاطفه منفی، بازداری اجتماعی، اجتناب فعل پذیر، خاموشی و جنگ و گریز، دارای نمره میانگین بالاتر از گروه سالم بود. به علاوه، میانگین نمره روی‌آوری، اجتناب فعال و خوشبینی در گروه سالم، بالاتر از گروه مقابل بوده است.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر از نقش متغیرهای روانشناختی در سرطان سینه حمایت می‌نماید که برای ارتقاء سلامت و کیفیت زندگی بیماران مبتلا امری ضروری است.
راحله محمدنژاد، معصومه آزموده، سید محمود طباطبایی، سید داود حسینی نسب،
دوره ۲۵، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که عملکرد شناختی در بیماران دچار رتینوپاتی دیابتی دچار نقص می‌باشد. هدف از این پژوهش تعیین و مقایسه حافظه فعال، بازداری پاسخ و ابعاد سرشت و منش در بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع ۲ و همتایان عادی شهرستان تبریز بود.
روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش توصیفی‌ـ مقطعی از نوع پژوهش‌های مقایسه‌ای بود. جامعه آماری این پژوهش ۱۶۰ بیمار رتینوپاتی دیابتی نوع دو با دامنه سنی ۳۲ تا ۵۵ سال مراجعه کننده به مرکز دیابت شهر تبریز در سال ۱۳۹۷ بودند که بر اساس نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۸۰ بیمار رتینوپاتی دیابتی نوع ۲ در بیمارستان‌های شهر تبریز انتخاب شدند و با ۸۰ فرد عادی همتا شدند، علاوه بر پرسشنامه ابعاد سرشت و منش کلونینجر به تکالیف حافظه کاری و بازداری پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانی چند متغییره، لون و کالموگراف ـ اسمیرنوف تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: تحلیل دادهها نشان داد که بین نمرات بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع ۲ و افراد عادی تفاوت معنیداری در حافظه فعال، بازداری پاسخ و ابعاد سرشت و منش وجود داشت. بدین معنی که در حافظه و بازداری پاسخ عملکرد گروه عادی بهتر از وضعیت بیماران رتینوپاتی نوع ۲ می‌باشد و هم‌چنین در مولفه‌های پاداش وابستگی، پشتکار، همکاری و خود فراروی نیز عملکرد گروه عادی بهتر از گروه رتینوپاتی نوع ۲ می‌باشد(۰۱/۰>p)، ولی در مولفه آسیب‌پذیری بیماران رتینوپاتی نمره بالاتری نسبت به افراد عادی کسب کرده‌اند (۰۱/۰>p) و در مؤلفه نوجویی و خودراهبری نیز بین دو گروه تفاوت معنیداری پیدا نشد(۰۵/۰<p).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان گفت بیماران رتینوپاتی دیابتی از نظر شخصیتی منفعل‌تر و از نظر حافظه نسبت به همتایان خود ضعیف‌تر بوده و در رفتارهای خود بازداری کمتری داشته و تکانشی‌تر رفتار میکنند. در نتیجه پیشنهاد می‌شود که برای این بیماران آموزش توانبخشی شناختی در نظر گرفته شود.
وحیده زاده باقری، کرم جانی پور، علی جانی پور، شیرعلی خرامین، داریوش بابایی،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: جرم و رفتار مجرمانه می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی و شخصیتی اتفاق بیفتد. یکی از ویژگی‌های شخصیتی که به ویژه در نوجوانان اهمیت دارد، سطح هیجان‌خواهی و رسیدن به سطح برانگیختگی بهینه است که ممکن است خطراتی برای آنها به همراه داشته باشد و به عنوان یک اتهام و در نهایت جرم محسوب می‌شود؛ لذا هدف از این پژوهش تعیین و بررسی ارتباط هیجان طلبی با ارتکاب جرم در کودکان و نوجوانان شهر یاسوج بود.
روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش توصیفی‌ـ تحلیلی، از نوع همبستگی است که در سال ۱۳۹۷ بر روی ۱۶۰ نفر از کودکان و نوجوانان مراکز نگهداری سازمان بهزیستی، کانون اصلاح تربیت و مدارس شهر یاسوج انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. در این تحقیق پرسشنامه‌های دموگرافیک و هیجان طلبی کودکان و نوجوانان روسو، به وسیله نمونه‌های پر شدند. دادهها با استفاده از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و اسپیرومن تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که سن گروه مورد نظر، بین ۱۰ تا ۱۸ سال و بیشترین جرم آنان سرقت(۲/۴۱ درصد) و درگیری و دعوا(۶/۳۲ درصد) بود. علاوه بر این، ارتباط معنیداری بین هیجان طلبی کودکان و نوجوانان با جرم مشاهده گردید(۰۵/۰p<) و بین مؤلفه‌های هیجان‌طلبی یعنی هیجان‌زدگی، ماجراجویی و بازداری‌زدایی اجتماعی، کودکان و نوجوانان و جرم رابطه معنیداری(۰۵/۰p<)، مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به این که در این مطالعه مشخص گردید که هیجان طلبی، ماجراجویی و بازداری‌زدایی اجتماعی کودکان و نوجوانان با جرم رابطه معنیداری دارد، بنابراین، آموزش مهارت‌های زندگی برای نوجوانان و ایجاد بسترهای مناسب، جهت تخلیه هیجانی به وسیله مربیان و متولیان جامعه توصیه می‌شود.
واژه‌های کلیدی: هیجان طلبی، ماجراجویی، بازداری زدایی اجتماعی، کودکان و نوجوانان.
