چکیده
زمینه و هدف: توجه به ابعاد مختلف بهداشت دوران بلوغ نقش مهمی در سلامت دختران و در نهایت سلامت باروری آینده آنان دارد. هدف این مطالعه مقایسه تأثیر دو روش آموزش ایفای نقش و کلاسیک در زمینه بهداشت قاعدگی بر رفتار دختران مدارس راهنمایی بود.
روش بررسی: این مطالعه تجربی، نیاز‌های آموزشی دوران بلوغ دختران دوره راهنمایی را با روش مصاحبه، بررسی می‌کند. در این مطالعه دو مدرسه راهنمایی دخترانه به صورت تصادفی انتخاب شده و دانش‌آموزان این مدارس (هر مدرسه ۶۰ نفر) پرسشنامه آگاهی، نگرش و چک لیست عملکرد در زمینه بهداشت دوران بلوغ را تکمیل نمودند. سپس یکی از مدارس جهت انجام مداخلات آموزشی به صورت تصادفی انتخاب شده و مدرسه دیگر به عنوان شاهد مورد بررسی قرار گرفت. پس از گروه‌بندی دانش‌آموزان به چهار زیر گروه ۱۵ نفره، در گروه مداخله طی چهار جلسه به شیوه ایفای نقش، پرسش و پاسخ وسخنرانی مداخله انجام شد. در مدرسه گروه شاهد به همان تعداد دانش‌آموزان از طریق آموزش کلاسیک (سخنرانی)، آموزش در مورد بهداشت بلوغ را دریافت نمودند. نتایج مداخله در دو گروه با هم مقایسه شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری تی دانشجویی، تی تست مستقل و زوج و آنالیز کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: دانش، نگرش و عملکرد دختران راهنمایی در خصوص بهداشت قاعدگی، قبل و بعد از مداخله و اجرای روش آموزشی ایفای نقش به طور معنیداری افزایش یافت(۰۵/۰>p). به این ترتیب که میانگین نمره آگاهی قبل از مداخله در گروه ایفای نقش۵۳/۱±۳۵/۲ و پس از مداخله ۱/۱۱± ۲۵/۴ بود. میانگین نمره نگرش قبل از مداخله۱/۳۳±۸۳/۲ و پس از مداخله ۲۷/۱±۹۶/۳ بود. میانگین نمره عملکرد قبل از مداخله۳۴/۲±۰۴/۶ و پس از مداخله ۵۵/۱±۶۱/۸ بود، در حالی که در گروه کلاسیک اختلاف معنیداری مشاهده نشد(۰۵/۰
