عباس دوستی ، قربان علی *,رحیمیان، جعفر نصیری، پروین یاوری فروشان ،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه و هدف: عفونت هلیکوباکتر پیلوری یکی از شایع ترین عفونت های مزمن باکتریایی در انسان است. هلیکوباکتر پیلوری یک باسیل گرم منفی مارپیچی شکل است که بیماری های متعددی نظیر؛ گاستریت مزمن، زخم معده وسرطان معده را ایجاد می کند. ژن وابسته به سیتوتوکسین در بیشتر سویه های هلیکوباکتر پیلوری وجود دارد و طبق بررسی های به عمل آمده ثابت شده است که سویه های وابسته به سیتوتوکسین مثبت نسبت به سویه های وابسته به سیتوتوکسین منفی از قدرت بیماری زایی بالاتری برخوردار هستند و وجود ژن وابسته به سیتوتوکسین با زخم دئودنوم و آتروفی مخاط معده و سرطان معده در ارتباط می باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان فراوانی ژن وابسته به سیتوتوکسین در سویه های هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از نمونه های بیوپسی معده بیماران بود.
مواد و روش ها: این یک مطالعه مولکولار اپیدمیولوژی است که در زمستان سال ۱۳۸۵ بر روی نمونه های بیوپسی معده ۱۲۰ بیمار مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان هاجر شهرکرد انجام شد. از نمونه های بیوپسی مورد مطالعه ابتدا استخراج دی ان آ صورت پذیرفت. سپس وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری در آنها به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز بررسی گردید و نمونه های آلوده به هلیکوباکتر پیلوری از لحاظ وجود ژن وابسته به سیتوتوکسین با پرایمرهای اختصاصی این ژن مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با نرم افزار اکسل و آزمون مجذور کای تحلیل گردید.
یافته ها: تشخیص هلیکوباکتر پیلوری با استفاده از روش تست سریع اوره آز، در ۷۴ مورد ۶۱,۶۶) درصد) نتیجه مثبت داشت، در صورتی که به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز ۱۰۳ مورد ۸۵.۸۳) درصد) مثبت یافت شد و همه نمونه هایی که در تست سریع اوره آز مثبت گردیدند با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز نیز تایید شدند. ژن وابسته به سیتوتوکسین نیز در ۸۶ مورد ۸۳.۵) درصد) از نمونه ها یافت شد (p<۰.۰۵).
نتیجه گیری: با توجه به شیوع بسیار بالای هلیکوباکتر پیلوری در منطقه مورد مطالعه و وجود درصد زیادی از سویه های وابسته به سیتوتوکسین مثبت در این بین نیاز به توجه جدی تر نسبت به پیشگیری و درمان احساس می شود.
