۳ نتیجه برای محامد
فریبا محامد، دکتر کامبیز کریم زاده شیرازی ، عزیزالله پور محمودی ، عبدمحمد موسوی،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: استئوپروز (پوکی استخوان) بیماری بسیار شایعی است که تأثیرات قابل ملاحظه‌ای بر سلامتی انسان دارد و سبک و شیوه زندگی نقش مهمی در ابتلا ء به درجات مختلف آن دارد. با توجه به آمارهای جهانی تخمین اولیه این است که در ایران بالغ بر ۷ میلیون نفر بالاتر از ۵۰ سال بوده که از این تعداد حدود ۷/۱ میلیون نفر در معرض خطر شکستگی قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش بر اساس مدل قصد رفتار بر رفتار پیشگیری کننده از پوکی استخوان در دانشجویان دختر انجام شده است .
مواد و روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی عرصه‌ای می‌باشد. جامعه مورد مطالعه ۸۲ نفر از دانشجویان دختر دانشکده بهداشت ورودی سال ۱۳۸۶ بود که به روش تمام شماری وارد مطالعه شدند و از طریق بلوک‌های تصادفی به دو گروه مورد(۴۲ نفر) و شاهد(۴۰ نفر) تقسیم شدند. سپس دانشجویان به پرسشنامه طراحی شده بر اساس مدل قصد رفتار پاسخ دادند و آنگاه به بررسی پاسخ‌ها و تعیین نیازهای آموزشی اقدام شد. برنامه آموزشی طراحی شده مطابق مدل قصد رفتار برای گروه مورد به مدت سه ماه، هر ماه چهار جلسه و هر جلسه ۵/۱ ساعت به روش سخنرانی و بحث گروهی اجرا شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری تی مستقل، تی زوجی و کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که دانش، نگرش و قصد رفتار افراد گروه مورد بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در زمینه پیشگیری از پوکی استخوان اختلاف آماری معنیداری دارد(۰۰۰۱/۰p<)، در حالی که در خصوص گروه شاهد اختلاف معنی‌دار نبود .
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش چنین استنباط می‌شود که آموزش اختصاصی بر اساس مدل قصد رفتار در بهبود دانش، نگرش و قصد رفتار دانشجویان دختر مؤثر بوده است، لذا پیشنهاد می‌گردد از این الگو در آموزش پیشگیری از پوکی استخوان استفاده گردد.
واژه‌های کلیدی: قصد رفتار، پوکی استخوان، دانشجویان دختر
علی عباسی، ناهید جلیل‌پور، علی کامکار، قادر زاده باقری، فریبا محامد،
دوره ۱۶، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف: موفقیت در روابط خانوادگی و رضایت زناشویی تا حدود زیادی به بر خورداری هر یک از زوجین به پاره‌ای آگاهی‌ها و مهارت‌های مرتبط با نقش زن و شوهری یا پدر و مادری وابسته است. هدف این مطالعه تعیین میزان تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت زناشویی زنان متأهل و شاغل بود.
روش بررسی: این مطالعه شبه آزمایشی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۵۰ نفر از زنان متأهل شهر دو گنبدان انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و اطلاعات جمعیت‌شناختی در دو مرحله پیش از آموزش و یک سال پس از آموزش استفاده شد. داده ها با استفاده آزمون از آماری تی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین سن شرکت کنندگان ۳۵ سال، میانگین تعداد فرزندان ۸/۱نفر و میانگین مدت ازدواج ۳۶/۱۰سال بود. میانگین کلی نمرات در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون معنی دار بود(۰۰۲/۰p<). تفاوت کلی نمرات زیر مقیاس‌های موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارضات و نظارت‌های مالی واقتصادی معنی‌دار بود(۰۵/۰p<). در زیر مقیاس‌های روابط با بستگان و دوستان، فعالیت‌های مربوط به اوقات فراغت، ازدواج و فرزندان تفاوت معنیداری دیده نشد(۰۵/۰p>).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش مهارت‌های زناشویی در بهبود وضعیت زندگی زناشویی و رضایت زناشویی تأثیر دارد و باعث ارتقای کیفیت زندگی زنان متأهل می‌شود.
رحیم استوار، محمد فرارویی، فریبا محامد،
دوره ۱۸، شماره ۵ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: توجه به ابعاد مختلف بهداشت دوران بلوغ نقش مهمی در سلامت دختران و در نهایت سلامت باروری آینده آنان دارد. هدف این مطالعه مقایسه تأثیر دو روش آموزش ایفای نقش و کلاسیک در زمینه بهداشت قاعدگی بر رفتار دختران مدارس راهنمایی بود.
روش بررسی: این مطالعه تجربی، نیازهای آموزشی دوران بلوغ دختران دوره راهنمایی را با روش مصاحبه، بررسی می‌کند. در این مطالعه دو مدرسه راهنمایی دخترانه به صورت تصادفی انتخاب شده و دانش‌آموزان این مدارس (هر مدرسه ۶۰ نفر) پرسشنامه آگاهی، نگرش و چک لیست عملکرد در زمینه بهداشت دوران بلوغ را تکمیل نمودند. سپس یکی از مدارس جهت انجام مداخلات آموزشی به صورت تصادفی انتخاب شده و مدرسه دیگر به عنوان شاهد مورد بررسی قرار گرفت. پس از گروه‌بندی دانش‌آموزان به چهار زیر گروه ۱۵ نفره، در گروه مداخله طی چهار جلسه به شیوه ایفای نقش، پرسش و پاسخ وسخنرانی مداخله انجام شد. در مدرسه گروه شاهد به همان تعداد دانش‌آموزان از طریق آموزش کلاسیک (سخنرانی)، آموزش در مورد بهداشت بلوغ را دریافت نمودند. نتایج مداخله در دو گروه با هم مقایسه شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری تی دانشجویی، تی تست مستقل و زوج و آنالیز کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: دانش، نگرش و عملکرد دختران راهنمایی در خصوص بهداشت قاعدگی، قبل و بعد از مداخله و اجرای روش آموزشی ایفای نقش به طور معنیداری افزایش یافت(۰۵/۰>p). به این ترتیب که میانگین نمره آگاهی قبل از مداخله در گروه ایفای نقش۵۳/۱±۳۵/۲ و پس از مداخله ۱/۱۱± ۲۵/۴ بود. میانگین نمره نگرش قبل از مداخله۱/۳۳±۸۳/۲ و پس از مداخله ۲۷/۱±۹۶/۳ بود. میانگین نمره عملکرد قبل از مداخله۳۴/۲±۰۴/۶ و پس از مداخله ۵۵/۱±۶۱/۸ بود، در حالی که در گروه کلاسیک اختلاف معنیداری مشاهده نشد(۰۵/۰
