عبدالعلی مشفع ، ابوالقاسم حسینی شکوه السادات، زهره کریمی ،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه و هدف: مالاریا یک بیماری تک یاخته‌ای با انتشار جهانی است که هنوز هم عوامل آن، یعنی گونه‌های پلاسمودیوم در بسیاری از مناطق، بیش از هر بیماری عفونی دیگر قربانی می‌گیرند. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی بیش از ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون انسان در سراسر جهان به عفونت ملالاریا دچارند و از این تعداد سالیانه ۱,۵ تا ۲.۷ میلیون نفر (بخصوص کودکان)جان خود را از دست می‌دهند. با توجه به نامشخص بودن وضعیت اپیدمیولوژیک مالاریا در استان کهگیلویه و بویراحمد و همچنین مساعد بودن شرایط انتقال بیماری به وسیله مهاجرت افراد به این استان، مطالعه حاضر جهت بررسی وضعیت بیماری مالاریا طی سالهای ۱۳۸۲-۱۳۷۵ صورت گرفت.
مواد و روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی و گذشته‌نگر با بررسی کلیه پرونده‌های موجود در مرکز بهداشت استان طی سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۲ انجام گردید که نمونه مورد نظر معادل جمعیت آماری یعنی ۴۸۵ نفر بوده و اطلاعات موجود در پرونده‌ها به جداول طراحی شده براساس متغیرهای موردنظر یعنی سن، جنس، سال، تابعیت، نوع انگل و شهرستان منتقل گردید و سپس با استفاده از نرم‌افزار SPSS و روشهای آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها:اکثریت نمونه‌ها از شهرستان کهگیلویه (۴۱ درصد) و کمترین آنها از شهرستان گچساران (۱۸.۷ درصد)، بیشترین میزان آلودگی در سنین زیر ۲۰ سال (۶۳.۳ درصد)، بودند. از نظر نوع انگل گزارش شده در ایجاد بیماری مالاریا در استان، ۹۴.۴ درصد پلاسمودیوم ویواکس، ۵.۲ درصد درصد انگل پلادسمودیوم فالسیپاروم و ۰.۴ درصد آلودگی مختلط بوده است. از نظر جنسیت تقریباً ۶۴ درصد مرد و ۳۶ درصد زن می‌باشند. از نظر تابعیت ۶۲.۷ درصد بیماران ایرانی و ۳۷.۳ درصد افغانی بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله می‌توان نتیجه‌گیری کرد که وضعیت بیماری مالاریا در این استان به سمت وضعیت مناسبی پیش می‌رود و برنامه‌های مبارزه و کنترل این بیماری موفقیت چشمگیری داشته‌اند. اما برای رسیدن به وضعیت ایده‌آل باید برنامه‌های کنترل و پیشگیری بیماریها با دقت بیشتر ادامه یابد و افراد غیربومی وارد شده به استان به خصوص مهاجرین افغانی از نظر بیماری قرنطینه و کنترل شوند و پس از بهبودی کامل اجازه سکونت به آنها داده شود.
