زمینه و هدف: مادران دارای کودک مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی مشکلات مربوط به سلامت روان از جمله اضطراب، افسردگی و پرخاشگری بیشتری را تجربه میکنند. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی بر اضطراب، افسردگی و پرخاشگری مادران دارای کودک مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی بود.
روش بررسی: طرح پژوهش حاضر به صورت شبهآزمایشی و از نوع پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی مادران دارای دانشآموز دختر مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی(گروه سنی ۶ تا ۱۲ سال) در دبستانهای ابتدایی شهر نورآباد، بوده است. نمونهگیری در دو مرحله تصادفی و مبتنی بر هدف انجام شد. بدین منظور۳۴ نفر از مادران دانشآموزان دختر مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی بعد از نمونهگیری هدفمند به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند. از فهرست رفتاری کودک(فرم گزارش والدین CBCL و فرم معلم TRF) به همراه مصاحبه بالینی به عنوان ابزار غربالگری و از پرسشنامههای اضطراب و افسردگی بک و پرخاشگری، برای گردآوری دادهها در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. برنامه آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی، به مدت ۸ جلسه ۲ ساعته بر روی گروه آزمایش اعمال گردید. دادههای جمع‌آوری شده با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار)، تحلیل کوواریانس یک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی منجر به تفاوت معنی‌دار آماری (۰۰۱/۰>p) بین مراحل پیش و پس از آزمون در نمره کلی اضطراب، افسردگی و پرخاشگری در گروه آزمایش شد. به این صورت که در مرحله پسآزمون بعد از کنترل نمرات پیشآزمون، گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کمتری را گزارش نمودند.
نتیجهگیری: با توجه به اثربخش بودن استفاده از برنامه فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی در کاهش علایم اضطراب، افسردگی و پرخاشگری مادران دارای کودک مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی، آموزش این برنامه در راستای کاهش فشارروانی این گروه از افراد جامعه پیشنهاد میشود.
