---

زمینه و هدف: تأخیر تکامل کودکان یکی ازمعضلات جهانی سلامت در کشورهای درحال توسعه وحتی در کشورهای پیشرفته محسوب می‌شود. این موضوع تأثیرات عظیمی‌‌بر سلامت کودکان و در نهایت بر جامعه درمقیاس وسیع‌تر می‌‌گذارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت تکاملی کودکان ۲۴-۴ ماهه مادران نوجوان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی یاسوج در سال۱۳۹۲ بود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی به روش توصیفی ـ تحلیلی بر روی ۲۰۰ مادر زیر ۱۹ سال دارای کودک۲۴-۴ ماهه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی استان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۹۲ که به روش چند مرحله‌ای انتخاب شدند، انجام گردید. ابزارگردآوری داده‌ها پرسشنامه جمعیت شناختی، مامایی و پرسشنامه سنین و مراحل رشد کودکان۲۴-۴ ماه بود. تجزیه وتحلیل داده‌ها با استفاده ازآزمون‌های آماری کای دو و تی مستقل انجام گرفت. یافته: میانگین سنی مادران هنگام بارداری ۲۲/۱±۶۴/۱۶سال در محدوده سنی ۱۲ تا۱۸ سال بود. شیوع تأخیر تکاملی در کودکان۲۴ـ۴ ماهه ۷ درصد گزارش شد. بیشترین تأخیر تکاملی در حیطه حرکات درشت و کمترین در حیطه شخصی اجتماعی مشاهده شد. در این مطالعه تفاوت معنی‌داری در وزن هنگام تولد کودکان دو گروه وجود داشت به طوری که وزن هنگام تولد کودکان با تأخیر تکاملی به طور معنی‌داری کمتر از کودکان با تکامل طبیعی بود(۰۲۷/۰=p). نتیجه‌گیری: حاملگی در سن زیر ۱۹سال ازعوامل خطرساز اختلال تکاملی کودکان است که با اجرای راهکارهای مناسب وآموزش جهت کاهش حاملگی در این طیف سنی پرخطر، می‌توان از اختلالات تکاملی و پیامدهای مضرآن پیشگیری نمود.

---

     
نتیجه‌گیری: میزان مطابقت مراقبت‌های پرستاری مرتبط با ایمنی  بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه، با استانداردها فاصله دارد. مدیران حوزه درمان در راستای ارتقای کیفیت خدمات درمانی ارایه شده به بیمار به وسیله پرستار در رابطه با شاخص های ایمنی بیمار در بخش مراقبت ویژه و به دنبال آن افزایش ایمنی بیماران جهت جلوگیری از آسیب رسیدن به آنها در نتیجه ارایه این مراقبت‌ها، باید  بر حسابرسی و نظارت منظم در مراقبت‌های پرستاری و برنامه‌های آموزش مداوم، تأکید بیشتری نمایند.
 
ارزیابی، ایمنی بیمار، بخش مراقبت‌های ویژه، مراقبت پرستاری،

---

زمینه و هدف: سرطان معده یکی از رایج‌ترین سرطان‌ها در بین افراد مختلف سرتاسر جهان می‌باشد. امروزه، نانوذرات، به عنوان یک فاکتور ضد سرطانی در تحقیق‌های حوزه درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. از آنجا که ژن P۵۳ به عنوان ژن سرکوبگر توموری در بسیاری از سرطان‌ها مشخص شده، هدف از این مطالعه ارزیابی بیان ژنی  P۵۳بر روی رده سلولی سرطان معده AGS بعد از اثر نانوذرات پالادیوم بود.
 
روش بررسی: این مطالعه تجربی از فروردین تا شهریور سال ۱۳۹۶، در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین انجام شد. در این تحقیق رده‌های سلولی سرطانیAGS و نرمال HEK۲۹۳ با غلظت‌های مختلفی از نانوذرات پالادیوم(۵۷۰۰،۵۷۰، ۵۷، ۷/۵ میکروگرم در میلی‌لیتر) به مدت ۴۸ ساعت تیمار شدند. اثر نانوذرات بر میزان زنده مانی سلول‌ها با کمک روش MTT اندازه‌گیری شد. استخراج RNA و سنتز cDNA صورت گرفت. در نهایت، بیان ژن P۵۳ با استفاده از روش Real Time PCR  مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری واریانس یک طرفه تجریه و تحلیل شدند.
 
یافته‌ها: نتایج سمیت سلولی بیانگر آن است که در غلظت‌های بالا از نانوذرات پالادیوم در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری منجر به مرگ سلولی  شده‌اند(۰۰۲/۰=P). نتایج تست Real Time PCR حاکی از آن بود که میزان بیان ژن P۵۳ در مقایسه با ژن مرجع، طی مدت زمان ۴۸ ساعت افزایش معنی‌داری نداشته است(۰۹/۰=P).
 
نتیجه‌گیری: نانوذرات پالادیوم توانایی نابود کردن رده سلولی سرطانیAGS را در مقایسه با رده نرمال HEK۲۹۳ دارد، اما این کشندگی در اثر افزایش بیان ژن P۵۳ نمی‌باشد. جهت تعیین نوع مرگ سلولی حاصل از سمیت نانوذرات پالادیوم  نیاز به انجام تست‌های بیشتر و گسترده‌تر می‌باشد.  
 
 

---

زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد عفونت دستگاه ادراری در انسان باکتری اشریشیاکلی می‌باشد، لذا شناسایی الگوهای مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتری اشریشیاکلی امری ضرورری به نظر می‌رسد. ژن traT در ایزوله‌های باکتری اشریشیاکلی در سویه‌های جدا شده از موارد عفونت ادراری متغیر گزارش شده است. هدف از این مطالعه تعیین و بررسی شیوع اشریشیاکلی مولد عفونت ادراری و تعیین فراوانی ژن traT در ایزوله‌های جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان‌های شهر آبادان بود.
 
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال‌های ۱۳۹۷ـ ۱۳۹۶ در دانشگاه آزاد اسلامی دزفول انجام گرفت، تعداد ۱۳۸ نمونه ادرار از بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شهرستان آبادان، جمع آوری گردید، تعداد ۱۰۰ باکتری ایزوله اشریشیاکلی با استفاده از آزمون‌های میکروب‌شناسی و بیوشیمیایی شناسایی گردید. آزمون تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیک با استفاده از روش آنتی‌بیوگرام انتشار دیسک انجام شد. در نهایت شیوع ژن  traT به روش مولکولی PCR مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تی تست تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته‌ها: از بین ایزوله‌های اشریشیاکلی جدا شده، ۱۵ ایزوله به تمامی ‌آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده مقاوم بودند، بیشترین میزان مقاومت برای نالیدیکسیک اسید و تتراسایکلین به ترتیب ۹۲ و ۹۱ درصد بود. کمترین مقاومت مربوط به نیتروفورانتوئین و سفوکسیتین (۲۳ درصد و ۲۴ درصد) می‌باشد. هم‌چنین در ۱۱ ایزوله حضور ژن traT تأیید شد، بنابراین شیوع این ژن برابر با ۳۳/۷۳ درصد بود.
 
نتیجه‌گیری: با توجه به این که بر اساس نتایج، شیوع ژن ویرولانس traT در ایزوله‌های اشریشیاکلی جدا شده از بیمارستان‌های شهر آبادان بالا بود، بنابراین می‌توان انتظار داشت که ژن traT در آینده به عنوان هدف درمانی مورد توجه قرار گیرد.