چکیده
زمینه و هدف: سوختگی باعث ناتوان کردن افراد برای مدت کوتاه یا طولانی شده و ظاهر پوست را نامناسب مینماید. توجه محققین به عناصر گیاهی دارای تانن در درمان زخمهای سوختگی جلب شده است. هدف این مطالعه مقایسه اثر مقایسه اثر عصاره آبی جفت بلوط و سیلور سولفادیازین بر ترمیم زخم سوختگی در موش صحرایی نر بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شدند. مدت 24 ساعت بعد از ایجاد سوختگی درجه 2 ، جهت درمان برای گروه اول ازکرم سیلور سولفادیازین یک درصد، گروههای دوم، سوم و چهارم از عصارههای آبی جفت 1، 4، 7 درصد و گروه شاهد ازسرم فیزیولوژی استفاده شد. بعد از مدت زمان 30 و 60 روز، موشها بیهوش و بافت پوست آسیب دیده برداشته شد و به محلول فرمالین 10 درصد منتقل شدند، بعد از پردازش بافتی و رنگآمیزی با هماتوکسیلینـ ائوزین، ساختار پوست با میکروسکوپ نوری بررسی شد. دادهها با آزمونهای آماری آنالیز واریانس یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: ضخامت اپیدرم و درم پوست و کاهش سطح سوختگی در گروههای دریافت کننده عصاره آبی جفت 1، 4 و 7 درصد و سیلور سولفادیازین در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنیداری داشت(05/0p<).
نتیجهگیری: به نظر میرسد که کرم سیلور سولفادیازین 1 درصد در مقایسه با عصاره آبی جفت بلوط سبب مهار بیشتر ترمیم پوست میشود.
واژههای کلیدی: سوختگی، عصاره جفت، سیلور سولفادیازین،موش صحرایی
Nikrooze L, Jafari Barmak M, Naghmachi M, Ghafarian shirazi H, Dehghani N. Study of Jaft Aqueous Extract and Silver Sulfadiazine on Burn Healing in Male Rat. armaghanj 2013; 18 (2) :107-114 URL: http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-368-fa.html
نیکروز لیلا، جعفری برمک مهرزاد، نغماچی محسن، غفاریان شیرازی حمیدرضا، دهقانی نسرین. مقایسه اثر عصاره آبی جفت بلوط و سیلور سولفادیازین بر ترمیم زخم سوختگی در موش صحرایی نر. ارمغان دانش. 1392; 18 (2) :107-114