تأثیر هشت هفته تمرینات مبتنی بر حرکات نماز بر میزان درد و استقامت عضلات فلکسور و اکستنسور تنه در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی
|
آذر جوکار برزآباد1 ، زهره کریمی2 ، پرویز یزدانپناه3 ، نرگس روستا4 ، سیما محمدحسینی 5 |
1- گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران 2- گروه اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی، یاسوج، ایران 3- گروه طب فیزیکی و توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران 4- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران 5- گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران ، hossini3270@yahoo.com |
|
چکیده: (1090 مشاهده) |
مقدمه و هدف: بـا توجـه بـه شـیوع بالای کمـردرد مزمـن غیراختصاصـی و تأثیـرات آن بـر فعالیتهـای روزانـه و سـبک زندگـی افـراد، مطالعـه در مـورد دیدگاههـای درمانـی نویـن و تمریـن درمانـی ایـن بیمـاری حائـز اهمیـت میباشـد، لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات مبتنی بر حرکات نماز بر میزان درد و استقامت عضلات فلکسور و اکستنسور تنه در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمهتجربی میباشد که در سال 1399 انجام شد، جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی مراجعه کننده به کلینیک شهید مفتح شماره یک شهر یاسوج میباشد. 66 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه به روش نمونهگیری غیراحتمالی و در دسترس انتخاب شدند و بر اساس تخصیص تصادفی بلوکی به دو گروه؛ آزمون)33 نفر) و کنترل(33نفر) تقسیم شدند. 2 نفر از گروه مداخله در زمان اجرای مداخله از شرکت در مطالعه انصراف دادند. جهت بیماران گروه آزمون، تمرینات مبتنی بر حرکات نماز هر هفته 3 جلسه به مدت 8 هفته اجرا گردید و به گروه کنترل آموزشی داده نشد. از فرم گردآوری اطلاعات جمعیتشناختی و پرسشنامه ناتوانی کمردرد کیوبک، مقیاس دیداری سنجش درد، آزمون نگهداری بدن در زاویه 60 درجه و آزمون بایرینگ سورنسن جهت جمعآوری دادهها قبل از مداخله و بلافاصله بعد از مداخله از مقیاس دیداری سنجش درد، یک هفته بعد از مداخله از آزمون نگهداری بدن در زاویه 60 درجه و بایرینگ سورنسن استفاده گردید. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمونهای آماری تیزوجی، منویتنی، تیمستقل، ویلکاکسون، کای اسکور و شاپیروویلک تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: در نقطه شروع مطالعه، تفاوت معنیداری بین گروههای تحت مطالعه از نظر میزان درد و استقامت عضلات تنه به جز استقامت عضلات اکستنسور وجود نداشت(05/0<p). پس از اتمام مداخله پژوهشی، در کل کاهش معنیداری در میزان درد و افزایش معنیداری در استقامت عضلات تنه، مشاهده شد(05/0>p).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، افزایش سطح استقامت عضلات فلکسور، اکستنسور تنه و تسکین درد و ارتقاء سطح عملکرد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می توان گفت تمرینات مبتنی بر حرکات نماز بر میزان درد و استقامت عضلات تنه در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی مؤثر واقع شد.
|
|
واژههای کلیدی: تمرینات مبتنی بر حرکات نماز، درد، استقامت عضلات فلکسور، استقامت عضلات اکستنسور، کمردرد مزمن غیراختصاصی |
|
متن کامل [PDF 411 kb]
(310 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/6/24 | پذیرش: 1401/9/21 | انتشار: 1401/9/21
|
|
|
|