:: دوره 16، شماره 4 - ( 7-1390 ) ::
جلد 16 شماره 4 صفحات 371-362 برگشت به فهرست نسخه ها
پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و میزان سطح سرمی‌آن در بیماران مبتلا به بیماری پره اکلامپسی و مقایسه آن با افراد نرمال
محمد سلیمانی پور 1، سیروس نعیمی ، نصراله عرفانی
1- ، M_Solimanipour@Iauestahban.ac.ir
چکیده:   (4346 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری پره اکلامپسی یکی از عوامل مهم در مرگ و میر مادر و جنین محسوب می‌شود و به نظر می‌رسد که تغییر در پارامترهای ایمونولوژیک از قبیل اتو آنتی‌بادی و حضور سایتوکاین‌های مختلف در ایجاد این بیماری دخالت دارند. هدف این مطالعه بررسی سطح سرمی ‌و پلی‌مورفیسم ژن اینترلوکین 18 مذکور و ارتباط آنها با بیماری پره‌اکلامپسی بود. روش بررسی: در این مطالعه مورد‌ـ شاهدی که طی سال‌های 1389ـ1388 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان انجام شد، تعداد 50 زن مبتلا به بیماری پره اکلامپسی به عنوان مورد و 103 زن باردار سالم به عنوان شاهد انتخاب شدند. پس از نمونه‌گیری و استخراج DNA، پلی مورفیسم موقعیت‌های -607C/A و-137G/C ژن اینترلوکین 18 با روش Allele Specific PCR و میزان سطح سرمی آن با روش الیزا بررسی شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری مجذور کای، من ویتنی و تعادل هاردی‌ـ واینبرگ تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد، فراوانی ژنوتیپ‌ها و آلل‌های حاصل از پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و هم‌چنین سطح سرمی آن در افراد گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‌داری ندارند(05/0p>). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و سطح سرمی‌ آن در ایجاد بیماری پره اکلامپسی نقشی ندارد. زمینه و هدف: بیماری پره اکلامپسی یکی از عوامل مهم در مرگ و میر مادر و جنین محسوب می‌شود و به نظر می‌رسد که تغییر در پارامترهای ایمونولوژیک از قبیل اتو آنتی‌بادی و حضور سایتوکاین‌های مختلف در ایجاد این بیماری دخالت دارند. هدف این مطالعه بررسی سطح سرمی ‌و پلی‌مورفیسم ژن اینترلوکین 18 مذکور و ارتباط آنها با بیماری پره‌اکلامپسی بود. روش بررسی: در این مطالعه مورد‌ـ شاهدی که طی سال‌های 1389ـ1388 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان انجام شد، تعداد 50 زن مبتلا به بیماری پره اکلامپسی به عنوان مورد و 103 زن باردار سالم به عنوان شاهد انتخاب شدند. پس از نمونه‌گیری و استخراج DNA، پلی مورفیسم موقعیت‌های -607C/A و-137G/C ژن اینترلوکین 18 با روش Allele Specific PCR و میزان سطح سرمی آن با روش الیزا بررسی شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری مجذور کای، من ویتنی و تعادل هاردی‌ـ واینبرگ تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد، فراوانی ژنوتیپ‌ها و آلل‌های حاصل از پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و هم‌چنین سطح سرمی آن در افراد گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‌داری ندارند(05/0p>). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و سطح سرمی‌ آن در ایجاد بیماری پره اکلامپسی نقشی ندارد.
واژه‌های کلیدی: پلی مورفیسم، پره اکلامپسی، ژنوتیپ، اینترلوکین 18
متن کامل [PDF 681 kb]   (1558 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/2/7 | پذیرش: 1394/2/7 | انتشار: 1394/2/7


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 16، شماره 4 - ( 7-1390 ) برگشت به فهرست نسخه ها