|
واکاوی تعاملات سازنده در سازگاری زناشویی زوجین شهر یاسوج
|
علی روزیان1    ، فهیمه نامدار پور 2، فاطمه جواد زاده1 |
1- گروه مشاوره،واحد خمینی شهر،دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان،ایران
2- گروه مشاوره،واحد خمینی شهر،دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان،ایران ، namdarpour@iaukhsh.ac.ir |
|
|
چکیده: (1134 مشاهده) |
زمینه و هدف: خانواده مهم‌ترین نهاد جامعه و شکل دهنده شخصیت آدمی می‌باشد. تعامل مانند هر رابطه انسانی، بخش جدایی ناپذیر از رابطه همسری است. سازگاری زناشویی یکی از مهم‌ترین عوامل در تعیین ثبات و دوام رابطه زناشویی است. لذا هدف از این پژوهش واکاری تعاملات سازنده در سازگاری زناشویی زوجین شهر یاسوج بود.
روش بررسی: این مطالعه، یک پژوهش کیفی بود که با استفاده از روش تحلیل مضمون(تماتیک) در سال 1400 انجام شد، مشارکت کنندگان زوجینی بودند که نمره سازگاری بالایی کسب کردند و حداقل 7سال از زندگی زناشویی آنان گذشته بود. روش نمونه‌گیری هدفمند بود، لذا برای جمع آوری داده‌ها از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده گردید. مصاحبه ها به صورت فردی انجام شد و تا حد اشباع ادامه یافت. در نهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: پس از تحلیل محتوای داده‌ها، شش مقوله مرکزی حاصل شد که به ترتیب اهمیت عبارتند از؛ مهارت‌های ارتباطی(حفظ مرزها، مهارت گفتگو، ارتباط کلامی و غیرکلامی)، ارزنده‌سازی(خود ارزشمندی، تفکرخوب بودن، پذیرش دیگران)، نفوذپذیری(توافق، مدارا کردن، انعطاف پذیری)، هدفمندی(آینده نگری،اهداف مشترک)، حمایت کردن(خدمات رسانی، هماهنگی) و مهارت تصمیم گیری(تصمیم گیری مشارکتی، مشورت کردن).
نتیجه‌گیری: سازگاری زناشویی بیشتر تابع مهارت‌هایی است که در طول زندگی ایجاد می‌شود. زوجین سازگار در زندگی خود بیشتر از تعاملات سازنده استفاده می‌کنند و تعاملات سازنده می تواند سازگاری زناشویی را تسهیل کند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تعاملات زوجی، سازگاری زناشویی، مطالعه کیفی |
|
|
متن کامل [PDF 983 kb]
(249 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی
دریافت: 1400/12/14 | پذیرش: 1401/3/31 | انتشار: 1401/5/8
|
|
|
|
|
|
