زمینه و هدف : دارچین یکی از قدیمیترین گیاهان دارویی است که درطب سنتی خواص درمانی زیادی دارد. هدف این مطالعه تعیین اثر عصاره دارچین بر روی سطوح اجزای پروتئینی سرم خون در موش نژاد بالبسی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش نر کوچک آزمایشگاهی نژاد بالب سی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 5 گروه شامل؛ کنترل، دارونما و 3 گروه تیمار تقسیم شدند. حیوانات گروههای تیمار به ترتیب سه دوز 50، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم در روز از عصاره دارچین را به صورت تزریق درون صفاقی به مدت 20 روز دریافت کردند. گروه شاهد در این مدت هم حجم عصاره، سرم فیزیولوژی دریافت نمودند و در گروه کنترل تزریق انجام نشد. سپس با انجام خونگیری از قلب حیوانات، سطوح سرمیآلبومین، پره آلبومین آلفاگلبولین 1، آلفا گلبولین2، بتا گلوبولین و گاما گلوبینها اندازهگیری شدند. دادهها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که سطح پره آلبومین در دو گروه 100 و 200 تیمار دوزهای عصاره در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت(05/0 p<)، میزان آلفاـ گلوبولین 1 و بتا 2ـ گلوبولین در گروه دریافت کننده دوز 200، میزان آلفا گلوبولین 2 در گروه 100 و گاما در گروه 100 و 200 افزایش معنیداری داشت(05/0p<)، ولی آلبومین در گروه 200 کمتر از گروه کنترل بود(05/0 p<).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج، به نظر میرسد که عصاره دارچین قادر است تأثیر قابل ملاحظه در تولید گلبولینها داشته باشد و کاهش سنتز آلبومین را میتوان به عنوان یک نشانه در تغییر فعالیت سلولهای کبدی در نظر گرفت.