:: دوره 26، شماره 5 - ( 8-1400 ) ::
جلد 26 شماره 5 صفحات 814-793 برگشت به فهرست نسخه ها
الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و ونکومایسین جدا شده از نمونه‌های بالینی بیمارستان‌های سطح کلان شهر تهران
نیما اسلام نژاد1 ، فرشته قندهاری 2، محسن میرزایی3 ، محبوبه مدنی1 ، محمدرضا مهرابی3
1- گروه میکروبیولوژی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
2- گروه میکروبیولوژی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ، ghandeharifereshte@gmail.com
3- گروه زیست‌شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
چکیده:   (1496 مشاهده)

زمینه و هدف: امروزه یکی از مهم‌ترین چالش‌ها، گسترش سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و ونکومایسین است. اکتساب مقاومت آنتی‌بیوتیکی و تغییرات الگوهای بیماری‌زایی استافیلوکوکی از مهم‌ترین عوامل حدت به شمار می‌آید. لذا هدف از این مطالعه تعیین و شناسایی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و ونکومایسین جدا شده از نمونه‌های بالینی بیمارستان‌های سطح کلان شهر تهران بود.

 
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ توصیفی که در سال 1397 انجام شد، 502 نمونه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از تست‌های بیوشیمیایی و تکثیر ژن s_rRNA16با روشPCR  شناسایی و تأیید شدند. تمامی جدایه‌ها از نظر مقاومت به متی‌سیلین با روش دیسک‌گذاری و از نظر مقاومت به ونکومایسین، با استفاده از روش حداقل غلظت مهار کنندگی بررسی و در نهایت هر دو گروه از نظر مولکولی مورد آزمون قرار گرفتند.  داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری بر اساس تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب خطا کمتر از 05/0 درصد تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته‌ها: از 502 جدایه، 168جدایه مقاوم به متی سیلین(46/33 درصد)، 6 جدایه مقاوم به ونکومایسین (19/1 درصد) و 2 جدایه دارای مقاومت حد واسط به ونکومایسین(39/0 درصد) بودند، فراوانی ژن  mecAدر جدایه‌های مقاوم به متی‌سیلین 8/98 درصد ، فراوانی ژن vanB و vanC1هر کدام 5/37 درصد و فراوانی ژن vanC3 5/12 درصد در جدایه‌های مقاوم به ونکومایسین بود. بیشترین  میزان مقاومت جدایه‌های مقاوم به متی سیلین از محل کاتتر و بیشترین میزان مقاومت جدایه‌های مقاوم به ونکومایسین و دارای مقاومت حد واسط به ونکومایسین از محل ترشحات جداسازی شده بودند. در هر دو گروه بیشترین مقاومت مربوط به بزرگسالان بود.
 
نتیجه‌‌گیری: استافیلوکوکوس اورئوس  مقاوم به متی‌سیلین و ونکومایسین تهدید جدی برای سلامت انسان محسوب می‌شوند. شناسایی صحیح الگوی مقاومتی عفونت ایجاد شده و استفاده از آنتی‌بیوتیک مناسب می‌تواند سرعت مقاومت روز افزون این باکتری را کندتر کند.
 
 
واژه‌های کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به ونکومایسین، استافیلوکوکوس اورئوس دارای مقاومت حد واسط به ونکومایسین، ژن
متن کامل [PDF 1387 kb]   (485 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: میکروبیولوژی
دریافت: 1400/2/26 | پذیرش: 1400/5/24 | انتشار: 1400/8/17



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 26، شماره 5 - ( 8-1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها