:: دوره 24، شماره 6 - ( 10-1398 ) ::
جلد 24 شماره 6 صفحات 1179-1165 برگشت به فهرست نسخه ها
تأثیر آموزش گروهی رابطه درمانی والدـ کودک به مادران بر کاهش احساس تنهایی دختران کم شنوا
پریسا رنجگر 1، عبدالله شفیع آبادی2 ، آسیه شریعتمدار2
1- گروه توانبخشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران ، parisa.ranjgar@yahoo.com
2- گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده:   (3520 مشاهده)
زمینه و هدف: کم شنوایی کودکان یکی از ناتوانی­هایی است که پیامدهای روانشناختی نامطلوبی برای کودک و والدین او به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین و بررسی تأثیر آموزش گروهی مبتنی بر رابطه درمانی والد ـ کـــودک به مادران بر کاهش احساس تنهایی دختران کم شنوا انجام شد.
 
روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با گروه کنترل و پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون بود. جامعه این پژوهش، دانش‌آموزان دختر کم شنوا مقطع ابتدایی مدرسه ناشنوایان باغچه بان 2 شهر تهران در 1394 سال بودند. نمونه‌ها 16 نفر دانش‌آموز کم شنوا بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه 8 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از مداخله دانش‌آموزان هر دو گروه به وسیله مقیاس احساس تنهایی آشر و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند. آموزش مبتنی بر رابطه درمانی والدـ کودک در 10 جلسه دو ساعته برای مادران دانش‌آموزان گروه آزمایش ارایه شد، در حالی که مادران دانش‌آموزان گروه کنترل تا پایان مرحله پس‌آزمون، بسته آموزشی را دریافت ننمودند. داده­ها به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری  تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته­ها: نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که آموزش گروهی مبتنی بر رابطه درمانی والدـکودک به مادران بر کاهش احساس تنهایی در دختران کم شنوای گروه تحت مداخله مؤثر بوده است. میانگین نمرات احساس تنهایی برای گروه آزمایش در پیش آزمون 38/47 و در پس آزمون  25/40 به دست آمد. برای گروه کنترل نیز این نمره در پیشآزمون  00/48 و در پس‌آزمون  25/49 به دست آمد. همان‌طور که ملاحظه می شود نمرات آزمودنی‌های گروه آزمایش در متغیر پژوهش در پس‌آزمون تغییراتی داشته‌اند. با توجه به نتیجه تحلیل کوواریانس تک متغیری است، مقدار  F برای احساس تنهایی(53/25=F و 01/0 p<) نشان می­دهد که اثر آموزش مبتنی بر رابطه درمانی والد-کودک معنی­دار است، بدین معنا که پس از محاسبه اثر پیش آزمون، تفاوت ایجاد شده در نمرات دو گروه در میزان احساس تنهایی معنی‌دار است. مجذور اتا نیز نشان می­دهد که 66 درصد از تغییرات به وجود آمده ناشی از اثر مداخله آموزشی است.
 
نتیجه‌گیری: آموزش گروهی به شیوه  CPRT  به مادران بر کاهش احساس تنهایی دختران کم شنوا در گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد مؤثر بوده است. آموزش مبتنی بر رابطه درمانی والدـکودک یک روش مفید و اقتصادی برای کاهش مشکلات و ارتقاء کیفیت رابطه والدـ کودک است و می­تواند به عنوان یک روش توانبخشی مبتنی بر خانواده به کار گرفته شود. هم‌چنین پژوهش‌هایی که به طور مستقیم در راستای نتایج این مطالعه باشند، یافت نشد، اما یافته‌های بسیاری از جمله پژوهش‌های یوئن، لندرث و باگرلی، توفام و همکاران، گلازرـ والدمن و همکاران و بسیاری از پژوهش‌های دیگر با پژوهش حاضر هم‌سو می‌باشد.  
 
 
واژه‌های کلیدی: رابطه درمانی والدـکودک، احساس تنهایی، کم شنوایی، آموزش گروهی
متن کامل [PDF 3806 kb]   (815 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی
دریافت: 1397/11/6 | پذیرش: 1398/3/25 | انتشار: 1398/10/22



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 24، شماره 6 - ( 10-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها