|
مقایسه تأثیر 12 هفته تمرین‌های ترکیبی و مصرف ویتامین Dبر سطح ویسفاتین سرم، مقاومت به انسولین و عملکرد سلولهای β در زنان دارای اضافه وزن دیابتی
|
مریم دیانی1    ، فرزانه تقیان 2 |
1- گروه فیزیولوژی ورزشی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران ، f_taghian@yahoo.com |
|
|
چکیده: (3318 مشاهده) |
چکیده
زمینه و هدف : ویسفاتین از پروتئین‌های شبه انسولینی مترشحه از بافت چربی است که با چاقی و مقاومت انسولینی ارتباط دارد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر 12 هفته تمرین‌های منتخب و مصرف ویتامینD بر سطح ویسفاتین سرم و عملکرد سلولهای بتا در زنان دارای اضافه وزن دیابتی نوع دوم بود.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی که در سال 1395 انجام شد، تعداد 40 نفر از زنان دیابتی نوع 2 با سن 65/3±1/49 سال، وزن 65/5±1/158 سانتی‌متر و شاخص توده بدن 46/0±4/29 کیلوگرم بر متر مربع به صورت هدفمند انتخاب شدند. سپس گروه‌ها به روش تصادفی در چهار گروه 10 نفری، سه گروه تجربی( تمرین ترکیبی، مصرف ویتامینD، تمرین ترکیبی همراه با مصرف ویتامینD) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. قد، وزن، BMI و درصد چربی آزمودنی‌ها اندازه‌گیری شد. پس از 12 ساعت ناشتایی نمونه خون اولیه برای اندازه‌گیری سطح گلوکز، انسولین، ویسفاتین، مقاومت به انسولین و عملکرد سلولهای بتا گرفته شد. سپس آزمودنی‌ها گروه تجربی 1 در برنامه ترکیبی شرکت کردند. گروه تجربی 2 علاوه بر تمرین‌های ترکیبی، ویتامین D با دوز 6 پرل 50 هزار واحدی در هفته مصرف کردند. گروه تجربی 3 فقط ویتامین D را با دوز 6 پرل 50 هزار واحدی در هفته مصرف کردند و هیچ گونه تمرینی نداشتند. گروه کنترل نیز فقط پیگیری شدند. پس از 12 هفته تمامی متغیرها در 4 گروه مجدداً اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس در سطح 05/0>p تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: بر این اساس میانگین مقادیر پسآزمون گلوکز، انسولین، مقاومت نسبت به انسولین، عملکرد سلولهای بتا و ویسفاتین، بین چهار گروه مورد مطالعه با کنترل نمودن مقادیر پیشآزمون آن متغیرها تفاوت معنی‌داری مشاهده شد(001/0>p). در مورد انسولین، بین میانگین مقادیر انسولین در گروههای ویتامین دی، تمرین و ترکیبی تمرین و ویتامبن دی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد(05/0<p). در مورد مقاومت نسبت به انسولین، بین میانگین مقاومت نسبت به انسولین در گروههای کنترل و ویتامین دی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد(05/0<p). در مورد عملکرد سلولهای بتا، بین میانگین مقادیر عملکرد در گروههای کنترل، تمرین و ترکیبی تمرین و ویتامبن دی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد(05/0<p). در مورد ویسفاتین، میانگین مقادیر ویسفاتین در گروه ترکیب تمرین و ویتامین دی بطور معنی‌دار کمتر از سه گروه دیگر بود(05/0>p).
نتیجه‌گیری: تمرین‌های ترکیبی و مصرف ویتامین دی بر کاهش سطح ویسفاتین در زنان دیابتی دارای اضافه وزن مؤثر است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تمرین ترکیبی، ویتامین دی، ویسفاتین، دیابت، مقاومت به انسولین |
|
|
متن کامل [PDF 3727 kb]
(870 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1396/11/14 | پذیرش: 1397/7/4 | انتشار: 1397/7/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
