زمینه و هدف: نظر به اینکه جانبازان به عنوان یکی از مهمترین گروههای هدف جهت ارایه خدمات درمانی، روانشناختی و اجتماعی به حساب میآید، هدف این مطالعه بررسی میزان اثربخشی بازگویی روانشناختی و مداخلات رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علایم اختلال استرس پس از سانحه جانبازان در شهر یاسوج بود.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، از بین جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تعداد 20 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس اختلال استرس پس از ضربه میسیسیپی(M-PTSD) بود که قبل از آموزش بر روی هر دو گروه اجرا شد، سپس بازگویی روانشناختی در یک جلسه و مداخلات رفتاری در 6جلسه 90 دقیقهای و به صورت هفتهای یک جلسه صرفاً برای گروه آزمایش اجرا شد. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و به منظور تعیین اثر آموزش پس از سه ماه هر دو گروه مورد پیگیری قرار گرفتند. دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار نمرات اختلال استرس پس از سانحه در افراد گروه های آزمایش و کنترل پس از مداخله به ترتیب؛ 27/11±6/103 و 68/8±4/112 بود که بین آنها تفاوت معنیداری مشاهده شد(05/0p<).
نتیجهگیری: روش درمانی بازگویی روانشناختی و مداخلات رفتاری مورد بررسی میتواند در درمان اختلال استرس پس از ضربه مزمن مؤثر باشد، این روش اثر درمانی خود را حتی بعد از سه ماه حفظ کرد.
واژههای کلیدی: استرس پس از سانحه، بازگویی روانشناختی، مداخلات رفتاری
Muosavi E, Kalantari M, Esmaieli M. Investigating the effect of psychological debriefing and behavioral interventions on Post Traumatic Stress Disorder (PTSD) symptoms on veterans of Yasuj city. armaghanj 2013; 18 (7) :568-577 URL: http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-189-fa.html
موسوی اسحاق، کلانتری مهرداد، اسماعیلی مریم. اثر بخشی بازگویی روانشناختی و مداخلات رفتاری به شیوه گروهی بر علایم اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان شهر یاسوج. ارمغان دانش. 1392; 18 (7) :568-577