:: دوره 22، شماره 4 - ( مهر و آبان 1396 ) ::
جلد 22 شماره 4 صفحات 514-499 برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی زوج‌درمانی مشارکتی بر الگوهای ارتباطی و صمیمیت زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهربهبهان
منصور سودانی 1، منصور شجاعیان2 ، رضا خجسته مهر2 ، خدیجه شیرالی نیا2
1- گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، sodani_m @yahoo.com
2- گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده:   (5358 مشاهده)
چکیده
 زمینه و هدف: صمیمیت یک مشخصه کلیدی و مهم روابط زناشویی و از ویژگی‌های بارز یک ازدواج موفق به شمار می­آید، هم‌چنین الگوهایی ارتباطی می‌توانند میزان رضایت زناشویی را تعیین نمایند. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی زوج ­درمانی­ مشارکتی بر الگوهای ارتباطی و صمیمیت زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بهبهان بود.
 
روش بررسی: در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی که آزمایش تک آزمودنی هم گفته می­شود و از نوع آزمایش بالینی است، استفاده شد. این طرح انواع مختلفی دارد که در پژوهش حاضر از طرح خط پایه چند گانه ناهم‌زمان استفاده شد. برخلاف طرح­های مقایسه گروهی با اندازه­های زیاد، این طرح بر سطوح فردی تمرکز می­کند و نه بر تفاوت­های میانگین در پیش­آزمون و پس­آزمون. امتیاز دیگر این طرح این است که به آزمودنی­های کمتری نیاز است و زوج‌ها طی خط پایه، درمان و پیگیری در چند نوبت پرسشنامه‌های صمیمیت و الگوهای ارتباطی را تکمیل کردند. روش نمونه‌گیری هدفمندـ داوطلب بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه زوج های آشفته مراجعه کننده به کلینیک­های روان­شناختی شهر بهبهان بودند. از بین این  زوج ها ، 3 زوج  بر اساس ملاک‌های ورود و خروج انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل دیداری(رسم نمودار)، معنی‌داری بالینی (شاخص تغییر پایا و مقایسه هنجاری) و همین طور فرمول درصد بهبودی استفاده شده است.
 
یافته­ها: نتایج نشان داد که زوج‌ها در مرحله درمان در متغیر صمیمیت(95/30 درصد) و الگوی ارتباطی سازنده متقابل(05/47درصد)  بهبود را تجربه و در الگوی ارتباطی توقع ـ کناره‌گیری(57/29 درصد) و الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل(64/33 درصد) کاهش را نشان دادند. هم‌چنین تحلیل داده­ها با استفاده از مقایسه هنجاری نشان داد که زوج‌های شرکت کننده بعد از درمان از زوج‌های بهنجار قابل تمایز نیستند.
 
نتیجه­گیری: زوج درمانی مشارکتی می­تواند باعث افزایش صمیمیت و الگوهای ارتباطی سازنده و کاهش الگوهای ارتباطی    توقع ـ کناره‌گیری و اجتنابی و در نتیجه باعث کاهش آشفتگی در زوج های مراجعه کننده شود. 
 
 
واژه‌های کلیدی: صمیمیت، الگوهای ارتباطی، زوج درمانی مشارکتی
متن کامل [PDF 704 kb]   (1750 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی
دریافت: 1395/7/24 | پذیرش: 1396/7/17 | انتشار: 1396/7/18


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 22، شماره 4 - ( مهر و آبان 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها