چکیده

زمینه و هدف: نتایج حاصل از پژوهش‌ها نشان داده‌اند که حدود یک تا 78 درصد از زنان ورزشکار از اختلالات خوردن رنج می‌برند. از طرف دیگر عنوان شده است اسید فولیک می‌تواند اشتها را افزایش دهد. هم‌چنین هورمون گرلین نیز به عنوان محرکی قوی برای اشتها معرفی شده است. بنابراین برای روشن شدن نقش فعالیت ورزشی و اسید فولیک بر گرلین آسیل دار و مصرف غذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی با مصرف مکمل اسید فولیک بر سطح هورمون گرلین و میزان غذای مصرفی و تغییرات وزن در موش‌های صحرایی ماده ویستار بود. 

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی ماده بالغ، به صورت تصادفی در سه گروه 8 تایی کنترل، تمرین هوازی و تمرین هوازی + مصرف اسید فولیک) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل دویدن هوازی روی تردمیل به مدت 12 هفته(5 روز در هفته) بود. آب و غذای استاندارد به صورت آزاد در اختیار همه حیوانات قرار گرفت و در گروه مصرف کننده مکمل، 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید فولیک در آب مصرفی استفاده شد. در هر هفته غذای دریافتی و وزن آنها اندازه‌گیری و ثبت شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و پس از 8 ساعت ناشتایی شبانه، نمونه های خونی و بافتی جمع‌آوری شد و با استفاده از روش الایزا، غلظت پلاسمایی هورمون‌های ذکر شده اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون­های تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد 12 هفته تمرین هوازی همراه با مصرف اسید فولیک، ضمن کاهش معنی‌دار گرلین اسیل­دار سرمی(05/0p<)، تأثیری بر میزان گرلین اسیل دار بافت معده نداشت(05/0p<). هم‌چنین 12 هفته تمرین هوازی همراه با مصرف اسید فولیک در مقایسه با سایر گروه‌ها، موجب افزایش معنی‌دار میانگین مصرف غذا و افزایش وزن بدن موش‌ها شد(05/0p<).

نتیجه‌گیری: با توجه به کاهش گرلین اسیل دار سرم و عدم تغییر گرلین اسیل دار معده همراه با افزایش میزان غذای مصرفی و افزایش وزن موش‌ها، به نظر می‌رسد که احتمالاً مصرف مکمل اسید فولیک در افراد فعال با سازوکاری متفاوت و قوی بر مرکز اشتها مؤثر بوده و موجب افزایش مصرف غذا می‌شود.