|
تأثیر برنامه آموزشی فرزندپروری بر افسردگی، اضطراب و استرس مادران دارای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی‌ـ بیش فعالی
|
مریم حسینی نژاد1   ، زهره کریمی2  ، خیراله نوریان1 ، لیلا منظوری 3، محمد ذوالعدل1 |
1- گروه روان پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران
2- گروه اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران
3- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران ، Manzouri.leila@yums.ac.ir |
|
|
چکیده: (2270 مشاهده) |
زمینه و هدف: زندگی با کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی/ بیش فعالی می‌تواند مشکلات روانشناختی قابل توجهی از قبیل؛ افسردگی، اضطراب و استرس را برای والدین آنها به همراه داشته باشد. توجه به این موضوع و انجام مداخلات روانشناختی برای کاهش این مشکلات ضروری است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر یک برنامه آموزشی فرزندپروری بر افسردگی، اضطراب و استرس مادران دارای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی/ بیش فعالی انجام گرفت.
روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه‌ای از نوع کارآزمایی در عرصه می‌باشد که در کلینیک‌های روانپزشکی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در سال 1394 انجام شد. تعداد 64 مادر دارای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی که دچار افسردگی، اضطراب و استرس متوسط و بالا بودند، به صورت نمونه‌گیری غیر تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. نمونههای انتخاب شده بر اساس طرح تصادفی بلوکی بین دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. مادران در گروه مداخله در 8 جلسه کلاس آموزشی فرزندپروری بر اساس پروتکل ساندرز شرکت کردند. مادران در گروه کنترل مراقبت‌های معمول را دریافت نمودند. قبل و یک ماه بعد از مداخله، افسردگی، اضطراب و استرس مادران با استفاده از مقیاس 42 سؤالی سنجش افسردگی، اضطراب و استرس مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری من‌ویتنی، مجذور کای، تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: شرکت کنندگان در دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی از قبیل: سن، جنس، تحصیلات و سن مادر و کودک تفاوتی با یکدیگر نداشتند(05/0p>). میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس در مادران در گروه مداخله و کنترل قبل از انجام برنامه آموزشی به ترتیب؛ 06/19، 2/15، 8/20 و 8/17، 1/16، 1/21 بود. بر اساس نتایج آزمون تی مستقل اختلاف میانگین‌ها بین دو گروه معنی‌دار نبود(05/0p>). میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس در مادران در گروه مداخله و کنترل بعد از انجام برنامه آموزشی به ترتیب، 7/14، 5/12، 5/16 و 2/18، 1/16، 5/20 بود. بر اساس نتایج آزمون تی‌مستقل اختلاف میانگین‌ها بین دو گروه معنی‌دار بود(05/0p<).
نتیجه‌گیری: آموزش فرزندپروری به مادران دارای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی به عنوان یک مداخله روانشناختی غیر دارویی به شکل قابل توجهی میزان اختلالات روانشناختی را در بین آنها کاهش داد. توصیه می‌شود تا در قالب پزشکی و پرستاری جامع نگر، استفاده از این روش در توانمندسازی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی مورد استفاده قرار گیرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: اختلال کم توجهی‌ـ بیش فعالی، مادر، افسردگی، اضطراب، استرس، برنامه آموزشی فرزندپروری |
|
|
متن کامل [PDF 1982 kb]
(687 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری-روانپرستاری
دریافت: 1399/7/8 | پذیرش: 1399/10/13 | انتشار: 1399/10/15
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
