@article{ author = {MehrabiSisakht, SA and GhaffarianShirazi, HR and Bagherineia, SA}, title = {Efficacy of Desmopressin(Nasal Spray) and OxybutininCombination Therapy in theTreatment of Patients withPrimary Nocturnal Enuresisthat were Resistant to Singlethat were Resistant to Single}, abstract ={ABSTRACT Introduction & Objective: Enuresis is defined as involuntary voiding. It is a socially disruptive and stressful condition which affects around 15% of five years old children and up to 1% of adults. Aim the aim of this study was to assess the efficacy of desmopressin (nasal spray) and oxybutinin combination therapy in treatment of patients with primary nocturnal enuresis that were resistant to single drug therapy. Materials ;Methods : This study is a prospective clinical trial conducted on patients aged 5-15 years old referred to urology clinic due to nocturnal enuresis. After taking history , physical examination , checking laboratory test , and ruling out the organic causes patients were treated with vasopressin or imipramin or oxybutinin at first. If no responses to this treatment was observed after 3 weeks, then the patients were treated by combination therapy ,giving desmopressin (10-20μg) and oxybutinin 2.5-5 mg) at bed time for 4-6 months. 70 patients were treated by combined therapy and then patients were followed up evaluated for responses, relapses and side effects of this drugs . Results :The results demonstrate the efficacy of this treatment. 60 % of patients were responded completely, 34.3% partially responded and no response was found in 57% of cases. 5.7% of patients developed minor side effects with combination therapy. Finally 44.3% of patients showed partial or complete relapse of enuresis 1 month after treatment . Conclusion : Based on these results , we can suggest that children with nocturnal enuresis who are resistant to single drug therapy, can be treated with this combination therapy . Reduction of urinary output and thus lowering of bladder filling by desmopressin , decreases the onset of inhibited bladder contraction and enhances the activity of oxybutinin. However due to cost and shortage of this drugs, we recommend this treatment only for patients with no response to single drug therapy , or other current therapies.}, Keywords = {Enuresis,Desmopressin ,Oxybutinin,Combination therapy}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {1-7}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {کارآیی درمان ترکیبی قطره بینی وازوپرسین (دسموپرسین) و قرص اکسی بوتینین خوراکی در درمان شب ادراری اولیه مقاوم به درمانهای منفرد دارویی در بیماران مراجعه کننده به کلینیک اورولوژی یاسوج - سال 1381}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: شب ادراری عبارت است از تخلیه غیر ارادی ادرار بعد از سن پنج سالگی که انتظار کنترل کامل ادرار وجود دارد. شیوع آن در سن 5 سالگی 15 درصد، در 10 سالگی 5 درصد و بعد از سن 15 سالگی 1 درصد می باشد که با توجه به عوارض متعدد روحی روانی، خانوادگی و اجتماعی ناشی از آن برای بیمار و خانواده او درمان شب ادراری بعد از سن پنج سالگی ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه تعیین کارآیی درمان ترکیبی قطره بینی دسموپرسین و قرص اکسی بوتینین خوراکی در بیماران مبتلا به شب ادراری اولیه که مقاوم به درمانهای منفرد مرسوم می باشند است. مواد و روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد است و جمعیت مورد مطالعه کلیه بیماران 15-5 ساله مبتلا به شب ادراری بود که جهت درمان به کلینیک اورولوژی در سال 1381 مراجعه می کردند. روش نمونه گیری از نوع آسان بود. در مجموع 70 بیمار واجد شرایط مطالعه تحت درمان قرار گرفتند. ابتدا از کلیه بیماران شرح حال و معاینه فیزیکی گرفته شد و آزمایشهای پایه سرم و ادرار به خصوص کامل ادرار و کشت و در صورت لزوم سونوگرافی برای رد عفونت ادراری و علل ارگانیک به عمل آمد. سپس بیماران به طور تصادفی با یکی از داروهای مرسوم مانند ایمی پرامین خوراکی تحت درمان قرار می گرفتند و در صورت عدم ایجاد پاسخ مناسب بعد از سه هفته با اخذ رضایت درمان ترکیبی با قطره بینی دسموپرسین به میزان 20-10 میکروگرم بر حسب وزن و قرص اکسی بوتینین به میزان 5-2.5 میلی گرم در هنگام شب شروع شد و دو هفته و یک ماه بعد ویزیت به عمل آمد و در صورت ایجاد پاسخ مناسب، درمان به مدت 6-4 ماه ادامه می یافت و سپس به طور تدریجی دارو قطع و به مدت یک ماه از نظر میزان عود بررسی می شد و کلیه نتایج در پرسشنامه ثبت می گردید. از نرم افزار SPSS و آزمون مجذور کای برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: 60 درصد بیماران پاسخ کامل، 34.3 درصد پاسخ نسبی و 5.7 درصد به درمان پاسخ ندادند. عوارض جانبی خفیف بدون نیاز به قطع دارو در دو بیمار یعنی 5.7 درصد مشاهده گردید. از نظر میزان عود 44.3 درصد یک ماه بعد از قطع درمان دچار عود کامل یا نسبی شدند و در 53.7 درصد بهبود کامل ایجاد شد (عود مشاهده نشد). نتیجه گیری: ترکیب دارویی قطره بینی دسموپرسین و قرص اکسی بوتینین خوراکی به علت کاهش همزمان برون ده ادراری و کنترل بهتر انقباضات غیر مهاری مثانه موفقیت بالایی داشته (در مجموع 94.3 درصد) و با توجه به عوارض کم (5.7 درصد) و عود قابل قبول (44.3 درصد) می توان به عنوان یک رژیم درمانی مناسب از آن استفاده کرد}, keywords_fa = {}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-833-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-833-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} } @article{ author = {Dashti, GH and Esfandiari, E and Nematbagksh, M and Sanei, MH and Afsharipoor, S and Farzan, A and JaafariBarmak, M}, title = {The Effect of Frankincense Extract on Accumulation of Fatty Streaks in Coronary Arteries of High-Cholesterol Fed Male Rabbits}, abstract ={Introduction & Objective: Coronary arteries diseases and atherosclerosis are the most prevalent mortality and morbidity in the world. This study was designed with goal of effect of frankincense extract on accumulation of fatty streaks in coronary arteries of high- cholesterol fed male rabbits. Materials & Methods: Twenty white male rabbits (wt = 1.780 kg) were weighed and blood samples were taken for analysis of serum cholesterol, TG, LDL, HDL, VLDL. After taking the sample rabbits were randomly divided into two groups. For 40 days group 1 (n=10) was given high cholesterol (1%) diet with frankincense extract (500 mg/kg) and group 2 (n=10) were fed with high cholesterol with distilled water. Then, both groups weighted and blood samples were taken. Finally, the animals were sacrificed and their coronary arteries were dissected. Pathological smear were prepared and stained with H;E. The plaque of atherosclerotic was evaluated by light microscope. Results: Results of this study indicate that rabbits which received frankincense extract showed significant difference in cholesterol, TG, LDL, HDL, VLDL in compare with other group (p < 0.05). Also, our results showed a significant difference in mean of pathological scoring of four branch of coronary arteries (p < 0.05). Conclusion: Significant differences in all of parameters such as weight, serum cholesterol, TG, HDL, LDL, VLDL might be related to effect of frankincense extract on lipid metabolism. Pathological results showed that frankincense extract could decrease accumulation of fatty streaks in all branches of coronary arteries. Thus frankincense extract can be for preventing of used cardiovascular diseases, atherosclerosis and for treatment of lipidemia}, Keywords = {Frankincense,Cholesterol,Coronary artery,Fatty streak}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {9-17}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {اثر عصاره کندر بر تجمع رگه های چربی در عروق کرونر خرگوش نر تغذیه شده با رژیم کلسترول بالا}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: آترواسکلروز و بیماری عروق کرونر از شایعترین علل مرگ و میر در جهان امروز است، از طرفی اثرات مفید عصاره کندر بر ارگانهای مختلف مشخص گردیده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره کندر بر تجمع رگه های چربی در عروق کرونر خرگوشهای نر تغذیه شده با رژیم کلسترول بالا طراحی شده است. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی که در سال 1382 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت تعداد 20 راس خرگوش نر سفید از نژاد داچ پالیش با متوسط وزن 1780 گرم تهیه گردید که پس از توزین و گرفتن نمونه خون جهت اندازه گیری سطح سرمی کلسترول، تری گلیسرید و لیپوپروتئین با دانسیته های مختلف به دو گروه مساوی تقسیم شدند و به مدت 5 هفته تحت رژیم غذایی خاص قرار گرفتند: به گروه مورد رژیم کلسترول بالا و عصاره آبی کندر (500 میلی گرم بازای هر کیلوگرم) و به گروه شاهد رژیم کلسترول بالا و آب مقطر داده شد. بعد از 5 هفته توزین شدند و نمونه خون مجدد گرفته شد و با دوز بالای پنتوباربیتال قربانی شدند و عروق کرونر حیوانات دایسکت شد و پس از تهیه لام پاتولوژی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، به وسیله میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده گردید. برای مقایسه میانگین وزن و متغیرهای بیوشیمیائی، قبل و بعد از رژیم درمانی از آزمون مقایسه زوجها و برای مقایسه میانگین تغییرات هر یک از متغیرها بعد از رژیم درمانی از آزمون تحلیل واریانس استفاده گردید. یافته ها: میزان سطح سرمی کلسترول، تری گلیسرید و لیپو پروتئین با دانسیته های مختلف در گروههای مورد و شاهد اختلاف معنی داری نشان می دهد .(P<0.05)میانگین نمره ارزیابی پاتولوژی چهار شاخه شریان عروق کرونر [راست، چپ، بین بطنی قدامی و بین بطنی خلفی] در گروههای اول و دوم اختلاف معنی داری نشان داد .(P<0.05) نتیجه گیری: وزن حیوانات در هر دو گروه افزایش معنی دار نشان داده است. اثرات کندر بر روی کاهش سطح سرمی کلسترول، تری گلیسرید و لیپو پروتئین با دانسیته های مختلف احتمالا مربوط به اثرات کندر بر روی متابولیسم لیپید می باشد. نتایج ارزیابی پاتولوژیک در هر چهار شاخه شریان کرونر بیان گر این مطلب است که کندر سبب کاهش تجمع رگه های چربی در تمامی شاخه ها گشته است که این تفاوتها از نظر آماری نیز معنی دار می باشد. بنابراین می توان پیشنهاد کرد برای جلوگیری از بیماریهای قلبی- عروقی، آترواسکلروز و همچنین کاهش سطح سرمی چربیها در خون به جای داروهای طبی صنعتی از عصاره کندر استفاده نمود.}, keywords_fa = {عصاره آبی کندر, کلسترول, شریان کرونر, رگه های چربی}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-834-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-834-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} } @article{ author = {Chohderi, AH and Jahansir, D and Khosravi, A}, title = {Comparing the Effect of Dextrose Containing Fluids with Dextrose Free Fluids on the Postoperative Blood Sugar Level}, abstract ={Introduction & Objective: Adequate and proper hydration during surgery is one of the duties of anesthesiologist. Based on the different effects of dextrose–containing fluids and dextrose-free fluids on the level of blood sugar, we decided to evaluate the effects of these fluids on the blood sugar level after short-term surgeries. Materials & Methods: one hundred patients who were scheduled for elective surgery were randomly divided into two comparable groups and their blood sugar level were measured just before anesthesia and one hour after operation. The first group were hydrated with 1/3, 2/3 fluid and the second group with normal saline or Ringer fluids. The data were analyzed by SPSS software and student T-test. Results: Blood sugar level of both groups were the same before anesthesia but were increased after operation in both groups (the range of blood sugar level were -18 to +54 in group one and -18 to +30 in group two .Hyperglycemia was present after operation in most patients of both groups but the difference between two groups wasn't significant . Conclusion: Dextrose-free fluids can be used during short-term surgeries without any fear of hypoglycemia.}, Keywords = {}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {17-22}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {مقایسه تاثیر مصرف مایعات قندی و غیر قندی حین عمل در میزان قند خون بیماران پس از جراحی}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: در حین جراحی از مایعات مختلفی جهت جایگزینی مایعات و الکترولیتهای مورد نیاز بدن استفاده می گردد که می باید قند مورد نیاز بدن را تامین نمایند. آنچه همواره سبب اختلاف نظر بین متخصصین بیهوشی بوده استفاده از معاینات قندی یا غیرقندی در حین جراحی بوده است. هدف از اجرای این تحقیق پاسخگویی به این پرسش است که آیا نیازی به مصرف مایعات قندی حین بیهوشی در جراحیهای کوتاه مدت می باشد و آیا در صورت عدم کاربرد مایعات قندی امکان بروز هیپوگلیسمی وجود دارد یا خیر؟ مواد و روش کار: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور است. تعداد یکصد بیمار ریسک یک و دو بیهوشی که برای جراحیهای انتخابی به بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1380 مراجعه کرده بودند به طور تصادفی در دو گروه مشابه 50 نفری قرار گرفتند و پس از اندازه گیری قند خون آنها قبل از بیهوشی به گروه اول در طول جراحی مایع وریدی قندی نمکی (یک سوم و دو سوم) و به گروه دوم مایع وریدی بدون دکستروز (سالین نرمال یا رینگر) تجویز گردید و سپس قند خون بیماران یک ساعت پس از پایان عمل مجددا اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS و آزمون آماری تی دانشجویی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میزان قند خون بیماران هر دو گروه قبل از عمل مشابه بود و تفاوت قابل توجهی نداشت. میزان قند خون در بیماران هر دو گروه پس از عمل افزایش داشت (محدوده تغییرات قند خون در گروه یک 18- تا 54+ و گروه دو 18- تا 30+) که با وجود هیپرگلیسمی در اکثر بیماران، باز هم تفاوت قابل ملاحظه ای را در مقایسه دو گروه با هم نشان نمی دهد. نتیجه گیری: در نهایت پیشنهاد می گردد که می توان در اعمال جراحی کوتاه مدت از مایعات غیرقندی استفاده شود بدون اینکه ترسی از هیپوگلیسمی داشته باشیم}, keywords_fa = {Operation ,Anesthesia,Fluids ,Intravenous,Hypoglycemia}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-835-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-835-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} } @article{ author = {کاظمی, بهروز and جزایری, سیدمصطفی and اعتمادی, اردشیر}, title = {The Effect of Balance Exercises in the Elderly Women by Rolling Boards in Sitting Position}, abstract ={Introduction & Objective: Falls and related injuries in the elderly persons is a problematic subject from different views in the world. Some fall risk factors including impaired balance, abnormal gait and muscle weakness respond favorably to exercise. In the review of literatures, all exercises, have been performed in standing position. The main purpose of this study was to evaluate the sitting balance exercises with inexpensive and simple instruments, such as board and ball in the elderly. Material & Methods: Through inclusion and exclusion criteria seventeen volunteer females were selected and one of participants was dropped out due to ankle injury at home. They participated in twenty consecutive days at exercise (each session, 16 minutes) in Kholdebarin center. Balance exercise was performed in sitting position in three different motions by rolling boards on a ball by both feet or each foot alone.Intervention efficacy was assessed by ABC (Activities- Specific Balance Confidence Scale), LSLS (Timed Left Single leg Stance), RSLS (Timed Right Single leg stance), SR (Sharpened Romberg) and 6WS (Six Meter Walking Speed time) scale tests before and after intervention. Results: The participant’s mean age and MMSE were 65 ± 4.7 and 23.4 ± 1 respectively. All the test results revealed significant improvement after exercise. Results of this study showed that this exercise protocol is effective (p <0.05) in improving the elderly balance and the use of team approach is useful to maintain the attendance. Conclusion: Foot & feet exercise on rolling boards in sitting position improved balance in the elderly ladies in a short period of time.}, Keywords = {Elderly balance exercise,Sitting position,Rolling boards}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {23-31}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {اثر تمرینات تعادلی در وضعیت نشسته با صفحه متحرک در زنان سالمند}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: زمین خوردن مشکل شایعی در افراد مسن است و مشکلات مربوط به تعادل سبب هزینه های بهداشتی و اجتماعی قابل توجهی می شوند. شواهد موید آن است که روشهای درمانی سبب کاهش زمین خوردن از طریق بهبود تعادل و حرکت در این افراد می شود. در مقالات بررسی شده نقطه مشترک تمامی ورزشهای تعادلی و اجرای ورزش در حال ایستاده است، لذا این مطالعه به بررسی اثر ورزشهای تعادلی با صفحه متحرک در سالمندان در وضعیت نشسته پرداخته است تا با کاهش احتمال زمین خوردن ضریب اطمینان فرد را حین تمرینات افزایش داده باشد و با استفاده از صفحه متحرک حالت دینامیک را برای پای تمرین کننده فراهم نماید. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای است که در کانون سالمندان شیراز در سال 83-1382 به کمک 16 نفر از داوطلبان که پس از بررسی شرایط ورود و خروج از مطالعه انتخاب شدند انجام گرفت. این افراد به مدت 20 روز پیاپی به استثنای جمعه ها در جلسات ورزشی (هر جلسه 16 دقیقه) شرکت داشتند. در هر جلسه شرکت کنندگان نشسته بر صندلی و به وسیله یک یا هر دو پا طبق برنامه ورزشی، تخته هایی را به روی توپ به حرکت در می آورند. نحوه حرکت تخته ها به وسیله محدوده ای که در سطح زیرین تخته تعبیه شده بود تعیین می گردید. بدین ترتیب که از تخته با حصار مدور جهت حرکات دورانی و از تخته های با حصار مستطیلی جهت حرکات قدامی- خلفی و حرکات جانبی استفاده گردید. بیماران قبل و بعد از تمرینات به وسیله تستهای تعادلی شامل؛ تست سنجش ضریب اطمینان تعادل در فعالیتهای اختصاصی از طریق پرسشنامه، تست مدت زمان ایستادن روی پای راست، تست مدت زمان ایستادن روی پای چپ، تست رومبرگ و تست مدت زمان راهپیمائی مسافت شش متری، آزمایش شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری کولموگرف- اسمیرنوف، مقایسه تی زوجها و رتبه علامت ویل کاکسون تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان??±4.7سال و نمره تست معاینه وضعیت روانی مختصر 23.4±? بود و در اتمام دوره تمرینات ورزشی تمامی تستهای انجام شده بهبود قابل توجهی (P<0.05) را در تعادل افراد مسن نشان دادند. نتیجه گیری: ورزشهای تعادلی در وضعیت نشسته با صفحه متحرک در افراد سالمند سبب بهبود قابل توجه تعادلشان گردید.}, keywords_fa = {ورزش تعادلی, افراد مسن, وضعیت نشسته, صفحه متحرک}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-836-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-836-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} } @article{ author = {Saadat, M and Parsaei, M and Bahaoddini, AA and Mohabatkar, H}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {33-40}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {تغییرات در آزمون کارکرد کبدی در اثر مواجهه شغلی با میدان الکترومغناطیس}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: امروزه با توجه به استفاده بسیار زیاد از وسایل برقی، قرارگیری انسانها در معرض میدانهای الکترومغناطیس افزایش یافته است. افراد یا کارکنان بخش صنعت نظیر کارگران شاغل در بسیاری از بخش های صنعت برق، تحت تاثیر تابش های میدانهای الکترومغناطیس ناشی از تجهیزات صنعتی قرار می گیرند. علاوه بر آنها افراد ساکن در نزدیکی خطوط انتقال بروی شار قوی نیز در معرض میدانهای با شدت نسبتا بالا قرار دارند. منظور بررسی تاثیر میدان های الکترو مغناطیس ناشی از خطوط فشار قوی انتقال برق بر شاخص های آزمون کارکرد کبدی، مطالعه حاضر انجام شد. مواد و روش کار: این یک مطالعه مورد شاهدی است که در سال 1380 انجام پذیرفته است. جمعیت مورد مطالعه عبارت بودند از 33 کارگر مرد شاغل در پست های خطوط انتقال برق شیراز به عنوان گروهی که دارای مواجهه شغلی با میدان الکترومغناطیس بودند و 50 مرد همسن که در معرض میدان الکترومغناطیس نبودند به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شده است. میانگین شدت میدان در پست های خطوط انتقال برق برابر با 0.094 میلی تسلا برآورد گردید. شاخص های مورد مطالعه عبارت از بیلی روبین تام، بیلی روبین مستقیم، سرم گلوتامیک اگزالواستیک ترانس آمیناز و سرم گلوتامیک پیروویک ترانس آمیناز، فسفاتاز قلیایی، آلبومین سرم و پروتئین تام بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: شاخص های مورد مطالعه در دامنه طبیعی قرار داشتند، ولی با این حال تفاوت های آماری معنی داری بین گروههای مورد مطالعه مشاهده گردید. تجزیه و تحلیل آماری یافته ها با استفاده از روش پلکانی رگرسیون چند متغیره نشان داد که آلبومین سرم و بیلی روبین تام با توجه به زمان در معرض میدان الکترومغناطیس بودن به ترتیب کاهش p<0.05) و 2.86-=(t و افزایش p<0.05) و 2.69=(t می یابند. نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض میدان های الکترومغناطیس می تواند بر فعالیت کبد تاثیر بگذارد}, keywords_fa = {}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-837-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-837-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} } @article{ author = {Hashemi, BS and Gandomi, B and Hesamzade, L}, title = {Evaluation of the Incidence and Complications of Foreign Body Ingestion in the Patients Referred to Shiraz Khalili Hospital}, abstract ={Introduction & Objective: Foreign body ingestion is a common and important condition that can be life threatening if not diagnosed and treated properly. Diagnosis is especially difficult in patients with unusual symptoms. This study was performed to determine the incidence and complications of foreign body ingestion in the patients referred to Shiraz Khalili Hospital. Materials & Methods: In this cross-sectional study,153 patients with foreign body ingestion who underwent esophagoscopy during 18 months period in khalili hospital were evaluated according to: age,sex, the time from ingestion of the foreign body till referral to the hospital,type and site of foreign bodies and complications. The relationship between these factors and complications was analyzed using SPSS software and x² test. Results: Male/female ratio was 1.4 to 39.9% of the patients were less than 15 years old and 60.1% were more than 15 years old. 52.9% of the patients were referred to the hospital in period of less than 1 day,42.5% in 1-7 days and 4.6% in more than 7 days from foreign body ingestion . The most common symptom was dysphagia and the most common sign was pooling of the saliva. Foreign body was found in 56.4% of the patients with normal physical examination and the most common site of foreing bodies was upper 3rd of the esophagus.The most common foreign body was bone and coin and foreign body was found in 72.7% of patients normal radiography. Conclusion: Some patients had complications like retropharyngeal abscess,ulceration (due to foreign body or iatrogenic). There was a meaningfull relation between complications and age(>15 years) sharp foreign bodies and referring to the hospital in more than 1day after foreign body ingestion. Site of the foreign bodies and sex of the patients had no significant relation with occurrence of complications. Careful history taking and complete physical physical examination is important in patients suspected to have foreign body ingestion and a negative radiography does not rule out the presence of foreign bodies.}, Keywords = {Foreign body ingestion,Complications,Esophagoscopy}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {41-49}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی شیوع و عوارض ناشی از بلع اجسام خارجی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان خلیلی شیراز}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: بلع جسم خارجی از مشکلات مهم، شایع و گاهی تهدید کننده حیات می باشد. تشخیص و درمان به موقع می تواند از بروز عوارض جلوگیری کند. در مواردی بیماران با علایم غیر معمول مراجعه می کنند که در این موارد تشخیص مشکل تر می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین شیوع و عوارض ناشی از بلع اجسام خارجی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان خلیلی شیراز می باشد. مواد و روش کار: این یک مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی است. 153 بیمار که به علت بلع اجسام خارجی در یک دوره 18 ماهه (از خرداد ماه 1378 تا آبان ماه 1379) به بیمارستان خلیلی شیراز مراجعه کرده اند از نظر توزیع سنی، جنسی، مدت زمان طی شده از هنگام بلع جسم خارجی تا مراجعه به بیمارستان، علایم و یافته های بالینی، محل جسم خارجی، یافته های رادیولوژیک، یافته های آندوسکوپیک و عوارض ایجاد شده بررسی شدند و تاثیر عوامل فوق بر ایجاد عوارض با استفاده از آزمون مجذور کای و نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تعداد مردان 1.4 برابر زنان بود و 39.9 درصد از بیماران در گروه سنی اطفال (کمتر از 15 سال)، 60.1 درصد در گروه سنی بزرگسال (بیشتر از 15 سال) قرار داشته اند. 52.9 درصد از بیماران در کمتر از یک روز، 42.5 درصد به فاصله یک تا 7 روز و 4.6 درصد از بیماران پس از یک هفته از زمان بلع مراجعه کرده اند. شایع ترین شکایت بیماران دیسفاژی و شایع ترین یافته بالینی تجمع بزاق بوده است. در 56.4 درصد از بیمارانی که معاینه طبیعی داشته اند جسم خارجی یافت شده و شایع ترین محل جسم خارجی ثلث فوقانی مری بوده است. شایعترین جسم خارجی استخوان و سکه بوده و در 72.7 درصد از کسانی که رادیوگرافی طبیعی داشته اند جسم خارجی یافت شده است. نتیجه گیری: در تعدادی از بیماران یک سری عوارض مانند؛ آبسه رتروفارنژیال و زخم در اثر جسم خارجی یا به دنبال ازوفاگوسکوپی (ایاتروژنیک) دیده شد. میزان عوارض به طور معنی داری در سن بالای 15 سال، در موارد برنده بودن جسم خارجی بلع شده و در مواردی که بیمار بعد از یک روز از زمان بلع مراجعه کرده، بیشتر بوده ولی محل جسم خارجی و جنسیت تاثیری بر میزان عوارض نداشته است. در موارد شک به بلع جسم خارجی دقت در گرفتن شرح حال و معاینه دقیق بالینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و دیده نشدن جسم خارجی در رادیوگرافی گردن احتمال وجود جسم خارجی را رد نمی کند.}, keywords_fa = {}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-838-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-838-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} } @article{ author = {Nikeghbali, AA and Bakhtiari, P}, title = {}, abstract ={Introduction & Objective: Posterior capsule opacification is one of the important complications of cataract surgery. This study aimed to determine the effect of anterior capsulotomy methods on posterior capsule opacification after cataract surgery. Materials & Methods: This is a descriptive-analytic and retrospective study. Patients who undertaken cataract surgery in Day and Rasol Akram hospitals during 1370-79 were the subjects of this study .Patients were divided into two groups based on anterior capsulotomy techniques, envelope capsulotomy and continuous curvilinear capsulorhexis (CCC). Collected data were analyzed by SPSS software. Results: Patients were followed up for 6-94 months (mean 42 months). From 314 examined eyes, posterior capsule opacification was observed in 57 eyes. Posterior capsule opacification (PCO) was observed in 40 of 168 eyes (23.8%) in envelope capsulotomy and 17 of 146 (11.6%) in CCC capsulotomy .Results of this study show that PCO is significantly less (p<0.05) in patients who had an anterior capsulotomy with CCC compared with those who had envelope capsulotomy . Risk of PCO was significantly higher in patient who had envelope capsulotomy. Conclusion:CCC reduces the incidence of PCO compare to envelope capsulotomy .}, Keywords = {Cataract Surgery ,Anterior Capsulotomy,Posterior capsule opacification}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {49-57}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی میزان ایجاد کدورت کپسول خلفی عدسی با روشهای مختلف کپسولاتومی قدامی هنگام عمل آب مروارید}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: یکی از مهمترین عوارض عمل جراحی آب مروارید (کاتاراکت) در روش خارج کپسولی کدورت کپسول خلفی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نوع روش کپسولاتومی قدامی عدسی هنگام عمل آب مروارید بر میزان ایجاد کدورت کپسول خلفی پس از عمل است. مواد و روش کار: این یک مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشته نگر است که در آن 314 مورد چشم که از سالهای 79-1370 در مرکز آموزشی- درمانی حضرت رسول اکرم (ص) (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران) و بیمارستان دی تهران تحت عمل کاتاراکت و کارگذاری عدسی درون چشمی قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفته است. بیماران براساس تکنیک کپسولاتومی قدامی به دو گروه با روش پاکتی و گرد یک دست تقسیم شدند. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS و آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیماران به مدت 94-6 (متوسط 42) ماه پی گیری شدند. از 314 چشم در 57 چشم کدورت کپسول خلفی ایجاد شده بود. از 168 چشم با روش پاکتی، 40(23.8 درصد) و از 146 چشم با روش گرد یک دست، 17(11.6 درصد) چشم دچار کدورت کپسول خلفی شدند. مقایسه دو گروه نشان داد که امکان کدورت کپسول خلفی در گروه با روش گرد یک دست کمتر بوده و از نظر آماری این تفاوت حائز اهمیت است .(p<0.05)خطر ایجاد کدورت کپسول خلفی در گروه با روش پاکتی بالاتر بوده و این تفاوت نیز از نظر آماری مهم است .(p<0.05) نتیجه گیری: امکان ایجاد کدورت کپسول خلفی در عمل کاتاراکت کپسولاتومی قدامی عدسی در روش گرد یک دست کمتر از روش پاکتی است.}, keywords_fa = {جراحی کاتاراکت,}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-839-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-839-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} } @article{ author = {Kasraian, M and Movasseghi, M}, title = {Classification of the serum level of antiherpes antibody(IgG)in referred women to shiraz health centers(1382)}, abstract ={Introduction & Objective: Sexualy transmitted disease (STD) are one of the most important risks for women long life. Herpes simplex virus is the most common causative agent of viral STD,which predispose individual to other diseases. This study was designed to assess the prevalence of herpes infection and classification of anti herpes antibody (IgG) in referred women to shiraz health centers during one year (1382). Materials & Method: In this a cross sectional study, a total number of 835 women ,who were referred to eight health centers at shiraz city during one year, were randomly selected and serum level of antiherpes antibody IgG was measured. SPSS software was used for data analysis. Results: 69.82% of women had history of anal herpetic ulcers and 1.48% of these women had history of genital ulcer, as well. Non specific anti-herpes antibody was found in 93.78% of cases. Conclusion: Detection of serum level of antiherps antibody (IgG). Can be helpful for diagnosis and prevention of subsequent affects of the disease. Also, this test maybe helpful for patient’s follow up, specially in those patients who are at risk of cervical malignancy}, Keywords = {Herpes simplex,Antibody,STD,Cervical cancer}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {57-63}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {طبقه بندی سطح سرمی آنتی بادی ضد ویروس هرپس (ایمونوگلوبولین جی) در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر شیراز - 1382}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: بیماریهای آمیزشی یکی از مهمترین مخاطراتی است که زنان در طول حیات خود تجربه می کنند. عوامل ایجاد کننده این بیماریها بسیار متنوع می باشند ولی در میان آنها ویروس هرپس شایعترین عامل می باشد که با وجود خوش خیم بودن می تواند زمینه ساز بروز عفونتها و یا بیماریهای دیگر باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع عفونتهای هرپسی و طبقه بندی سطح سرمی آنتی بادی ضد ویروس هرپس (ایمونوگلوبولین جی) در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر شیراز در سال 1382 بود. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی که به صورت مقطعی و نمونه گیری خوشه ای انجام شد تعداد 835 نفر از زنان مراجعه کننده به 8 مرکز بهداشتی شهر شیراز در مدت یک سال (از ابتدای سال 82 تا ابتدای سال 83) به صورت تصادفی انتخاب شد و پس از معاینات پزشکی، سطح سرمی آنتی بادی (ایمونوگلوبولین جی) غیر اختصاصی ضد ویروس هرپس در خون (739 نفر) انها اندازه گیری و طبقه بندی گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از کل افراد معاینه شده 90.77 درصد دارای تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم بودند و 9.22 درصد آنها از تحصیلات عالی برخوردار بودند. 69.82 درصد بیماران سابقه ضایعات هرپسی در ناحیه دهان و 1.48 درصد دارای سابقه ضایعات هرپسی هم در ناحیه دهان و هم ناحیه تناسلی داشتند، ولی سابقه ضایعات تناسلی به تنهایی در هیچ یک از بیماران وجود نداشت. تیتر آنتی بادی غیراختصاصی ضد هرپس (ایمونوگلوبولین جی) در 93.78 درصد مثبت بود. نتیجه گیری: اندازه گیری سطح سرمی آنتی بادی ضد ویروس هرپس (ایمونوگلوبولین جی) می تواند کمک شایانی در تشخیص بیماری و پیشگیری از انتقال آن و عواقب بعدی بیماری داشته باشد. در عین حال این تست می تواند برای پیشگیری بیماران و به خصوص آنهایی که در معرض خطر بروز بدخیمی های دهانه رحم هستند مورد استفاده قرار گیرد.}, keywords_fa = {هرپس, آنتی بادی, سرطان سرویکس, بیماریهای مقاربتی}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-840-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-840-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} } @article{ author = {Alikhani, A and Javan, A.R and Ghanbarian, kh}, title = {Atypical Presentation of Systemic lupus Erythematous,a Case Report}, abstract ={Introduction & Objective: Systemic lupus erythematous (SLE) is a disorder of unknown disease in which tissues and cells are damaged by pathogenic autoantibodies and immune complexes. 90% of cases are women. One of affected organs is heart and pericarditis is the most common manifestation of cardiac lupus. Myocarditis is an unusual presentation . Occasionally lupus patients present with Fuo. For diagnosis of lupus we need disease criteria and presence of antibodies in the serum. Case Report: Patient was a 39 years old women who presented with fever, chills and generalized abdominal pain from 25 days before admission. Arthralgia and mild nocturnal dyspnea were other complaints. Fever and tachycardia with rug tenderness were found in physical exanimation. Abdominal ulterasound and CT scan were normal, CXR showed upper limit of normal heart. Leucopenia was hematological abnormality and echocardiography suggested myocarditis. 48h after administrating of captopril fever stopped and systemic symptoms subsided. Serologic study showed a positive result for SLE Conclution: Lupus myocarditis may have no significant clinical symptoms and systemic symptoms respond only to captopril.}, Keywords = {Systemic lupus erythematous ,Myocarditis ,F.U.O,Captopril}, volume = {8}, Number = {4}, pages = {65-70}, publisher = {Yasuj University Of Medical Sciences}, title_fa = {گزارش یک مورد از تظاهر غیر معمول از لوپوس اریتماتوز منتشر}, abstract_fa ={مقدمه و هدف: لوپوس اریتماتوز منتشر یک بیماری با علت ناشناخته می باشد که در آن بافتها و سلولها به وسیله اوتوآنتی بادیهای پاتوژن و کمپلکسهای ایمنی دچار آسیب می شوند. 90 درصد موارد ابتلا در زنان دیده می شود. یکی از ارگانهای درگیر در این بیماری قلب می باشد و شایع ترین تظاهر درگیری قلب پریکاردیت است و گرفتاری میوکارد معمولا غیر معمول است. این بیماری گاهی به شکل تب با علت ناشناخته تظاهر می نماید. تشخیص بیماری با یافتن معیارهای بیماری همراه با آنتی بادیهای موجود در سرم تایید می شود. معرفی بیمار: بیمار خانم 39 ساله ای است که با تب، لرز و درد در تمام شکم از 25 روز قبل از بستری مواجه بوده است درد مفاصل و گاهی تنگی نفس خفیف شبانه نیز داشته است. در معاینه، تب همراه با تاکیکاردی بوده و فشار قسمت فوقانی راست شکم باعث درد می شد. سونوگرافی سیتی اسکن شکم نرمال و در عکس سینه اندازه قلب در بیشترین حد نرمال بود. در خون محیطی کاهش سلولهای سفید خون داشت و اکوکاردیوگرافی شواهد گرفتاری میوکارد را مطرح نمود. با شروع کاپتوپریل پس از 48 ساعت تب بیمار قطع و علایم کاهش یافت و سرولوژی از نظر لوپوس مثبت شد. نتیجه گیری: میوکاردیت در بیماری لوپوس می تواند بدون علامت واضح بالینی بوده و علایم سیستمیک بیمار تنها به کاپتوپریل پاسخ دهد.}, keywords_fa = {لوپوس اریتماتوس سیستم}, url = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-842-en.html}, eprint = {http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-842-en.pdf}, journal = {Armaghane Danesh}, issn = {1728-6506}, eissn = {1728-6514}, year = {2004} }