TY - JOUR T1 - Investigation of Interleukin -18 Gene Polymorphisms and Serum Level in Patients with Preeclampsia TT - پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و میزان سطح سرمی‌آن در بیماران مبتلا به بیماری پره اکلامپسی و مقایسه آن با افراد نرمال JF - yums-armaghan JO - yums-armaghan VL - 16 IS - 4 UR - http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-331-fa.html Y1 - 2011 SP - 362 EP - 371 KW - IL-18 KW - Polymorphism KW - Preeclampsia KW - Genotype N2 - زمینه و هدف: بیماری پره اکلامپسی یکی از عوامل مهم در مرگ و میر مادر و جنین محسوب می‌شود و به نظر می‌رسد که تغییر در پارامترهای ایمونولوژیک از قبیل اتو آنتی‌بادی و حضور سایتوکاین‌های مختلف در ایجاد این بیماری دخالت دارند. هدف این مطالعه بررسی سطح سرمی ‌و پلی‌مورفیسم ژن اینترلوکین 18 مذکور و ارتباط آنها با بیماری پره‌اکلامپسی بود. روش بررسی: در این مطالعه مورد‌ـ شاهدی که طی سال‌های 1389ـ1388 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان انجام شد، تعداد 50 زن مبتلا به بیماری پره اکلامپسی به عنوان مورد و 103 زن باردار سالم به عنوان شاهد انتخاب شدند. پس از نمونه‌گیری و استخراج DNA، پلی مورفیسم موقعیت‌های -607C/A و-137G/C ژن اینترلوکین 18 با روش Allele Specific PCR و میزان سطح سرمی آن با روش الیزا بررسی شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری مجذور کای، من ویتنی و تعادل هاردی‌ـ واینبرگ تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد، فراوانی ژنوتیپ‌ها و آلل‌های حاصل از پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و هم‌چنین سطح سرمی آن در افراد گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‌داری ندارند(05/0p>). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و سطح سرمی‌ آن در ایجاد بیماری پره اکلامپسی نقشی ندارد. زمینه و هدف: بیماری پره اکلامپسی یکی از عوامل مهم در مرگ و میر مادر و جنین محسوب می‌شود و به نظر می‌رسد که تغییر در پارامترهای ایمونولوژیک از قبیل اتو آنتی‌بادی و حضور سایتوکاین‌های مختلف در ایجاد این بیماری دخالت دارند. هدف این مطالعه بررسی سطح سرمی ‌و پلی‌مورفیسم ژن اینترلوکین 18 مذکور و ارتباط آنها با بیماری پره‌اکلامپسی بود. روش بررسی: در این مطالعه مورد‌ـ شاهدی که طی سال‌های 1389ـ1388 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان انجام شد، تعداد 50 زن مبتلا به بیماری پره اکلامپسی به عنوان مورد و 103 زن باردار سالم به عنوان شاهد انتخاب شدند. پس از نمونه‌گیری و استخراج DNA، پلی مورفیسم موقعیت‌های -607C/A و-137G/C ژن اینترلوکین 18 با روش Allele Specific PCR و میزان سطح سرمی آن با روش الیزا بررسی شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری مجذور کای، من ویتنی و تعادل هاردی‌ـ واینبرگ تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد، فراوانی ژنوتیپ‌ها و آلل‌های حاصل از پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و هم‌چنین سطح سرمی آن در افراد گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‌داری ندارند(05/0p>). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و سطح سرمی‌ آن در ایجاد بیماری پره اکلامپسی نقشی ندارد. M3 ER -