[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
بانک ها و نمایه نامه ها::
فرم پیش نیاز ارسال مقاله::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
بانک ها و نمایه ها
DOAJ
GOOGLE SCHOLAR
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۲ نتیجه برای گیاهان دارویی

علی میرزایی، مهدی اکبرتبارطوری، هیبت‌اله صادقی، بهمن شریفی،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده

مقدمه و هدف: مصرف ترکیبات آنتی‌اکسیدانی مشتق از گیاهان باعث کاهش شیوع بسیاری از بیماری‌های مزمن می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان فنل تام و فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی بومادران، درمنه و بابونه بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در سال ۱۳۸۸ در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. ابتدا ساقه‌های هوایی گیاهان مورد مطالعه شامل؛ بومادران، درمنه و بابونه در مجاورت هوا و در سایه خشک شده و پودر گردید. عصاره‌های هیدروالکلی به روش خیساندن به مدت ۴۸ ساعت در دمای اتاق تهیه شدند. در این مطالعه برای ارزیابی خواص آنتی‌اکسیدانی از پنج آزمون به نام؛ دی فنیل پیکریل هیدرازیل، توان آنتی‌اکسیدانی معادل ترولکس، توان آنتی‌اکسیدانی احیاء آهن ، فسفومولیبدنم و قدرت احیا کنندگی که مکانیسم همگی براساس اهدای الکترون استوار است استفاده شد. برای اندازه‌گیری ترکیبات آنتی‌اکسیدانی آزمون فنل و فلاونوئید تام به کار رفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار اکسل تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بهترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی مربوط به گیاه درمنه بود. الگوی فعالیت آنتی‌اکسیدانی در دی‌فنیل‌پیکریل‌هیدرازیل، توان آنتی‌اکسیدانی معادل ترولکس و قدرت احیاء کنندگی از بیشترین به کمترین مقدار مربوط به درمنه، بابونه و بومادران بود. الگوی فعالیت آنتی‌اکسیدانی در دو روش فسفومولیبدنم و فعالیت آنتی‌اکسیدانی معادل ترولکس به ترتیب مربوط به درمنه، بومادران و بابونه بود. نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی گیاهان بومادران ، درمنه و بابونه در تمامی‌مدل‌های مورد مطالعه سطوح مختلفی از فعالیت آنتی‌اکسیدانی از خود نشان دادند. بهترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی مربوط به گیاه درمنه بود.
نرگس فطرس، غلامرضا بهرامی، خدابخش رشیدی، میلاد کیارستمی، محمدحسین فرزایی،
دوره ۲۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده

زمینه و هدف: کولیت اولسروز یک بیماری التهابی روده بزرگ است که درمان نمی­شود، اما علایم آن را می­توان کنترل کرد. در طب سنتی برای  درمان اساسی بیماری کولیت، لازم است که ابتدا جلوی ریزش این ماده غیرطبیعی به روده­ها گرفته شود. کدوحلوایی، با نام علمی Cucurbita moschata از خانواده Cucurbitaceae دارای خواص ترمیم کنندگی زخم و هم‌چنین خواص ضدالتهابی می‌باشد. در همین راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین و ارزیابی اثرات محافظتی عصاره هیدروالکلی تهیه شده از پوست گیاه کدو حلوایی در مدل حیوانی کولیت اولسروز انجام شد.
 
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال ۱۳۹۹ انجام شد، جهت عصاره گیری از پوست میوه کدو حلوایی، مقدار ۱۵۰ گرم از پوست خشک و خرد شده میوه به پرکولاتور شیشه­ای منتقل و با استفاده از حلال آب و اتانول به نسبت ۷۰:۳۰ طی سه مرحله  عصاره­گیری شد. تعداد ۳۶ سرموش صحرایی تهیه و به طور تصادفی در ۶ گروه (هر گروه ۶ موش) تقسیم‌بندی شدند. به منظور القای کولیت از اسیداستیک ۴% استفاده وجهت بررسی اثرات عصاره به دست آمده از پوست کدوحلوایی، این عصاره به صورت گاواژ در ۳ دوز و به مدت ۶ روز به موش­ها تجویز گردید. در نهایت، موش­های مورد مطالعه از نظر تغییرات ماکروسکوپی و مطالعات بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته‌ها: در بررسی­های ماکروسکوپیک کولون در بین گروه­های مختلف، در گروه سالم مخاط کولون کاملاً نرمال بود. در گروه کنترل منفی، عوارضی از قبیل؛ زخم، چسبندگی، ضخیم شدن دیواره روده و التهاب شدید مشاهده شد. در گروه‌های دریافت کننده عصاره در ۳ دوز، کاهش التهابات و بهبود زخم در موش­های مبتلا به کولیت مشاهده شد که بهترین نتیجه مربوط به دوز ۲۰۰ میلی­گرم بر کیلوگرم مشاهده شد. در این روش درمانی عصاره پوست گیاه کدو حلوایی به صورت وابسته به دوز اثرات چشم‌گیری در القای بهبودی در کولیت القا شده به وسیله اسییداستیک در موش نشان داد(۰۵/۰p<).
 
نتیجه‌گیری: از آن جایی عوارض ناشی از القای کولیت در گروه‌های دریافت کننده عصاره پوست کدو حلوایی در مقایسه با گروه کنترل به خصوص در دوز ۲۰۰ میلی­گرم بر کیلوگرم به طور معنی‌داری کاهش پیدا کرد، نتایج حاصل از این مطالعه می­تواند زمینه‌ساز پژوهش‌های کارآزمایی بالینی در رابطه با بیماری کولیت اولسروز و به عنوان یک داروی مکملی در کنار سایر روش­های درمانی به کار گرفته شود.
 
 

صفحه 1 از 1     

ارمغان دانش Armaghane Danesh
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 28 queries by YEKTAWEB 4714