۲ نتیجه برای ناباروری مرد
دکتر سید محمدرضا ربانی، دکتر علی موسوی‌زاده،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۵ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: آزواسپرمی به معنی فقدان اسپرماتوزوئید در مایع منی می‌باشد که ممکن است در اثر اختلالات هورمونی یا مشکلات منجر به تولید اسپرماتوزوئید و یـــــا در اثر انسداد در مجاری تخلیه کننده منی به وجود آید. هدف از این مطالعه تعیین علل آزواسپرمی در مراجعین به درمانگاه ارولوژی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی بوده که جامعه آمــــاری آن شــامل مردانی بود کــه به علت ناباروری از خرداد ۱۳۸۳ لغایت خرداد ۱۳۸۵ به درمانگاه ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج مراجعه نموده بودند. نمونه آماری ۱۷۲ مرد بـــود کــــه حداقـــل در دو آزمــــایش متوالی مایع منی، آزواسپرمی نشان دادند. مطالعه به صورت آینده‌نگر صورت گرفت و از ابتدا برای هر بیمار پرونده‌ای تشکیل گردید که تا تشخیص علت آزواسپرمی اطلاعات در آن ثبت می‌شد. بررسی‌ها شامل؛ گرفتن شرح حال، معاینه فیزیکی، آزمایش‌های هورمونی، وازوگرافی، انجام بیوپسی و در بعضی موارد آزمایش‌های ژنتیکی بوده است. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و شاخص‌های توصیفی و آزمون مجذور کای تحلیل گردید.
یافته ها: از ۸۴۲ مرد نابارور مراجعه کننده، ۱۷۲ مــــورد (۴/۲۰ درصد) مبتلا بــــه آزواسپرمی بودند. آزواسپرمـــی انسدادی در ۲۸ نفــــر (۳/۱۶ درصد) و آزواسپرمــــی غیرانسدادی در ۱۴۴ نفر (۷/۸۳ درصد) تشخیص داده شد. علل آزواسپرمی غیرانسدادی به ترتیب؛ علل ناشناخته ۶۸ نفر(۵۳/۳۹ درصد)، آتروفی بیضه‌هـــا ۴۰ نفر (۲۵/۲۳ درصد)، سرتولی سل تنها ۳۴ نفر(۷۶/۱۹ درصد)، بیضه‌های پایین نیامده ۲۸ نفر(۲۷/۱۶درصد) و به دنبال شیمی درمانی در ۲ نفر(۱۶/۱درصد) بودند. علل آزواسپرمی انسدادی نیز به ترتیب؛ ۲۴ نفر (۸۶ درصد) انسداد در اپی‌دیدیم یا مجرای منی‌بر و ۴ نفر (۱۴ درصد) فقــــدان مادرزادی دو طرفه مجرای منی‌بر بوده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که یک پنجم از مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی هستند و شایع‌ترین علل آن، انواع غیرانسدادی آزواسپرمی هستند.
واژه‌های کلیدی: آزواسپرمی انسدادی، آزواسپرمی غیرانسدادی، ناباروری مردان
دکتر ایرج امیری، دکتر رضا محمودی، دکتر هوشنگ باب‌الحوائجی، دکتر نسرین شیخ، رضوان نجفی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۶ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: مطالعات نشان داده‌اند که برخی از عوامل محیطی و تغذیه‌ای می‌توانند با ایجاد اثرات منفی بر روی اسپرماتوژنز منجر به ناباروری مرد گردند. کارنیتین از عواملی است که نقش مهمی در تحرک اسپرم دارد، لذا کمبود آن می‌تواند قدرت باروری مرد را کاهش دهد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر تجویز خوراکی ۷۵۰ میلی‌گرم کارنیتین در روز بر پارامترهای اسپرم مردان مبتلا به آستنواسپرمی با علت ناشناخته بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد در مرکز ناباروری فاطمیه همدان در سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۶ بر روی ۴۰ بیمار مبتلا به آستنواسپرمی تحت درمان با ۷۵۰ میلی‌گرم کارنیتین در روز با روش نمونه‌گیری تصادفی انجام شد و نمونه اسپرم‌های آنها قبل و پس از درمان از نظر پارامترهای اسپرم بررسی شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاد از نرم‌افزار SPSS و آزمون تی زوجی آنالیز گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان با کارنیتین به طور معنی‌داری موجب افزایش تعداد کل اسپرم‌ها و بهبود مورفولوژی آنها و نیز افزایش معنی‌دار تحرک کلی و حرکت پیشرونده سریع اسپرم‌های افراد تحت درمان می‌گردد(۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: مصرف کارنیتین به مقدار ۷۵۰ میلی‌گرم در روز باعث بهبود برخی از پارامترهای اسپرم نظیر تعداد، مورفولوژی و تحرک اسپرم‌ها در مردان نابارور می‌شود .
واژه‌های کلیدی: کارنیتین، ناباروری مرد، آستنواسپرمی
