دکتر اسداله ظریف‌کار، آزاده جامعی، دکتر مهرداد شریعتی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۶ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: شدت حس درد و پاسخ رفتاری به درد در دو جنس نر و ماده متفاوت است. این اختلاف اشاره به این دارد که هورمون‌های جنسی ممکن است بر سیستم حس درد اثر داشته باشند. لذا هدف از این تحقیق تعیین تأثیر متفاوت تستوسترون بر درد حاد و مزمن در موش‌های صحرایی نر گنادکتومی شده بود.
مواد و روش‌ها: این تحقیق تجربی در سال ۱۳۸۵ و در بخش فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون انجام گردید. در این پژوهش تعداد ۳۲ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن تقریبی ۱۰ ± ۱۹۰ گرم به چهار گروه هشت‌تایی تقسیم‌بندی شدند؛ گروه کنترل که هیچ دارویی دریافت نکردند، گروه شاهد که در آنها جراحی انجام می‌شد، ولی بیضه‌ها خارج نمی‌گردید، گروه گنادکتومی که ۵/۰ میلی‌لیتر حلال (روغن زیتون) به صورت داخل صفاقی دریافت کردند و گروه گنادکتومی که تستوسترون انانتات (۶ میلی‌گرم به ازای ۱۰۰ گرم وزن بدن) در ۵/۰ میلی‌لیتر حلال به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. روز ششم بعد از گنادکتومی تست فرمالین روی همه نمونه‌ها انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده به وسیله نرم‌افزار SPSS و آزمون آنالیز واریانس تحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که درد مرحله حاد تست فرمالین در موش‌های گنادکتومی شده که تستوسترون دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی‌داری افزایش یافت (۰۰۱/۰p<)، اما درد مزمن در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی‌داری نشان داد (۰۰۱/۰p<) .
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق به نظر می‌رسد که تستوسترون موجب افزایش حساسیت گیرنده‌های درد و در نتیجه افزایش درد حاد می‌شود. از طرف دیگر تستوسترون از طریق مرکزی و احتمالاً با تداخل عمل با سیستم‌های تعدیل درد باعث کاهش درد مزمن در آزمون فرمالین می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: تستوسترون, درد حاد, درد مزمن, آزمون فرمالین, موش گنادکتومی شده
