محمد دهقانی، ارسلان محمودیان،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۶ )
چکیده
زمینه و هدف: ترومای انگشت یکی از آسیب‌های شایع ارتوپدی می‌باشد که اغلب می‌توان به وسیله بی‌حسی موضعی آن را مورد بررسی و درمان قرار داد. روش مرسوم بی‌حسی موضعی همان بلوک انگشتی مرسوم است که اعصاب انگشت را در دو طرف بی‌حس می‌کند. دو روش دیگر که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ یکی بلوک انگشت به طریق ترانس‌تکال (پولی) که نیاز به مقادیر کمتر لیدوکائین دارد و عوارض عصبی عروقی هم ندارد و دیگری بلوک زیر جلدی که از نظر عملی راحت‌تر می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه سه روش مختلف بلوک انگشت از نظر اثربخشی و زمان بی‌حسی بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که روی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان کاشانی اصفهان که به نحوی به علت آسیب یکی از انگشت‌ها نیاز به عمل جراحی پیدا کرده بودند در سال ۱۳۸۵ انجام گرفت. بیماران به صورت تخصیص تصادفی بلوکی در سه گروه قرار گرفته و با یکی از سه روش ذکر شده عمل جراحی شدند. مقایسه سه روش در سه گروه ۵۰ نفری بر حسب زمان بی‌حسی و نیاز به بی‌حسی مجدد یا استفاده از روش دیگر بی‌حسی انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزارSPSS و آزمون‌های آماری تی و دقیق فیشر آنالیز گردید.
یافته‌ها: متوسط زمان بی‌حسی در گروه اول (ترانس‌تکال) ۲/۳۴ دقیقه، در گروه دوم (مرسوم) ۸/۳۳ دقیقه و در گروه سوم (زیرجلدی) ۳۴ دقیقه بود که تفاوت معنی‌داری بین سه گروه وجود نداشت. در گروه اول در هیچ موردی نیاز به بی‌حسی مجدد یا کمکی از نظر میزان بی‌حسی نبود، ولی در گروه دوم در ۵ مورد (۷انگشت) و در گروه سوم در ۹ مورد (۱۱ انگشت) نیاز به بی‌حسی مجدد یا کمکی شد که تفاوت معنی‌داری مشاهده گردید (۰۵/۰(p<.
نتیجه‌گیری: روش بلوک ترانس‌تکال با توجه به نیاز به حجم کمتر لیدوکائین و تعداد تزریق کمتر و با توجه به یکسان بودن زمان بی‌حسی و ایجاد بی‌حسی مؤثرتر و احتمال آسیب شریانی عصبی در روش مرسوم، جایگزین مناسبی برای روش مرسوم وتزریق زیرجلدی می‌باشد.
مسعود حقانی، عبدالکریم قدیمی مقدم، محمد قادریان، محبوبه کیانی،
دوره ۲۵، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: کروناویروس سندروم حاد تنفسی یک بتاکروناویروس با یک رشته RNA است که باعث بروز بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ می‌شود. این ویروس باعث پدید آمدن یک همه‌گیری در سطح جهان شده است. این ویروس تازه پدید آمده مسئول بروز پنومونیای حاد و سندروم اختلال حاد تنفسی است. سندروم تنفسی خاورمیانه یک گونه دیگری از کروناویروس است که منشأ آن از عربستان است و باعث یک اپیدمی منطقه‌ای شده است. با وجود برخی شباهت‌های موجود بین کووید۱۹ و سایر بیماری‌های ناشی از کروناویروس، هم‌چنان بعضی از یافته‌های سی‌تی اسکن و بالینی آن ناشناخته باقی مانده است. هدف این مطالعه بررسی تفاوت‌های بیماری کووید۱۹ و مرس در مراحل مختلف بیماری از نظر جنبه‌های بالینی و سی‌تی اسکن است.
روش بررسی: برای انجام این مطالعه مروری و به‌منظور شناسایی مقالات مرتبط، در بین پایگاه‌های داده پابمد، گوگل اسکلار، اسکوپوس و Web of Science با کلید واژه‌های " COVID-۱۹"، " MERS-CoV"، " Computed Tomography" و " Chest findings" جست و جو کردیم و ۳۰ مقاله یافت شد. از این تعداد مقالاتی که به زبانی به‌غیر از انگلیسی نگارش شده بود و مقالات مرتبط به سارس را جدا کردیم و در نهایت ۲۱ مقاله باقی ماند.
یافته‌ها: در اولین نگاه، کووید۱۹ نسبت به مرس از میزان مرگ بسیار پایین‌تری برخوردار است. میزان مرگ در کرونا ۳/۲ درصد و در مرس ۴/۲۴ درصد است. شایع‌ترین علایم رادیولوژیک یافت شده در کووید۱۹ و مرس عبارتند از: کدورت شیشه مات(GGO)، قوام یافتگی ریه(Consolidation) و GGO پوشانیده شده با قوام یافتگی ریه(Consolidation). تب، سرفه، سردرد و گلودرد نیز شایع‌ترین علایم بالینی این دو بیماری بوده‌اند و در رده‌های بعد تنگی‌نفس و ARDS در بیماران با علایم شدید بیماری دیده می‌شود.
نتیجه‌گیری: هیچ‌گونه تفاوت آماری معنی‌داری در میانگین تعداد یافته‌های سی‌تی اسکن قفسه‌سینه بین بیماران کووید۱۹ و مرس به جز در پلورال افیوژن یافت نشده و سایر یافته‌ها از جمله کدورت شیشه مات و نمای سنگ فرشی و سندروم زجر حاد تنفسی بین دو بیماری یکسان بوده است.
