نجمه حمید، محمد بابامیری،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه با گسترش زندگی شهری میزان استرس افزایش یافته است و یکی از راه‌های کاهش اثرات این استرس استفاده از فضای سبز است، هدف این مطالعه بررسی رابطه‌ی فضای سبز با سلامت روان بود.
روش بررسی: در این مطاله موردـ شاهدی۶۰ نفر از مردان ساکن تهران به روش دردسترس انتخاب شدند. تعداد۳۰ نفر از آنها حداقل ۱۰ سال ساکن فضای سبز و ۳۰ نفر دیگر نیز حداقل ۱۰ سال ساکن آپارتمان بودند. پرسشنامهSCL-۹۰-R جهت سنجش علایم روانی به وسیله افراد هر دو گروه تکمیل شد. داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین افراد ساکن فضای سبز و افراد آپارتمان نشین از لحاظ مؤلفه‌های پارانوییدی و روان گسستگی اختلاف معنی‌داری وجود داشت(۰۵/۰p<)، اما در سایر مؤلفه های سلامت روان بین دو گروه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد(۰۵/۰p>).
نتیجه‌گیری: سکونت در فضای سبز به مدت طولانی باعث افزایش سلامت روان می‌شود و در بهبود مؤلفه های مربوط به سلامت روان اهمیت دارد.
