۱۱ نتیجه برای سگ
مهدی فخار، دکتر مهدی محبعلی، دکتر محمد بارانی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۳ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف : لیشمانیوز احشایی ( کالا آزار) در بعضی از مناطق ایران به صورت آندمیک مشاهده می شود. در ایران تیپ مدیترانه ای بیماری وجود دارد که عامل آن لیشمانیا اینفانتوم بوده و مخازن اصلی آن را سگ و سگ سانان تشکیل می دهند. کالا آزار در ایران اغلب در کودکان زیر ده سال به خصوص در سنین ۶ماه تا ۲ سال و بیشتر در روستاییان دیده می شود. کانونهای آندمیک بیماری در ایران شامل استانهای اردبیل، فارس، آذربایجان شرقی و بوشهر می باشند. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت بیماری کالا آزار در انسان و مخازن حیوانی (سگ) در روستاهای دهستان قاهان (۸روستا) از استان قم انجام گرفت.
مواد و روش کار: نوع مطالعه در این بررسی توصیفی به روش مقطعی می باشد. نمونه گیری به صورت کلی از کلیه کودکان زیر ده سال و ۱۰درصد بالغین روستاهای دهستان قاهان و تمام سگهای صاحبدار روستای انجیله و تعدادی سگ به صورت تصادفی از روستاهای نویس و قاهان در سال ۱۳۸۰ انجام شد. برای تعیین شیوع عفونت لیشمانیایی احشایی در انسان و سگ از روش سرولوژی آگلوتیناسیون مستقیم استفاده شد. در این بررسی ۴۱۶ نمونه پلاسمای انسانی و ۳۲ نمونه سرم سگ به روش آگلوتیناسیون مستقیم مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده از این مطالعه با استفاده از نرم افزارهای SPSS و آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: ۳۱۵ نمونه (۷/۷۵درصد ) از گروههای سنی ۱۰ سال و پایین تر و ۱۰۱ نمونه (۳/۲۴درصد ) از گروههای سنی بالای ۱۰ سال گرفته شد. ۲۲۶ نفر (۳/۵۴درصد ) مذکر و ۱۹۰ نفر (۷/۴۵درصد ) مؤنث بودند. از مجموع نمونه های انسانی ۷ مورد (۷/۱درصد ) مثبت بودند که از ۲۲۶ نفر مذکر، ۵ مورد (۲/۲درصد ) سرم مثبت و از ۱۹۰ نفر مؤنث ۲ مورد (۰۵/۱درصد ) سرم مثبت شدند. از این ۷ مورد مثبت، ۳ مورد دارای سابقه قبلی ابتلاء از روستای انجیله بودند. از مجموع نمونه های سگ ۸ مورد (۲۵درصد ) مثبت بودند که از میان سگهای سرم مثبت، دو قلاده کالبدگشایی شدند و با روشهای پارازیتولوژی مورد آزمایش قرار گرفتند که عفونت لیشمانیایی احشایی در آنها به اثبات رسید.
نتیجه گیری: با توجه به آلودگی بسیار بالای سگهای منطقه از نظر سرولوژی و نیز اثبات عفونت لیشمانیای احشایی در دو قلاده سگ سرم مثبت با استفاده از روشهای جداسازی در محیط های کشت اختصاصی و تلقیح به حیوان حساس آزمایشگاهی نتیجه می گیریم که سگ به عنوان یکی از مخازن آلودگی برای انسان در منطقه به شمار می رود و از طرفی با توجه به وقوع پی در پی موارد انسانی بیماری، می توان چنین نتیجه گیری کرد که این بیماری در دهستان قاهان به خصوص روستای انجیله و نویس به صورت آندمیک وجود دارد.
واژ ه های کلیدی: کالا آزار، آگلوتیناسیون مستقیم ، عفونت انسانی، عفونت سگ ها
امیر قنبری حسن آباد، دکتر فخر الدین مصباح اردکانی، دکتر محمد رضا نام آور، دکتر بیژن خادمی، سعید کربلایی دوست،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: از روش ردیابی برای شناسایی ارتباطات سلولی، مسیرهای عصبی و هسته‌های مرتبط با اعصاب استفاده می‌گردد. حساسیت این گونه پژوهش‌‌ها موجب شد تا در این مطالعه با تغییراتی در پروتکل ردیابی و نحوه قرار دادن عصب در ردیاب، میزان مشاهده ماده ردیاب در جسم سلولی مورد ارزیابی قرار گیرد.
مواد و روش‌ها: این یک مطالعه تجربی است که در سال ۱۳۸۴ در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر روی ۱۰ قلاده سگ که به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند، انجام گرفت، در گروه شاهد انتهای قطع شده تنه عصب حنجره‌ای بالایی بعد از شستشو و برداشتن غلاف عصب درلوله حاوی پراکسیداز هورس رادیش قرارداده شد. در گروه آزمون انتهای قطع شده تنه عصب حنجره‌ای بالایی بعد از شستشو در حد امکان شاخه‌های ریز سرخرگی تغذیه کننده عصب جدا شد تا از تشکیل لخته مجدد جلوگیری شود و سپس با استفاده از سر سوزن شماره ۲۲ به دقت غلاف عصب ۳ـ۲ میلی‌متری انتهای قطع شده عصب جدا و انتهای الیاف عصبی ریش ریش گردیده و در لوله حاوی پراکسیداز هورس رادیش قرار داده و به مدت ۲ ساعت بی‌حرکت نگه داشته شد. ۵ـ۳ روز بعد در هر دو گروه پس از پرفیوژن و فیکس کردن، پل بصل‌النخاع برداشته شد. بعد از تهیه مقاطع از هر دو گروه در شرایط یکسان به روش هیستوشیمی دی‌آمینوبنزیدین و رنگ‌آمیزی تیونین مورد مطالعه قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS وآزمون آماری تی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تعداد سلول‌های حاوی ماده ردیاب در گروه شاهد ۴ ـ ۲ سلول در هر مقطع و در گروه آزمون ۸ ـ ۴ سلول در هر مقطع مشاهده گردید و از نظر آماری تفاوت معنی‌داری داشت (۰۵/۰ P<).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که با افزایش سطح جذب موقع ریش ریش کردن انتهای عصب و بی‌حرکتی در هنگام قرار دادن عصب در ردیاب موجب افزایش جذب میزان ماده ردیاب و افزایش مشاهده ردیاب گردیده است. این مهم می‌تواند در پژوهش‌های آینده ردیابی مورد توجه قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: پر اکسیداز هورس رادیش، عصب حنجره بالایی، سگ
دکتر عبدالعلی مشفع، ذبیح الله زارعی، بهناز آخوندی، دکتر غلامحسین ادریسیان، دکتر بهرام کاظمی، دکتر شهرام جمشیدی، دکتر محمود محمودی، دکتر مژگان بنده پور، دکتر مهدی محبعلی،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: لیشمانیوز احشایی سگ و سگ‌سانان به وسیله تک یاخته‌ای به نام لیشمانیااینفانتوم ایجاد می‌گردد و بیماری زئونوتیک آندمیک در کشورهای حوزه مدیترانه و خاورمیانه از جمله ایران می‌باشد. میزان شیوع سرمی بیماری در مناطق مختلف آب و هوایی ایران از ۱۰ تا ۳۷ درصد گزارش شده است. تشخیص عفونت در سگ‌سانان به ویژه سگهای فاقد علامت بالینی به منظور کنترل بیماری در انسان از اهمیت خاصی برخوردار است. لذا این مطالعه به منظور مقایسه روشهای تشخیصی آگلوتیناسیون مستقیم و تست نواری دیپ‌استیک با واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز انجام شد.
مواد و روش‌ها: این یک مطالعه از نوع فرآیند نتایج است که بر روی ۷۱ قلاده سگ از ۴ روستای آندمیک کالاآزار در شهرستان مشکین شهر در سال ۱۳۸۷ انجام شد. پس از گرفتن نمونه خون و پوست از سگهای تحت بررسی با روشهای سرولوژی آگلوتیناسیون مستقیم، تست نواری دیپ‌استیک rK۳۹ و روش ملکولی واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز مورد آزمایش قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری مک نیمار و تست کاپا تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: از ۷۱ قلاده سگ مورد مطالعه؛ ۱۵ قلاده (۱/۲۱ درصد) دارای علایم بالینی و ۵۶ قلاده (۹/۷۸ درصد) فاقد علامت بالینی، ۱۷ قلاده (۹/۲۳ درصد) با روش آگلوتیناسیون مستقیم دارای تیتر بیشتر یا مساوی۱:۳۲۰، ۲۲ قلاده (۳۱ درصد) در روش دیپ‌استیکrk۳۹ مثبت، با واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز پوست ۲۱ قلاده (۶/۲۹درصد) و خون۳۱ قلاده(۷/۴۳ درصد) مثبت بودند و در مجموع ۳۸ قلاده (۵/۵۳ درصد) با تست واکنش زنجیره‌ای پلی مراز بر روی نمونه‌های پوست و یا خون آنها مثبت شدند. بیشترین توافق بین روش آگلوتیناسیون مستقیم و دیپ استیک دیده و کمترین همخوانی بین آگلوتیناسیون مستقیم با واکنش زنجیره‌ای پلی مراز پوست و یا خون مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه روش آگلوتیناسیون مستقیم به دلیل شناسایی بهتر سگهای آلوده فاقد علامت و همچنین قابل انجام بودن در شرایط میدانی نسبت به سایر روشهای مورد مطالعه برتری دارد و روش واکنش زنجیره‌ای پلی مراز برای ردیابی دی ان ای انگل در نمونه پوست سگ‌ها مناسب‌تر است.
واژه‌های کلیدی: آگلوتیناسیون مستقیم، دیپ‌استیک ، واکنش زنجیره‌ای پلی مراز، لیشمانیوز احشایی، سگ
راضیه معصومی، سعیده ضیایی، سقراط فقیه‌زاده،
دوره ۱۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه و هدف: مشکلات ادراری یکی از اختلالات شایع دوران یائسگی است که بر روی سلامت و کیفیت زندگی زنان یائسه تأثیر بسزایی دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی مقایسه‌ای اثرات درمانی تیبولون و هورمون درمانی کلاسیک بر میزان مشکلات ادراری زنان یائسه بود.
مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی طی سال‌های ۱۳۸۷ـ ۱۳۸۶ بر روی ۱۰۰ زن یائسه انجام شد. افراد مورد مطالعه به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول ۵/۲ میلی‌گرم تیبولون همرا با مکمل کلسیم و گروه دوم ۶۲۵/۰ میلی‌گرم استروژن کونژوگه و۵/۲ میلی‌گرم مدروکسی پروژسترون استات همراه با مکمل کلسیم را به مدت ۶ ماه دریافت کردند. تعداد دفعات تکرر ادرار، احساس فوریت، ادرار شبانه، بی‌اختیاری استرسی و فوریتی قبل و بعد از درمان در دو گروه ثبت گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری تی مستقل، فیشر، ویلکاکسون و من‌ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد دو گروه از لحاظ سن، سن منارک و یائسگی، تعداد دفعات بارداری، سطح تحصیلات، وضعیت شغلی و سطح اقتصادی ـ اجتماعی هم‌سان بودند(۰۵/۰p>). کلیه مشکلات ادراری مورد بررسی در هر دو گروه پس از شش ماه درمان کاهش یافت، اما نتایج بیانگر اختلاف معنی‌داری در دفع ادرار شبانه در دو گروه بود(۰۵/۰p>). همچنین مقایسه مشکلات ادراری مورد بررسی بین دو گروه با وجود کاهش بیشتر این متغیرها در گروه هورمون درمانی نشان دهنده عدم اختلاف معنی‌داری بین دو گروه بود(۰۵/۰p>).
نتیجه‌گیری: با توجه به کاهش بیشتر مشکلات ادراری زنان یائسه در گروه هورمون درمانی کلاسیک نسبت به تیبولون انتخاب روش درمانی مناسب در اتخاذ تصمیم از سوی تیم پزشکی و ارایه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی ـ درمانی ضروری می‌باشد.
عبدالعلی مشفع، غلامرضا مولوی، ایرج موبدی، رضا چراغزاده، شهربانو عسکریان، رضا محمدی، صادق نوری پور، فرزانه ذهبیون، پریچهر ایمانی، ندا میر سپاهی،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه و هدف: سگ یکی از نزدیک‌ترین حیوانات به محل زندگی انسان است و در بسیاری از بیماری‌های زئونوز به عنوان میزبان و یا مخزن در انتقال بیماری به انسان نقش عمده‌ای را ایفا می‌کند. با توجه به شیوع برخی از بیماری‌های مشترک بین انسان وسگ در ایران، این مطالعه با هدف بررسی فون انگلی سگهای ولگرد حومه شهر یاسوج انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی در سال ۱۳۸۷ در حومه شهر یاسوج با کالبدگشایی لاشه ۲۵ قلاده سگ و بررسی تمامی قسمت‌های آن از نظر آلودگی انگلی انجام شد. انگل‌های جدا شده با روشهای اختصاصی در ظروف مخصوص قرار داده شدند و برای تشخیص نهایی مراحل آماده-سازی و رنگ‌آمیزی را طی نموده و بر اساس مرفولوژی با استفاده از کلیدهای تشخیصی، جنس و گونه آنها تشخیص داده شد و درصد آلودگی در سگهای مورد بررسی محاسبه گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با نرم‌افزار SPSS و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: از ۲۵ لاشه مورد آزمایش ۲۳ لاشه(۹۲ درصد) حداقل به یک کرم آلوده بودند. کرم‌های جدا شده و درصد آلودگی شامل؛ تنیاهیداتیژنا(۳/۷۸ درصد)، مزوسستوئیدس(۴/۱۷ درصد)، اکینوکوکوس گرانولوزوس(۸/۳۴ درصد)، دیپیلیدیوم کانینوم(۴/۱۷ درصد)، ماکروآکانتورینوکوس هیرودیناسئوس(۷/۸ درصد) و اسپیروسرکا لوپی(۴/۱۷درصد) می باشند.
نتیجه‌گیری: ۴ کرم از ۶ کرم جدا شده در این مطالعه از جمله اکینوکوکوس گرانولوزوس که مرحله لاروی آن ایجاد بیماری کیست هیداتید می‌نماید، جنبه زئونوتیک دارد که از نظر بیماری‌زایی نیز مهم می‌باشند، لذا ارایه برنامه‌هایی برای کنترل این آلودگی‌ها در انسان می‌تواند از اولویت‌های بهداشتی در این منطقه باشد.
غلامرضا شریفی ، فرهاد دریانوش، محمد جعفری ، نادر تنیده، محمد رفعتی‌فرد،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه و هدف: شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان دوران یائسگی در زنان شایع است. پوکی استخوان ممکن است در صورت عدم فعالیت بدنی اتفاق بیفتد. هدف این مطالعه تعیین تأثیر تمرین‌های تحمل وزن بر استحکام استخوان ران در موش‌های صحرایی تخمدان‌برداری شده بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی تعداد ۴۰ سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد اسپراگ داولی شرکت داشتند. تعداد ۱۰ سر از آنها برای تعیین مقادیر اولیه استحکام استخوان ران کشته شدند و بقیه تحت عمل جراحی تخمدان برداری قرار گرفتند. پس از ۳ ماه (برای رسیدن به دوره یائسگی) به صورت تصادفی به سه گروه شامل؛ پیش‌آزمون، دویدن روی نوارگردان و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرین با سرعت و مدت تعیین شده به مدت ۸ هفته، ۵ روز در هفته و یک ساعت در روز روی نوارگردان بدون شیب اجرا شد. برای اندازه‌گیری استحکام استخوان تمامی موش‌ها از دستگاه هانسفیلد استفاده شد. داده‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری تی وابسته، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، تخمدان برداری منجر به کاهش معنی‌دار و ۸ هفته دویدن روی نوارگردان باعث افزایش معنی‌دار استحکام استخوان ران می‌شود(۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد، انجام تمرین‌های دویدن می‌تواند اثر مهاری در فرآیند کاهش میزان استحکام استخوان ران ناشی از یائسگی داشته باشد.
حسین انصاری، عبدالعلی مشفع، کاوس صلح‌جو، پویا خدادادی، محسن کلانتری، اسفندیار افشون، فرزانه ذهبیون، بهادر سرکاری، علی کشتکاری ،
دوره ۱۶، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری لیشمانیوز احشایی یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که عامل آن در ایران لیشمانیا اینفانتوم می‌باشد. هدف از این مطالعه تعیین مشخصات لیشمانیوز احشایی در مخازن حیوانی(سگ) شهرستان بویراحمد و تعیین نوع انگل با روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز بود.
روش بررسی: این مطالعه تجربی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۱۵ قلاده سگ دارای علایم بالینی لیشمانیوز احشایی از ۷ روستای آندمیک شهرستان بویراحمد انجام شد. از سگهای مورد بررسی ۱۰ میلی‌لیتر خون گرفته شد و پس از کالبد گشایی از طحال و کبد آنها لام های تماسی تهیه شده و نمونه‌هایی از این اندام‌ها برداشته شد. بر روی نمونه‌های تهیه شده تست آگلوتیناسیون مستقیم، مطالعات میکروسکوپی و واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز به منظور یافتن انگل لیشمانیا و تعیین هویت آن صورت گرفت.
یافته‌ها: در روش سرولوژی از ۱۵ قلاده سگ ۱۴ قلاده دارای تیتر آنتی‌بادی ۳۲۰/۱ و بالاتر بودند و یک قلاده منفی شد. در مطالعه میکروسکوپی گسترش‌های تماسی در ۱۳ قلاده سگ آماستیگوت‌های لیشمانیا مشاهده گردید و ۲ قلاده نیز منفی شدند. با استفاده از روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز انگل موجود در نمونه‌های بافت طحال، کبد و گسترش های تماسی در ۱۴ قلاده سگ لیشمانیا اینفانتوم تشخیص داده شد.
نتیجه‌گیری: تعیین انگل لیشمانیا اینفانتوم در اکثر نمونه‌های مورد بررسی به عنوان عامل ایجاد کننده لیشمانیوز احشایی در سگهای این منطقه نشان دهنده الگوی بیماری همانند سایر نقاط کشور می‌باشد.
مینا امیری پبدنی، سیمین تعاونی، نعیمه سید فاطمی، حمید حقانی،
دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
زمینه و هدف: عصاره جینکوبیلوبا جریان خون را تسهیل نموده، بر روی سیستم‌های نیتریک اکسید مؤثر می‌باشد و اثر شل‌کنندگی بر روی بافت عضلانی نرم دارد. این فرآیندها برای سیکل پاسخ جنسی زنان یائسه مهم می‌باشند. هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد جنسی زنان یائسه، قبل و بعد از مصرف خوراکی کپسول جینکو بیلوبا بود.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۴۰ زن داوطلب سالم ۶۰ـ۵۰ ساله مراجعه کننده به سه مرکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مطالعه شرکت نمودند. شرکت کنندگان به مدت یک ماه ۲۴۰ـ۱۲۰ میلی‌گرم کپسول جینکوبیلوبا دریافت نمودند. ابزار اندازه گیری مطالعه، مقیاس اندازه گیری عملکرد جنسی ساباتسبرگ بود. داده‌ها با آزمون‌های آماری تست دقیق فیشر و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: بین میانگین نمرات میل به روابط جنسی، فعالیت جنسی، رضایت جنسی، لذت جنسی و ارگاسم قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی‌داری مشاهده شد(۰۵/۰p<). همچنین میانگین نمرات لذت جنسی، ارگاسم و اهمیت روابط جنسی در مقایسه با قبل از یائسگی، قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی‌داری را نشان داد(۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه جینکوبیلوبا تأثیر مثبتی بر روی ابعاد مختلف عملکرد جنسی زنان یائسه نشان داد.
میترا تدین، پرستو راد، محمدرضا عباسپور، محمود لطیفی، ایران رشیدی، مژگان براتی، حمداله دلاویز،
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۱ )
چکیده
زمینه و هدف: یائسگی در زنان همراه با مشکلاتی مانند مقاربت دردناک، کاهش ضخامت آندومتر و افزایش PH است. ویتامین D در تکثیر و ترمیم بافت پوششی مؤثراست. هدف این مطالعه بررسی تأثیر شیاف ویتامین D بر آتروفی واژن در زنان یائسه بود.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد ۴۴ نفر زن یائسه به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان و کنترل تقسیم شدند. گروه درمان، شیاف واژینال ویتامین D و گروه کنترل شیاف پلاسبو دریافت کردند. میانگین میزان درد هنگام مقاربت در اولین ملاقات، در پایان هفته ۲، ۴ و ۸ معاینه و ثبت گردید. میزان PH و بلوغ سلول‌های سطحی مخاط واژن در شروع مطالعه و در پایان هشتمین هفته به ترتیب با استفاده از کاغذ PH سنج و تهیه اسمیر بررسی شدند. داده‌ها با آزمون‌های آماری تی مستقل و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین تکثیر سلول‌های سطحی در گروههای درمان و کنترل در پایان هفته هشتم به ترتیب؛ ۴/۱۲±۷۶/۶۹ و ۳۸/۱۸±۶۶/۵۴ و میزان PH مخاط واژن ۶۷/۰±۴۲/۱ و۷۴/۰±۱/۲ بود (۰۵/۰p<). میزان درد در طی مقاربت در گروه درمان به طور قابل توجهی کاهش یافت.
نتیجه‌گیری: ویتامین D در تکثیر سلول‌های سطحی، کاهش میزان PH واژن و بهبود میانگین درد در طی مقاربت در زنان یائسه مؤثر است.
مهناز خرم جاه، معصومه سرمدیان، داود خورشیدی،
دوره ۲۱، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی در زنان پس از یائسگی افزایش می‌یابد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین‌های هوازی با شدت متوسط بر سطوح سیستاتین c و برخی از عوامل خطرزای قلبی ـ عروقی در زنان یائسه غیرفعال بود.
روش بررسی : در این پژوهش نیمه تجربی ،۲۴ زن یائسه غیر فعال (۶۵-۵۰ سال) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی(۱۴نفر) و کنترل(۱۰نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین‌های هوازی را با شدت ۶۵ تا ۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه ،۳روز در هفته و به مدت ۱۰ هفته انجام دادند. درصد چربی بدن و سطوح سرمی‌سیستاتین c، پروتئین واکنشی c با حساسیت بالا، تری گلیسیرید، کلسترول، لیپوپروتئین کم چگال و پر چگال و فشار خون قبل و پس از ۱۰ هفته تمرین اندازه‌گیری شدند. برای تحلیل آماری داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها : پس از اجرای تمرین‌های هوازی در سطوح سرمی سیستاتین c(۷۶/۰=p)، پروتئین واکنشی c با حساسیت بالا (۳۷/۰=p)، تری گلیسیرید(۴۸/۰=p)، کلسترول لیپو پروتئین پرچگال(۵۴/۰=p)، کلسترول لیپو پروتئین کم چگال(۸۶/۰=p) ، کلسترول(۶۷/۰=p)، درصد چربی بدن(۵۷/۰=p) بین دو گروه کنترل و تجربی تغییر معنی‌داری مشاهده نشد(۰۵/۰p>). همچنین درمتغیر حداکثر اکسیژن مصرفی(۰۳/۰=p) و فشار خون سیستول(۰۴/۰=p) تفاوت معنی‌داری بین دو گروه کنترل و تجربی وجود داشت.
نتیجه گیری : به نظر می‌رسد تمرین‌های هوازی کوتاه مدت با شدت متوسط بر سطوح سرمی‌سیستاتین c و برخی عوامل خطرزای قلبی ـ عروقی مانند پروتئین واکنشی C، کلسترول، لیپو پروتئین پرچگال، لیپو پروتئین کم چگال و فشارخون در زنان یائسه غیر فعال تأثیری ندارد.
مهدی علیزاده، زهرا صنائی، عطیه مهدوی رفیع، فاطمه اسلامی،
دوره ۲۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: درمان دارویی، لیزر و جراحی از جمله روشهای درمانی کاهش فشار چشمی در بیماران گلوگوم می‌باشد. اگرچه لیزر یک درمان بی‌خطر می باشد، اما برخی از پارامترها ممکن است تحت تأثیر آن قرار گیرند. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی انجام لیزر ترابکولوپلاستی در بیماران مبتلابه گلوکوم زاویه باز اولیه و پرفشاری چشم بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی آینده‌نگر که در سال ۱۳۹۷ـ۱۳۹۶ در بیمارستان فرشچیان همدان انجام شد، ۵۶ بیمار مبتلابه گلوکوم زاویه باز اولیه و پرفشاری چشم که برای اولین بار تشخیص داده شدند یا علی‌رغم دریافت درمان دارویی فشار چشم کنترل‌شده‌ای نداشتند، تحت درمان با لیزر ترابکولوپلاستی انتخابی قرار گرفتند. فشار داخل چشم، پارامترهای سگمان قدامی و ضخامت ماکولا در ۵ ناحیه فوقانی، تحتانی، فووآ، نازال و تمپورال قبل از انجام لیزر و به فاصله ۱ و ۳ و ۶ ماه بعد از لیزر در آنها اندازه‌گیری شد.روند تغییرات، در فواصل زمانی و بین دو گروه مقایسه شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوئر و تی تست تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: فشار داخل چشم در هر دو گروه در پیگیری‌های انجام‌شده کاهش یافت(۰۵/۰p<). ماکولا در ماه‌های ۱و۳ بعد از لیزر مختصری افزایش ضخامت داشت و به‌جز در ناحیه تمپورال در گروه گلوکوم زاویه باز، در ماه ششم ضخامت ماکولا در تمام نواحی و در هر دو گروه به حد پایه خود رسید. ضخامت مرکزی قرنیه نیز علی‌رغم افزایش مختصر در ماه اول، در سایر پیگیری‌ها روند نزولی داشت که تغییرات آن در گروه پرفشاری چشم معنی‌دار بود(۰۵/۰p<). حجم و عمق اتاقک قدامی نیز به‌طور معنی‌دار در هر دو گروه کاهش یافت(۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: لیزر ترابکولوپلاستی علی‌رغم این که درمانی خوب و ایمن است می‌تواند تغییرات مختصری بر روی پارامترهای سگمان قدامی و ماکولا ایجاد کند.
