فرهاد جهانگیری، جواد کریمی، محمدرضا امین افشاری،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: انعطافپذیری روانشناختی جزء عمدهای از رفتارهای مرتبط با سلامت است و به توانایی فرد در تماس با لحظه کنونی و نیز پافشاری بر تغییر رفتار در راستای ارزشهای برگزیده فرد اشاره دارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه ابعاد انعطافپذیری روانشناختی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر و همتایان عادی بود.
روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی، ۶۱ نفر از بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر که به کلینیک تخصصی گوارش واقع در شهر بروجرد ارجاع داده شده بودند، به صورت در دسترس انتخاب شدند و با ۶۱ نفر از افراد بهنجار که از لحاظ متغیرهای جمعیتشناختی با گروه بیماران همتا شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش مشتمل بر پرسشنامه پذیرش و عمل(AAQ) ، پرسشنامه همآمیزی شناختی(CFQ)، مقیاس ذهنآگاهی(MAAS)، پرسشنامه مقیاس زندگی ارزشمحور(MLQ) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و کولموگروف اسمیرنوف تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که تفاوت دو گروه در ابعاد پذیرش(۰۰۶/۰p<)، ذهنآگاهی(۰۰۱/۰p<) و زندگی بر مبنای ارزشهای درونی(۰۰۶/۰p<) معنی‌دار است، به گونهای که گروه مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر نسبت به گروه عادی نمرات پایینتری کسب کردهاند. در همآمیزی شناختی(۰۱۴/۰=p) نیز تفاوت دو گروه معنی‌دار بود و افراد بیمار نسبت به گروه عادی نمرات بالاتری به دست آوردند. هر دو یافته به معنای انعطافپذیری روان شناختی پایینتر، در گروه بیمار است.
بحث: بر اساس یافتههای این مطالعه افراد مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر نسبت به همتایان عادی از سطح پایینتری از انعطافپذیری روانشناختی برخوردارند و این امر را میتوان در شروع یا تشدید علایم آنان مؤثر دانست.
