۶ نتیجه برای دانشآموزان
زهرا زمانیان، علی قنبری، فرشاد ارغوانی، جعفر حسن زاده،
دوره ۱۹، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: افزایش در وزن کیف موجب تغییراتی در امتداد وضعیت قرارگیری بدن میشود که برای جبران این تنش سیستم عضلانی به صورت مناسبی واکنش نشان میدهد. هدف از این مطالعه مقایسه شیوع دردهای اسکلتیـ عضلانی در بین دانشآموزان و شناسایی فاکتورهای خطر مربوط به اختلالات اسکلتیـ عضلانی بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفیـ تحلیلی در نواحی مختلف آموزش و پرورش شهر شیراز به صورت نمونهگیری خوشهای در طبقات، متناسب با حجم نمونه بر روی ۸۰۰ دانشآموزان ۱۵ـ۱۲ ساله صورت گرفت. ابزار پژوهش شامل یک پرسشنامه محقق ساز و نقشه بدنی برای ارزیابی اختلالات اسکلتیـ عضلانی بود. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری کروسکال والیس و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: در ۶/۸۰ درصد (۶۳۲ نفر) از دانشآموزان احساس درد با حمل کیف مدرسه در ارتباط بود که از بین آنها ۸/۴۰ درصد آنها در زمان حمل کیف، ۳۲ درصد زمانی که کیف را از شانههای آنان بر میداشتند احساس درد میکردند و ۲/۲۷درصد همیشه احساس درد داشتند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج شیوع دردهای اسکلتی عضلانی شیوع درد در قسمت شانهها از بیشترین میزان برخوردار بود که مشابه نتایج بسیاری از مطالعات است.
خسرو رمضانی، منیجه شهنی ییلاق، غلامحسین مکتبی، ناصر بهروزی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: امروزه خوشبینی به سبب تأثیر بر بهداشت روانی و سلامت جسمانی از اهمیت زیادی برخوردار است. یافتن روشهای علمی و کاربردی برای افزایش خوشبینی و کم کردن بدبینی از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر بازآموزی اِسنادی بر خوشبینی و بدبینی دانشآموزان دوره ابتدایی شهر اهواز انجام شد. بازآموزی اِسنادی به عنوان متغیر مستقل و خوشبینی و بدبینی به عنوان متغیر وابسته بودند.
روش بررسی: این مطالعه آزمایشی بر روی ۵۴ نفر از دانشآموزان کلاس ششم ابتدایی شهر اهواز انجام گرفت که به روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب و به دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. گروه آزمایشی در معرض بازآموزی اِسنادی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سبکهای اِسنادی کودکان (CASQ) بود. از گروههای آزمایشی و گواه، پیشآزمونهای سبکهای اِسنادی گرفته شد، سپس به گروه آزمایشی بازآموزی اِسنادی آموزش داده شد، ولی به گروه گواه هیچ آموزشی ارایه نشد. پس از اتمام دوره آموزش از هر دو گروه آزمایشی و گواه پسآزمون خوشبینی و بدبینی گرفته شد. دادههای جمعآوری شده با آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل کواریانس انجام شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد که بازآموزی اِسنادی (به عنوان متغیر مستقل)، تأثیر بسزایی در متغیرهای وابسته داشته است. یعنی، باعث افزایش خوشبینی به گونه معنیداری(۰۰۱/۰ >p) و کاهش بدبینی به صورت معنیداری(۰۰۱/۰>p) شده است.
نتیجهگیری: از طریق بازآموزی اسنادی، خوشبینی افزایش مییابد و بدبینی کاهش پیدا میکند که میتواند منجر به پیشگیری از بعضی از بیماریها مثل بیماریهای افسردگی و پارانوئیا و بیماریهای سایکوسوماتیک در افراد شود.
واژههای کلیدی: بازآموزی اِسنادی، خوشبینی، بدبینی، سلامت روانی، دانشآموزان ابتدایی
پروانه پناهپوری، مهرزاد مقدسی،
دوره ۲۱، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده:
زمینه و هدف: شیوع چاقی و اضافه وزن و عوامل مؤثر بر آن در دختران دانشآموز شهر یاسوج به درستی مشخص نیست. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین شیوه زندگی با شیوع چاقی و اضافه وزن دختران دانشآموز ۷ تا ۱۲ سال شهر یاسوج بود.
روش بررسی: این پژوهش مقطعی، تحلیلی ـ توصیفی روی ۳۵۲ دانشآموز دختر ۱۲ـ۷ شهر یاسوج که از طریق نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند، انجام شد. قد و وزن آزمودنیها به روش استاندارد اندازهگیری و نمایه توده بدن (BMI) محاسبه شد. آزمودنیهای با BMI بالاتر از صدک ۹۵ و بر اساس استاندارد مرکز کنترل بیماریها(CDC) برای سن و جنسیت به عنوان چاق و با BMI صدک ۸۵ تا ۹۵ به عنوان اضافه وزن در نظر گرفته شدند. وضعیت خانوار و شیوه زندگی آزمودنیها به وسیله پرسشنامه استاندارد بیک تعیین شد. دادهها با استفاده از آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: شیوع چاقی، اضافه وزن و کمبود وزن در دانشآموزان ۷ تا ۱۲ ساله به ترتیب ۵/۶، ۱/۲۲ و ۳/۱۳ درصد بود. در گروه سنی ۷ سال نمایه توده بدن دانشآموزان با نمایه توده بدن والدین، در گروه سنی ۸ سال نمایه توده بدن دانشآموزان با نحوه رفت و آمد تا مدرسه، در گروه سنی ۹ سال نمایه توده بدن دانشآموزان با مصرف غذاهای آماده و چیپس و پفک، در گروه سنی ۱۰ سال نمایه توده بدن دانشآموزان با تحصیلات پدر، مصرف نوشابه و کلاسهای فوق برنامه ورزشی، در گروه سنی ۱۱ سال نمایه توده بدن دانشآموزان با تحصیلات پدر، نمایه توده بدن پدر، تماشای تلویزیون، مصرف غذاهای آماده، چیپس و پفک و نوشابه و ساعات ورزش در مدرسه و در گروه سنی ۱۲ سال نمایه توده بدن دانشآموزان با نمایه توده بدن پدر و ساعتهای تماشای تلویزیون ارتباط معنیداری داشت(۰۵/۰>p). در مجموع، نمایه توده بدن دانشآموزان با ساعت پرداختن به فعالیتهای ورزشی ارتباط منفی و معنیدار و با مصرف غذاهای آماده و نمایه تودن بدن پدر ارتباط مستقیم و معنیدار داشت(۰۵/۰>p). از طرف دیگر، ارتباط معنیداری بین نمایه توده بدن آزمودنیها با میزان پیادهروی از منزل تا مدرسه، نوبت تولد، بعد خانوار، سطح تحصیلات والدین، نمایه توده بدن مادر و زمان فعالیتهای نشسته مشاهده نشد.
نتیجهگیری: از آنجا که میزان پرداختن به فعالیتهای ورزشی و میزان مصرف غذاهای آماده عوامل مؤثری در تعیین نمایه توده بدن دانشآموزان دختر ۷ تا ۱۲ سال شهر یاسوج است، بنابراین، لزوم تحرک بیشتر و اصلاح الگوی غذایی مورد تأکید قرار میگیرد.
علیرضا ماردپور، آرمین محمودی، شیرعلی خرامین، مریم پاپی،
دوره ۲۲، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده.
زمینه و هدف: با توجه به رواج بازیهای رایانهای در بین کودکان و نوجوانان مطالعاتی در زمینه ارتباط این بازیها و اثرات آنها در این گروه سنی صورت گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بازیهای رایانهای با بهره هوشی، هوش هیجانی و هوش اجتماعی دانشآموزان شهر یاسوج انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی ـ تحلیلی بود. جامعه هدف در این پژوهش کلیه دانشآموزان مقطع راهنمایی شهریاسوج بودند که از بین آنها ۲۰۰ نفر با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامههای هوش شناختی ریون، هوش اجتماعی ترومسو، هوش هیجانی شوت و پرسشنامه مشتمل بر متغیرهای مربوط به بازهای رایانهای و دموگرافیک بود. تجزیه تحلیل دادهها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.
یافتهها: از دانشآموزان مورد مطالعه، ۱۱۸ نفر ( ۵۹ درصد) پسر بودند، نوع بازی های کامپیوتری با جنسیت دانشآموزان رابطه معنیدار مستقیم داشته است(۰۰۱/۰=p). هوش اجتماعی با ساعات صرف شده برای بازیهای رایانهای رابطه معنیدار مستقیم داشت(۰۰۱/۰=p)، ولی هوش شناختی(۵/۰=p) و هیجانی(۹۵/۰=p) دانشآموزان با ساعات صرف شده برای بازیهای رابطه معنیداری نداشتهاند. نوع بازی با هوش شناختی دانش آموزان رابطه معنیداری نداشته(۶۷/۰=p)، ولی با هوش هیجانی(۰۳۵/۰=p) و هوش اجتماعی(۰۴/۰=p) دانشآموزان رابطه معنیدار مستقیم داشتهاند. جنسیت دانشآموزان با هوش اجتماعی ایشان رابطه معنیدارمستقیم داشته(۰۰۰۱/۰=p)، ولی با هوش شناختی(۵۷/۰=p) و هوش هیجانی(۱۳/۰=p) ایشان رابطه معنی داری نداشته اند. میران ساعات صرف شده برای بازیهای رایانهای و جنسیت دانشآموزان رابطه معنیداری نداشتهاند(۵۳/۰=p).
نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داده که بازیهای رایانهای و نوع آنها با، بهره هوشی، هوش اجتماعی و هوش هیجانی رابطه معنیداری وجود داشته است.نوع بازی با جنست دانش آموزان نیز رابطه داشته است، به این ترتیب که پسر ها بیشتر به بازیهای پر تحرک و خشن و دخترها بیشتر به بازهای اجتماعی علاقه داشتهاند، لذا پیشنهاد میگردد متناسب با جنسیت آنان بازیها و نوع آنها ارایه شود. یافتههای این مطالعه با اکثر مطالعههای مشابه همخوانی داشته است
مهدیس حسنی، مجید رحیمی فر، کامبیز کریم زاده شیرازی،
دوره ۲۳، شماره ۵ - ( ۸-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: سلامت جسمیدانشآموزان از سنین ابتدایی و شکلگیری صحیح وضعیت اسکلتی عضلانی بدن آنها بخشی از سلامت کلی این افراد محسوب میشود. بیشتر مشکلات و دردهای مزمن اسکلتی عضلانی با آموزش در سنین پایین قابل کنترل و کاهش میباشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع ناهنجاریهای ساختار قامتی در دختران دارای اضافه وزن و چاق مدارس ابتدایی یاسوج انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، ابتدا ۱۲۱۵ دانشآموز دختر مقاطع چهارم تا ششم ابتدایی از شش مدرسه انتخاب شده شهر یاسوج بررسی شدند و در نهایت تمام ۲۳۶ دانشآموز چاق و بالای وزن موجود در نمونه منتخب به مطالعه وارد شدند. دادهها جهت انجام تست صفحه شطرنجی و کولیس، و آزمون بین المللی نیویورک جمعآوری شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری تحلیل واریانس، آزمون تی، فراوانی مطلق، نسبی و میانگین تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میزان شیوع ناهنجاریهای اسکلتی عضلانی در دانشآموزان بالای وزن وچاق ۷۷ درصد و میزان شیوع اضافه وزن و چاقی در ۱۲۱۵ دانشآموزدر نمونه اولیه، به ترتیب معادل ۸/۱۲ و ۶/۶ درصد بود. گودی کمر تقریباً با ۶۰ درصد بیشترین و زانوی پرانتزی تقریباً با ۱۱ درصد کمترین میزان شیوع را در بین ناهنجاریها داشتند. همچنین بیش از ۵۸ درصد از این دانشآموزان دارای ۳ ناهنجاری و بیشتر بودند.
نتیجهگیری: مشاهده میزان بالای شیوع ناهنجاریهای ساختار قامتی در دانشآموزان دارای اضافه وزن و چاقی حاکی از وضعیتی تهدیدآمیز برای سلامتی آنان است و بر این اساس میتوان گفت که اتخاذ اقدامات و راهکارهای پیشگیرانه در جهت کنترل و کاهش عوامل مؤثر در ایجاد ناهنجاریهای اسکلتی عضلانی میتواند جزء اولویتها در برنامهریزیهای سلامت قرار گیرد.
بدریه سحرگاهی، سید مصطفی نچواک، هادی عبداله زاد، آرش تندرست، جلال مولودی، منصور رضایی، محمد رضا نادری،
دوره ۲۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: کوتاهقدی همزمان با اضافه وزن، یکی از پیامدهای گذار تغذیه ای میباشد که پیامدهای نامطلوبتری نسبت به اضافه وزن به تنهایی دارد. این مطالعه با هدف تعیین و بررسی روند شیوع کوتاه قدی همزمان با اضافه وزن دانش آموزان دبیرستانی شهرستان اسلام آبادغرب انجام شد.
روش بررسی: این یک مطالعه تحلیلی ـ مقایسهای میباشـــد که در سال ۱۳۹۶ در شهرستان اسلام آبادغرب انجام شد و دانشآموزان از ۱۶ دبیرستان به صورت نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. دادههای تنسنجی مقطع دبیرستان در همان سال اندازهگیری شد. اطلاعات مقطع دبستان از طریق پروندههای دانشآموزان در مدارس گردآوری شد. در این مطالعه "کوتاه قدی همزمان با اضافه وزن" بر اساس قرار گرفتن همزمان در "z-score برابر ۱+ و بالاتر BMI برای سن و نیز z-score برابر ۱- و کمتر "قد برای سن" تعریف شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمونهای آماری فیشر و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: در این مطالعه از مجموع ۷۳۱ نفر تعداد۳۵۰ نفر(۹/۴۷ درصد) دختر و۳۸۱ نفر(۱/۵۲ درصد) پسر بودند. شیوع کوتاهقدی همزمان با اضافه وزن در مقطع دبستان ۵۵/۰ درصد(۴ نفر) و در مقطع دبیرستان ۸۳/۳ درصد(۲۸ نفر) بوده است که روند شیوع از دبستان تا دبیرستان در کل دانشآموزان مورد مطالعه معنیدار بود(۰۰۱/۰=p). به طور خلاصه شاخص در دختران معنیدار(۰۰۱/۰=p)، اما در پسران معنیدار نبود(۵۰۶/۰=p) .
نتیجهگیری: شیوع کوتاه قدی همزمان با اضافه وزن در دانشآموزان مورد مطالعه(خصوصاً دختران) از دبستان تا دبیرستان روند افزایشی داشته است.